Kowale Oleckie

Kowale Oleckie
Kowale Oleckie Kowale Oleckie
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olecki
Gmina	Kowale Oleckie
Liczba ludności (2010)	2126
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kowale Oleckie
Położenie na mapie Polski Kowale Oleckie
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kowale Oleckie (niem. Kowalhen, od 1938 r. Reimannswalde) – wieś gminna położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Kowale Oleckie; siedziba władz gminy. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko-gołdapskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 2126 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jan Zaborowski.

Położenie

Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Mazurach Garbatych, na skraju Pojezierza Zachodniosuwalskiego, 15 km na północ od Olecka i 19 km na południe od Gołdapi; przebiega przez nią droga krajowa nr 65 oraz linia kolejowa Olecko - Gołdap (obecnie nieczynna).

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów Prus Książęcych. W 1563 roku książę Albrecht Hohenzollern nadał Absalonowi Rymanowi 60 łanów boru na prawie lennym. Ryman z kolei sprzedał owo nadanie staroście straduńskiemu. W roku następnym starosta sprzedał połowę owej posiadłości oraz dodatkowych 30 łanów boru niejakim Ambrożemu, Rafałowi, Maciejowi, Szczęsnemu i Bratumiłowi Dworakom. Na tym obszarze powstała wieś szlachecka Chełchy oraz majątek Kowale Oleckie. W XVIII wieku majątek w Kowalach należał do polskiej rodziny szlacheckiej Tyszków. Pod koniec XIX wieku obejmował on 610 hektarów i zaliczany był do największych w powiecie oleckim.

Rozwój wsi znacznie przyspieszył po ukończeniu szosy Gołdap - Olecko i Kowale Oleckie - Mieruniszki w połowie XIX wieku, a następnie po wybudowaniu linii kolejowej Olecko - Gołdap w drugiej połowie stulecia. Kowale stały się szybko największą i najbardziej uprzemysłowioną wsią w powiecie; znajdowała się tu m.in. odlewnia żelaza i cegielnia, tartak, urząd pocztowy oraz - jak pisał Mieczysław Orłowicz - dwie porządne gospody.

Szkoła we dworze powstała w 1760 roku, a we wsi na przełomie XVIII i XIX wieku; później je połączono. W 1935 roku zatrudnionych w niej było trzech nauczycieli i jedna nauczycielka, a uczęszczało do niej w ośmiu klasach ogółem 198 uczniów. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie (w 1946 roku zorganizowano również przedszkole). Ponadto na początku lat 60. założono w Kowalach szkołę przysposobienia rolniczego.

Po zakończeniu wojny Kowale Oleckie były siedzibą gminy (początkowo gmina nosiła nazwę Mieruniszki), a w latach 1954-1972 gromady; następnie ponownie stała się wsią gminną.

W 1947 roku utworzono w Kowalach spółdzielnię handlową (w tym samym roku wieś została zelektryfikowana), a w pierwszej połowie następnej dekady spółdzielnię produkcyjną i dwie gorzelnie; reaktywowano cegielnię i odlewnię żelaza; funkcjonował ośrodek zdrowia, działała gospoda. W 1949 roku powstała tu biblioteka gminna, a w latach 70. wybudowano wiejski dom kultury. W 1958 roku powstało tu koło gospodyń wiejskich (Anna Anuszkiewicz), które zajmowało się m.in. organizacją różnego rodzaju konkursów, pokazów itp.

Obecnie w Kowalach Oleckich znajduje się m.in. bank, urząd pocztowy, ośrodek zdrowia, apteka, restauracja, bar, sezonowe schronisko młodzieżowe. Jest to doskonałe miejsce wypadowe dla wycieczek pieszych i narciarskich na Wzgórza Szeskie.

Liczba mieszkańców

1857 - 182 osoby

1933 - 1126 osób

1939 - 1233 osoby

1988 - 2209 osób

Kultura

• Gminne Centrum Kultury i Sportu - działają przy nim: zespół folklorystyczny Prząśniczki, Zespół śpiewaczy „Jarka”, a w latach 1993-2000 również Kapela „Leśne Echo”. W 1992 r. zorganizowano tu imprezę wojewódzką pod nazwą Panorama Kultury Gminy w Kowalach Oleckich.
• Gminna Biblioteka Publiczna w Kowalach Oleckich
• Wiejskie Centrum Intregracji
• Stowarzyszenie Wspierania Inicjatyw Lokalnych „Kraina Szeskich Wzgórz” - organizuje m.in. Kowaliadę, imprezę kulturalno-rekreacyjną.
• Stowarzyszenie „Archiwiści Północy”
• Stowarzyszenie „Pomocna Dłoń”

Edukacja

• Gimnazjum w Kowalach Oleckich
• Szkoła Podstawowa w Kowalach Oleckich

Gospodarka

• Odlewnia żelaza i cegielnia

Zabytki

• Liczne przykłady budownictwa murowanego z początku XX wieku (ul. Kościuszki)
• Budynek szkoły z początku XX wieku, murowany, ul. Kościuszki 88
• Poczta
• Cegielnia z początku XX wieku
• Zespół odlewni żeliwa z przełomu XIX i XX wieku: dwa budynki przemysłowe
• Zespół dworca kolejowego z około 1879 roku: dworzec, dom mieszkalny i dwa budynki gospodarcze
• Cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej
• Cmentarz ewangelicki z XIX wieku
• Cmentarz ewangelicki z XIX wieku
• Park dworski z XIX wieku
• Cmentarz parafialny

Turystyka

• Szlak rowerowy "czerwony" – przebieg trasy: Kowale Oleckie – Sokółki – Cichy – Jezioro Szwałk Mały – Jeziora Łaźno i Litygajny – Czerwony Dwór – Jezioro Piłwąg – Jabłonowo – Stacze – Guzy – Kowale Oleckie

Ludzie związani z miejscowością

• Joanna Sinderewicz (ur. 1966) – twórca ludowy, malarka, hafciarka i koronkarka, radna gminy Kowale Oleckie

Bibliografia

1. Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
2. Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
3. Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
4. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
5. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
6. Wojewódzka Ewidencja Zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
7. Gminna Ewidencja Zabytków w: |Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kowale Oleckie [data dostępu: 12.11.2013]
8. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
9. Vervaltugsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]