Łyna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Charakterystyka fizjograficzna)
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Łyna
 
  |nazwa                = Łyna
Linia 7: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Łyny   
 
  |dopełniacz wsi        = Łyny   
  |zdjęcie              = Łyna Kościół1.jpg  
+
  |zdjęcie              = lynak.jpg  
  |opis zdjęcia          = Kościół w Łynie, źródło: http://www.mojemazury.pl, 12.09.2013. 
+
  |opis zdjęcia          = Kościół w Łynie<br>Fot.: © Mieczysław Wieliczko
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 16: Linia 14:
 
  |sołectwo              = Łyna
 
  |sołectwo              = Łyna
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = Pole-obowiązkowe
+
  |liczba ludności      = 247
  |rok                  = Pole-obowiązkowe
+
  |rok                  = 2009
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
 
  |kod pocztowy          = 13 - 100 Nidzica
 
  |kod pocztowy          = 13 - 100 Nidzica
Linia 31: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Łyna'''</big> (Lana, Liny, niem. Lahna, od 1938 r. Allendorf) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[gmina Nidzica |gminie Nidzica]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]].
+
'''Zobacz też [[Rzeka Łyna]]'''
  
 +
'''Łyna''' – (Lana, Liny, niem. Lahna, od 1938 r. Allendorf) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[Nidzica (gmina miejsko-wiejska)|gminie Nidzica]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. Funkcję sołtysa pełni [[Elżbieta Brodacka]]. <ref>[http://www.nidzica.pl/58,solectwa.html Strona Gminy Nidzica]</ref>
 +
<br/><br/>
 +
== Charakterystyka fizjograficzna ==
 +
W pobliżu wsi mieści się rezerwat przyrody [[Rezerwat Źródła Rzeki Łyny|"Rzeki Łyny"]] - miejsce, w którym wiele płynących strumieni daje początek rzece [[Rzeka Łyna| Łynie]]. Na terenie miejscowości występuje ciągłe cofanie się źródeł rzeki Łyny. Ponadto miejscowość leży na terenie [[Nidzica (gmina miejsko-wiejska)| gminy Nidzica]], przez Obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19 000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne: żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
 
<br/>
 
<br/>
 +
== Dzieje miejscowości ==
 +
W 1387 r. komtur ostródzki nadał młyn Henrykowi z Reszek. Oprócz młyna Henryk otrzymał 7 łanów, 7 mórg i 150 prętów ziemi na [[prawo chełmińskie| prawie chełmińskim]]. Dokładna data lokacji wsi nie jest znana. 
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
W 1414 r. istniał we wsi drewniany kościół, który w 1527 r. został przejęty przez protestantów. W 1532 r. książę Albrecht nadał Heinrichowi Landskronowi 12 łanów ziemi na [[prawo magdeburskie |prawie magdeburskim]]. Albrecht zezwolił na połów ryb w [[Jezioro Orłowskie |Jeziorze Orłowskim]]. Następnie 1557 r. książę Albrecht przekazał staroście nidzickiemu Rufowi Kobierzyckiemu i jego bratu Sebastyanowi wieś Łynę o powierzchni 60 [[włóka|włók]]. Bracia otrzymali prawo połowu ryb w [[Jezioro Omulew |Jeziorze Omulew]] i [[Jezioro Czarne |Jeziorze Czarne]] oraz w [[Jeziorko Dłużek |Jeziorku Dłużek]]. W 1565 r. 26 łanów wsi należało do Hansa Kostki.
  
W pobliżu wsi mieści się rezerwat przyrody [[Rzeki Łyny]] - miejsce, w którym wiele płynących strumieni daje początek rzece [[Łyna| Łynie]]. Na terenie miejscowości występuje ciągłe cofanie się źródeł rzeki [[Łyna|Łyny]]. Ponadto miejscowość leży na terenie [[gmina Nidzica| gminy Nidzica]], przez Obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19 000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne: żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
+
W XVI w. miejscowość należała do polskich rodzin szlachecki: Chmielewskich, a po 1644 r. do Krasińskich, Michałowskich, Węgierskich. W 1620 r. sekretarz królewski Stefan Sadorski, w zamian za 20 włók w [[Zagrzewo |Zagrzewie]] i 2401 grzywien, otrzymał 19 włók w Łynie. W I poł. XVII w. w Łynie działały dwa młyny – zbożowy i foluszny. Foluszny spłonął w trakcie potopu szwedzkiego, ale został odbudowany przez sukienników.
  
<br/>
+
W 1654 r. elektor pruski Fryderyk Wilhelm nadał wieś Christophowi Finck von Finckenstein. W 1680 r. teren wsi zajmował obszar 60 łanów. W latach 1725–1726 w Łynie wybudowano nowy kościół. W 1751 r. Łyna należała do porucznika von der Oelsnitz. W 1782 r. we wsi gospodarowało 8 chłopów, a Oelsnitz miał 26 łanów, zaś hrabia Czapski 18 łanów. W tym samym roku właścicielem młynów był Friedrich Augustin. W 1857 r. właścicielem Łyny był kapitan von Kornatzki, a po nim majątek przeją Adolf Ruben. W tym okresie miejscowość obejmowała powierzchnię 439 ha. We wsi znajdowała się również gorzelnia i wapiennik. W 1818 r. we wsi było 27 domów. W 1890 r., zaś funkcjonowało 40 domów. W 1871 r. we wsi było 283 ewangelików i 24 katolików. W tym okresie w dobrach rycerskich Łyny znajdowały się 342 ha ziemi ornej, w tym we wsi było 10 ha łąk, 36 ha pastwisk, 41 ha lasów i 9 ha nieużytków. W 1866 r. do parafii ewangelickiej należało 1735 Polaków i 124 Niemców. W 1878 r. znajdowało się we wsi: 1910 Polaków i 112 Niemców.
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
Na początku XX w. gminę sołecką Łyna tworzyły dwie osady: Łyna i Allendorf – powstała na gruntach majątku Łyna, lokowanego w 1426 r. Wieś ukształtowała się wzdłuż rzeki Łyny.  
 
 
W 1387 r. komtur ostródzki nadał młyn Henrykowi z Reszek. Oprócz młyna Henryk otrzymał 7 [[łan |łanów]], 7 [[morga| mórg]] i 150 [[pręt |prętów]] ziemi na [[prawo chełmińskie| prawie chełmińskim]]. Dokładna data lokacji wsi nie jest znana. 
 
 
 
<br/>
 
 
 
W 1414 r. istniał we wsi drewniany kościół, który w 1527 r. został przejęty przez protestantów. W 1532 r. książę Albrecht nadał Heinrichowi Landskronowi 12 [[łan| łanów]] ziemi na [[prawo magdeburskie |prawie magdeburskim]]. Albrecht zezwolił na połów ryb w [[Jezioro Orłowskie |Jeziorze Orłowskim]]. Następnie 1557 r. książę Albrecht przekazał staroście nidzickiemu Rufowi Kobierzyckiemu i jego bratu Sebastyanowi wieś Łynę o powierzchni 60 [[włoka |włók]]. Bracia otrzymali prawo połowu ryb w [[Jezioro Omulew |Jeziorze Omulew]] i [[Jezioro Czarne |Jeziorze Czarne]] oraz w [[Jeziorko Dłużek |Jeziorku Dłużek]]. W 1565 r. 26 [[łan |łanów]] wsi należało do Hansa Kostki.
 
 
 
<br/>
 
  
W XVI w. miejscowość należała do polskich rodzin szlachecki: Chmielewskich, a po 1644 r. do Krasińskich, Michałowskich, Węgierskich. W 1620 r. sekretarz królewski Stefan Sadorski, w zamian za 20 [[włoka| włók]] w [[Zagrzewo |Zagrzewie]] i 2401 grzywien, otrzymał 19 [[włóka| włók]] w Łynie. W I poł. XVII w. w Łynie działały dwa młyny – zbożowy i foluszny. Foluszny spłonął w trakcie potopu szwedzkiego, ale został odbudowany przez sukienników.
+
W dniach 23-28 sierpnia 1914 r. toczyła się bitwa między wojskami niemieckimi i rosyjskimi określana jako bitwa pod Frąknowem, Łyną i Orłowem. <ref>http://www.ciekawemazury.pl/opis/3497,Or%C5%82owo+-+cmentarz+poleg%C5%82ych+w+I+wojnie+%C5%9Bwiatowej.htm (Informację o bitwie przekazał Witold Olbryś)</ref>. Położona wysoko wieś Łyna stanowiła dla armii niemieckiej dogodny punkt obronny. Okopy obsadziła 2. i 4. kompania elitarnego 1. Batalionu Strzelców ze Szczytna im. hr. Yorcka. Celny ostrzał trzymał rosyjskie wojska na dystans. Jednak Rosjanie pokonali opór zmuszając obrońców do wycofania się i obsadzenia domów we wsi. W desperackiej obronie zginął dowódca - kapitan Bergemann. Część Niemców zdołała uciec do własnych oddziałów. Na cmentarzu pochowano ofiary bitwy: 54 żołnierzy armi niemieckiej oraz 89 żołnierzy armi rosyjskiej.<ref>http://wikimapia.org/20997448/pl/Cmentarz-Wojenny-1914</ref>
  
 +
==Gospodarka==
 +
We wsi znajduje się przystanek autobusowy, tartak, sklep, zakład wielobranżowy, firma budowlana, a także siedziba [[Leśnictwo Łyna|leśnictwa]], należącego do [[Nadleśnictwo Nidzica|Nadleśnictwa Nidzica]].
 
<br/>
 
<br/>
 
+
==Kultura==
W 1654 r. elektor pruski Fryderyk Wilhelm nadał wieś Christophowi Finck von Finckenstein. W 1680 r. teren wsi zajmował obszar 60 [[łan| łanów]]. W latach 1725–1726 w Łynie wybudowano nowy kościół. W 1751 r. Łyna należała do porucznika von der Oelsnitz. W 1782 r. we wsi gospodarowało 8 chłopów, a Oelsnitz miał 26 [[łan |łanów]], zaś hrabia Czapski 18 [[łan |łanów]]. W tym samym roku właścicielem młynów był Friedrich Augustin. W 1857 r. właścicielem Łyny był kapitan von Kornatzki, a po nim majątek przeją Adolf Ruben. W tym okresie miejscowość obejmowała powierzchnię 439 ha. We wsi znajdowała się również gorzelnia i wapiennik. W 1818 r. we wsi było 27 domów. W 1890 r., zaś funkcjonowało 40 domów. W 1871 r. we wsi było 283 ewangelików i 24 katolików. W tym okresie w dobrach rycerskich Łyny znajdowały się 342 ha ziemi ornej, w tym we wsi było 10 ha łąk, 36 ha pastwisk, 41 ha lasów i 9 ha nieużytków. W 1866 r. do parafii ewangelickiej należało 1735 Polaków i 124 Niemców. W 1878 r. znajdowało się we wsi: 1910 Polaków i 112 Niemców.
+
Z miejscowością związane są [[lkwim:Międzynarodowe Warsztaty Plastyczne „Sztuka Łączy i Łagodzi Obyczaje” Łyna|Międzynarodowe Warsztaty Plastyczne „Sztuka Łączy i Łagodzi Obyczaje”]].
 
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
==Edukacja==
Na początku XX w. gminę sołecką Łyna tworzyły dwie osady: Łyna i Allendorf – powstała na gruntach majątku Łyna, lokowanego w 1426 r. Wieś ukształtowała się wzdłuż rzeki [[Łyna |Łyny]].  
+
W Łynie działa [[Szkoła Podstawowa w Łynie |Szkoła Podstawowa im. prof. Romana Kobendzy]].  
 
<br/>
 
<br/>
 
+
==Religia==
===Gospodarka===
+
We wsi znajduje się siedziba [[Parafia pw. Niepokalanego Serca Maryi Panny w Łynie |parafii rzymskokatolickiej pw. Niepokalanego Serca Maryi Panny]].
 
 
We wsi znajduje się przystanek autobusowy, tartak, sklep, zakład wielobranżowy i firma budowlana.
 
 
 
<br/>
 
 
 
===Kultura===
 
 
 
W Łynie działa [[Szkoła Podstawowa w Łynie |Szkoła Podstawowa]].  
 
 
 
<br/>
 
 
 
=== Ludzie związani z miejscowością===
 
 
 
Z miejscowością związana jest postać pastora [[Marcin Świetlicki |Marcina Świetlickiego]]. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Elżbieta Brodacka]].
 
<br/>
 
 
 
=== Zabytki===
 
Na terenie wsi znajdują się następujące zabytki: [[kościół w Łynie| kościół z 1726 r.]] z drewnianą wieżą zakończoną barokowym chełmem, dawna gospoda z zajazdem, mały cmentarz z I wojny światowej, cmentarz ewangelicki z końca XIX w., cmentarz parafii rzymskokatolickiej.  
 
 
 
 
 
 
 
<br/>
 
 
 
=== Bibliografia===
 
 
 
Kujawski Wojciech, ''Łyna - Wadąg. Szlak wodny'', Olsztyn 2013, 447 ss.
 
 
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa, 1884, 960 ss. 
 
 
 
Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
 
 
 
 
 
 
 
<br/>
 
<br/>
 +
== Ludzie związani z miejscowością==
 +
*[[lkwim:Jadwiga Bardyszewska|Jadwiga Bardyszewska]] (ur. 1954) – artystka plastyk (rzeźba, rysunek, malarstwo olejne), pedagog.
 +
*[[Jan Radomski]] (zm. ok. 1572) – pastor, korektor, tłumacz, proboszcz w Łynie.
 +
*Z miejscowością związana jest postać pastora [[Marcin Świetlicki |Marcina Świetlickiego]].
 +
*W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Elżbieta Brodacka]].
 +
== Zabytki==
 +
Na terenie wsi znajdują się następujące zabytki: [[Kościół pw. Niepokalanego Serca Maryi Panny w Łynie| kościół]] z 1726 r. z drewnianą wieżą zakończoną barokowym hełmem, dawna gospoda z zajazdem, mały cmentarz z I wojny światowej, cmentarz ewangelicki z końca XIX w., cmentarz parafii rzymskokatolickiej.
 +
== Bibliografia==
 +
#Kujawski Wojciech, ''Łyna - Wadąg. Szlak wodny'', Olsztyn 2013, 447 ss.  <br/>
 +
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa, 1884, 960 ss.
 +
#Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165–202.
  
 +
==Przypisy==
 +
<references/>
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
Rezerwat Źródła Rzeki Łyny - http://www.museo.pl/content/view/1337/461/.
+
Rezerwat Źródła Rzeki Łyny - [http://www.museo.pl/content/view/1337/461/ museo.pl].
 
 
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nidzicki]][[Kategoria:Gmina Nidzica]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Powiat nidzicki]]
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 11:09, 3 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Nidzica (gmina miejsko-wiejska)]]
 +
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1301-1400]]

Aktualna wersja na dzień 07:08, 13 wrz 2017

Łyna

Kościół w ŁynieFot.: © Mieczysław Wieliczko
Kościół w Łynie
Fot.: © Mieczysław Wieliczko
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nidzicki
Gmina Nidzica
Sołectwo Łyna
Liczba ludności (2009) 247
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 13 - 100 Nidzica
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Łyna
Łyna
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Łyna
Łyna
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Zobacz też Rzeka Łyna

Łyna – (Lana, Liny, niem. Lahna, od 1938 r. Allendorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Funkcję sołtysa pełni Elżbieta Brodacka. [1]

Charakterystyka fizjograficzna

W pobliżu wsi mieści się rezerwat przyrody "Rzeki Łyny" - miejsce, w którym wiele płynących strumieni daje początek rzece Łynie. Na terenie miejscowości występuje ciągłe cofanie się źródeł rzeki Łyny. Ponadto miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez Obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca Obszar Europy Zachodniej od Obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19 000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne: żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.

Dzieje miejscowości

W 1387 r. komtur ostródzki nadał młyn Henrykowi z Reszek. Oprócz młyna Henryk otrzymał 7 łanów, 7 mórg i 150 prętów ziemi na prawie chełmińskim. Dokładna data lokacji wsi nie jest znana.

W 1414 r. istniał we wsi drewniany kościół, który w 1527 r. został przejęty przez protestantów. W 1532 r. książę Albrecht nadał Heinrichowi Landskronowi 12 łanów ziemi na prawie magdeburskim. Albrecht zezwolił na połów ryb w Jeziorze Orłowskim. Następnie 1557 r. książę Albrecht przekazał staroście nidzickiemu Rufowi Kobierzyckiemu i jego bratu Sebastyanowi wieś Łynę o powierzchni 60 włók. Bracia otrzymali prawo połowu ryb w Jeziorze Omulew i Jeziorze Czarne oraz w Jeziorku Dłużek. W 1565 r. 26 łanów wsi należało do Hansa Kostki.

W XVI w. miejscowość należała do polskich rodzin szlachecki: Chmielewskich, a po 1644 r. do Krasińskich, Michałowskich, Węgierskich. W 1620 r. sekretarz królewski Stefan Sadorski, w zamian za 20 włók w Zagrzewie i 2401 grzywien, otrzymał 19 włók w Łynie. W I poł. XVII w. w Łynie działały dwa młyny – zbożowy i foluszny. Foluszny spłonął w trakcie potopu szwedzkiego, ale został odbudowany przez sukienników.

W 1654 r. elektor pruski Fryderyk Wilhelm nadał wieś Christophowi Finck von Finckenstein. W 1680 r. teren wsi zajmował obszar 60 łanów. W latach 1725–1726 w Łynie wybudowano nowy kościół. W 1751 r. Łyna należała do porucznika von der Oelsnitz. W 1782 r. we wsi gospodarowało 8 chłopów, a Oelsnitz miał 26 łanów, zaś hrabia Czapski 18 łanów. W tym samym roku właścicielem młynów był Friedrich Augustin. W 1857 r. właścicielem Łyny był kapitan von Kornatzki, a po nim majątek przeją Adolf Ruben. W tym okresie miejscowość obejmowała powierzchnię 439 ha. We wsi znajdowała się również gorzelnia i wapiennik. W 1818 r. we wsi było 27 domów. W 1890 r., zaś funkcjonowało 40 domów. W 1871 r. we wsi było 283 ewangelików i 24 katolików. W tym okresie w dobrach rycerskich Łyny znajdowały się 342 ha ziemi ornej, w tym we wsi było 10 ha łąk, 36 ha pastwisk, 41 ha lasów i 9 ha nieużytków. W 1866 r. do parafii ewangelickiej należało 1735 Polaków i 124 Niemców. W 1878 r. znajdowało się we wsi: 1910 Polaków i 112 Niemców.

Na początku XX w. gminę sołecką Łyna tworzyły dwie osady: Łyna i Allendorf – powstała na gruntach majątku Łyna, lokowanego w 1426 r. Wieś ukształtowała się wzdłuż rzeki Łyny.

W dniach 23-28 sierpnia 1914 r. toczyła się bitwa między wojskami niemieckimi i rosyjskimi określana jako bitwa pod Frąknowem, Łyną i Orłowem. [2]. Położona wysoko wieś Łyna stanowiła dla armii niemieckiej dogodny punkt obronny. Okopy obsadziła 2. i 4. kompania elitarnego 1. Batalionu Strzelców ze Szczytna im. hr. Yorcka. Celny ostrzał trzymał rosyjskie wojska na dystans. Jednak Rosjanie pokonali opór zmuszając obrońców do wycofania się i obsadzenia domów we wsi. W desperackiej obronie zginął dowódca - kapitan Bergemann. Część Niemców zdołała uciec do własnych oddziałów. Na cmentarzu pochowano ofiary bitwy: 54 żołnierzy armi niemieckiej oraz 89 żołnierzy armi rosyjskiej.[3]

Gospodarka

We wsi znajduje się przystanek autobusowy, tartak, sklep, zakład wielobranżowy, firma budowlana, a także siedziba leśnictwa, należącego do Nadleśnictwa Nidzica.

Kultura

Z miejscowością związane są Międzynarodowe Warsztaty Plastyczne „Sztuka Łączy i Łagodzi Obyczaje”.

Edukacja

W Łynie działa Szkoła Podstawowa im. prof. Romana Kobendzy.

Religia

We wsi znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej pw. Niepokalanego Serca Maryi Panny.

Ludzie związani z miejscowością

Zabytki

Na terenie wsi znajdują się następujące zabytki: kościół z 1726 r. z drewnianą wieżą zakończoną barokowym hełmem, dawna gospoda z zajazdem, mały cmentarz z I wojny światowej, cmentarz ewangelicki z końca XIX w., cmentarz parafii rzymskokatolickiej.

Bibliografia

  1. Kujawski Wojciech, Łyna - Wadąg. Szlak wodny, Olsztyn 2013, 447 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa, 1884, 960 ss.

  1. Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165–202.

Przypisy

Zobacz też

Rezerwat Źródła Rzeki Łyny - museo.pl.