Jełmuń: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Jełmuń'''</big> (niem. Allmoyne, Jełomie) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mrągowski |powiecie mrągowskim]], w [[gmina Sorkwity |gminie Sorkwity]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do [[województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]].
+
<big>'''Jełmuń'''</big> (niem. Allmoyne, Jełomie) – [[Wieś sołecka|wieś sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat mrągowski |powiecie mrągowskim]], w [[Sorkwity (gmina wiejska)|gminie Sorkwity]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]].
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Wieś znajduje się nad [[Jezioro Jełmuń |Jeziorem Jełmuń]] .Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[powiat mrągowski| powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo (gmina Mikołajki)|Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie |Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Sorkwity| gminy Sorkwity]], gdzie występujące osady wiążą się ze zlodowaceniem północnopolskim dwóch faz: leszczyńskiej i pomorskiej. W obszarze gminy znajdują się zasoby kruszywa naturalnego oraz kopaliny rolnicze (kreda jeziorna). Występują tutaj dwa ciągi morenowe, które poprzecinane są szeregiem jezior rynnowych (towarzyszą im piaszczysto-żwirowe wały ozów i tworów szczelinowych typu kemów). Do rynien zaliczymy: [[Jezioro Stromek]], [[Jezioro Warpuńskie]], [[Jezioro Zyndackie]], [[Jezioro Gielądzkie]], [[Jezioro Lampasz]]. Wzdłuż [[Jezioro Gielądzkie |Jeziora Gielądzkiego]] i [[Jezioro Lampackie| Jeziora Lampackiego]] występują bardzo wysokie strome krawędzie - spadki dochodzą do 40 i więcej stopni nachylenia. Natomiast najwyższy punkt na terenie gminy, na zachód od [[Jezioro Gielądzkie |Jeziora Gielądzkiego]], koło [[Surmówka |Surmówki]] ma wysokość 208 m n.p.m.  
+
Wieś znajduje się nad [[Jezioro Jełmuń |Jeziorem Jełmuń]]. Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[Powiat mrągowski| powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo (gmina Mikołajki)|Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie |Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Miejscowość położona jest na terenie [[Sorkwity (gmina wiejska)| gminy Sorkwity]], gdzie występujące osady wiążą się ze zlodowaceniem północnopolskim dwóch faz: leszczyńskiej i pomorskiej. W obszarze gminy znajdują się zasoby kruszywa naturalnego oraz kopaliny rolnicze (kreda jeziorna). Występują tutaj dwa ciągi morenowe, które poprzecinane są szeregiem jezior rynnowych (towarzyszą im piaszczysto-żwirowe wały ozów i tworów szczelinowych typu kemów). Do rynien zaliczymy: [[Jezioro Stromek]], [[Jezioro Warpuńskie]], [[Jezioro Zyndackie]], [[Jezioro Gielądzkie]], [[Jezioro Lampasz]]. Wzdłuż [[Jezioro Gielądzkie |Jeziora Gielądzkiego]] i [[Jezioro Lampackie| Jeziora Lampackiego]] występują bardzo wysokie strome krawędzie - spadki dochodzą do 40 i więcej stopni nachylenia. Natomiast najwyższy punkt na terenie gminy, na zachód od [[Jezioro Gielądzkie |Jeziora Gielądzkiego]], koło [[Surmówka |Surmówki]] ma wysokość 208 m n.p.m.  
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Około 1379 r. Jan z Olszyna nadał Glandianowi i Mikołajowi (Prusom) 20 [[włóka| włók]] na [[prawo chełmińskie |prawie chełmińskim]], które znajdowały się między [[Jezioro Jełmuń |Jeziorem Jełmuń]], a ówczesną granicą [[biskupstwo warmiński| biskupstwa warmińskiego]]. Na nowych właścicieli nałożono obowiązek dwóch służb zbrojnych. W  połowie XIX w. we wsi powstał dwór z 11,5 [[włóka |włókami]]. Wieś przyjęła kształt ulicówki. Nazwa miejscowości Allmoyne wywodzona jest przez Gerullisa z litewskiego alme – ropa. Polska nazwa, zaś pochodzi od jemioły. W 1740 r. powstała tutaj szkoła, w której już w XIX w. wykładano po polsku. W 1818 r. nauczycielem był [[Jerzy Niesyta]]. W XIX w. Jełmuń należał do [[parafia w Sorkwitach |parafii w Sorkwitach]].
+
Około 1379 r. Jan z Olszyna nadał Glandianowi i Mikołajowi (Prusom) 20 [[Włóka| włók]] na [[Prawo chełmińskie |prawie chełmińskim]], które znajdowały się między [[Jezioro Jełmuń |Jeziorem Jełmuń]], a ówczesną granicą [[Biskupstwo warmiński| biskupstwa warmińskiego]]. Na nowych właścicieli nałożono obowiązek dwóch służb zbrojnych. W  połowie XIX w. we wsi powstał dwór z 11,5 włókami. Wieś przyjęła kształt ulicówki. Nazwa miejscowości Allmoyne wywodzona jest przez Gerullisa z litewskiego alme – ropa. Polska nazwa, zaś pochodzi od jemioły. W 1740 r. powstała tutaj szkoła, w której już w XIX w. wykładano po polsku. W 1818 r. nauczycielem był [[Jerzy Niesyta]]. W XIX w. Jełmuń należał do [[Parafia w Sorkwitach |parafii w Sorkwitach]].
  
 
<br/>
 
<br/>
  
W 1785 r. było tu 14 [[dym |dymów]], 1815 r. – 17, 1838 r. – 24. W 1815 r. we wsi mieszkało 95 osób, w 1838 r. było tu 204 gospodarzy, a w 1939 r. - 309.  
+
W 1785 r. było tu 14 [[Dym |dymów]], 1815 r. – 17, 1838 r. – 24. W 1815 r. we wsi mieszkało 95 osób, w 1838 r. było tu 204 gospodarzy, a w 1939 r. - 309.  
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 63: Linia 63:
 
===Zabytki===
 
===Zabytki===
  
We wsi znajduje się zabytkowy [[dwór w Jełmuniu|dwór]] z XIX w.
+
We wsi znajduje się zabytkowy [[Dwór w Jełmuniu|dwór]] z XIX w.
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 81: Linia 81:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat mrągowski]][[Kategoria:Gmina Sorkwity]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Powiat mrągowski]]
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 08:44, 20 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Sorkwity (gmina wiejska)]]
 +
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1301-1400]]

Wersja z 14:17, 10 lip 2014


Jełmuń

Dwór w Jełmuniu, źródło: http://www.jelmundwor.pl, 10.11.2013.
Dwór w Jełmuniu, źródło: http://www.jelmundwor.pl, 10.11.2013.
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat mrągowski
Gmina Sorkwity
Sołectwo Jełmuń
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NMR
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Jełmuń
Jełmuń
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Jełmuń
Jełmuń
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Jełmuń (niem. Allmoyne, Jełomie) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

Wieś znajduje się nad Jeziorem Jełmuń. Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Miejscowość położona jest na terenie gminy Sorkwity, gdzie występujące osady wiążą się ze zlodowaceniem północnopolskim dwóch faz: leszczyńskiej i pomorskiej. W obszarze gminy znajdują się zasoby kruszywa naturalnego oraz kopaliny rolnicze (kreda jeziorna). Występują tutaj dwa ciągi morenowe, które poprzecinane są szeregiem jezior rynnowych (towarzyszą im piaszczysto-żwirowe wały ozów i tworów szczelinowych typu kemów). Do rynien zaliczymy: Jezioro Stromek, Jezioro Warpuńskie, Jezioro Zyndackie, Jezioro Gielądzkie, Jezioro Lampasz. Wzdłuż Jeziora Gielądzkiego i Jeziora Lampackiego występują bardzo wysokie strome krawędzie - spadki dochodzą do 40 i więcej stopni nachylenia. Natomiast najwyższy punkt na terenie gminy, na zachód od Jeziora Gielądzkiego, koło Surmówki ma wysokość 208 m n.p.m.


Dzieje miejscowości

Około 1379 r. Jan z Olszyna nadał Glandianowi i Mikołajowi (Prusom) 20 włók na prawie chełmińskim, które znajdowały się między Jeziorem Jełmuń, a ówczesną granicą biskupstwa warmińskiego. Na nowych właścicieli nałożono obowiązek dwóch służb zbrojnych. W połowie XIX w. we wsi powstał dwór z 11,5 włókami. Wieś przyjęła kształt ulicówki. Nazwa miejscowości Allmoyne wywodzona jest przez Gerullisa z litewskiego alme – ropa. Polska nazwa, zaś pochodzi od jemioły. W 1740 r. powstała tutaj szkoła, w której już w XIX w. wykładano po polsku. W 1818 r. nauczycielem był Jerzy Niesyta. W XIX w. Jełmuń należał do parafii w Sorkwitach.


W 1785 r. było tu 14 dymów, 1815 r. – 17, 1838 r. – 24. W 1815 r. we wsi mieszkało 95 osób, w 1838 r. było tu 204 gospodarzy, a w 1939 r. - 309.


Gospodarka

We wsi funkcjonuje agroturystyka i hotel w dawnym dworze.


Ludzie związani z miejscowością

Na kartach historii wsi zapisał się Jerzy Niesyta - nauczyciel. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Teodor Kretschaman.


Zabytki

We wsi znajduje się zabytkowy dwór z XIX w.


Bibliografia

Chojnacki Władysław,Słownik polskich nazw miejscowości w byłych Prusach Wschodnich i na obszarze byłego Miasta Gdańska, Poznań 1946, 183 ss.

Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.



Zobacz też

http://www.gminasorkwity.pl