Robawy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
|||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej jest wynikiem działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec kilkakrotnie powracał, zatrzymywał się, następnie cofał na północ, pozostawiając w swej wędrówce wały [[ | + | Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej jest wynikiem działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec kilkakrotnie powracał, zatrzymywał się, następnie cofał na północ, pozostawiając w swej wędrówce wały [[morena czołowa|moren czołowych]]. Obecnie tworzą one dość duże wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Ciągnie się od [[Święta Lipka|Świętej Lipki]], którą od północy otacza łukiem na [[Bezławki]], [[Wilknowo]], [[Pręgowo]]. Z topniejących lodów wytworzyły się wielkie jeziora zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren, osadzając na dnie jezior grube warstwy iłów. O powstaniu tych jezior na terenie powiatu świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste, które wypełniają środek dawnego jeziora, ponadto są też gliny margliste, osadzające się na brzegach zbiornika. Jedno z takich jezior zajmowało rozległy obszar między [[Nowa Wieś Kętrzyńska|Nową Wsią Kętrzyńską]], [[Pręgowo|Pręgowem]] i ciągnęło się aż do [[Wilknowo|Wilknowa]]. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
Zasadźcą wsi był [[Ditlen Robabe]]. Wieś była lokowana 6 sierpnia 1363 na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na mocy przywileju biskupa warmińskiego Jana. W 1722 roku wieś należała do [[Sebastian Młodzianowski|Sebastiana Młodzianowskiego]], dworzanina biskupa [[Teodor Potocki|Teodora Potockiego]]. Biskup [[lkwim:Ignacy Krasicki |Ignacy Krasicki]] w Robawach nadał karczmę [[Piotr Makomaski|Piotrowi Makomaskiemu]] oraz 8 włók [[Anna Lożanca|Annie Lożance]]. | Zasadźcą wsi był [[Ditlen Robabe]]. Wieś była lokowana 6 sierpnia 1363 na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na mocy przywileju biskupa warmińskiego Jana. W 1722 roku wieś należała do [[Sebastian Młodzianowski|Sebastiana Młodzianowskiego]], dworzanina biskupa [[Teodor Potocki|Teodora Potockiego]]. Biskup [[lkwim:Ignacy Krasicki |Ignacy Krasicki]] w Robawach nadał karczmę [[Piotr Makomaski|Piotrowi Makomaskiemu]] oraz 8 włók [[Anna Lożanca|Annie Lożance]]. | ||
Wersja z 10:46, 8 wrz 2014
| Robawy | |
| | |
 Kaplica w Robawach, fot. Adler7
Źródło: http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/robawy, dostęp 25 września 2013 | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Reszel |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NKE |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Robawy | |
| Położenie na mapie Polski  Robawy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Robawy (niem. Robawen, w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę Robaben) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim w gminie Reszel. W latach 1975-1998 wieś przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej jest wynikiem działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec kilkakrotnie powracał, zatrzymywał się, następnie cofał na północ, pozostawiając w swej wędrówce wały moren czołowych. Obecnie tworzą one dość duże wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Ciągnie się od Świętej Lipki, którą od północy otacza łukiem na Bezławki, Wilknowo, Pręgowo. Z topniejących lodów wytworzyły się wielkie jeziora zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren, osadzając na dnie jezior grube warstwy iłów. O powstaniu tych jezior na terenie powiatu świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste, które wypełniają środek dawnego jeziora, ponadto są też gliny margliste, osadzające się na brzegach zbiornika. Jedno z takich jezior zajmowało rozległy obszar między Nową Wsią Kętrzyńską, Pręgowem i ciągnęło się aż do Wilknowa.
Dzieje miejscowości
Zasadźcą wsi był Ditlen Robabe. Wieś była lokowana 6 sierpnia 1363 na prawie chełmińskim na mocy przywileju biskupa warmińskiego Jana. W 1722 roku wieś należała do Sebastiana Młodzianowskiego, dworzanina biskupa Teodora Potockiego. Biskup Ignacy Krasicki w Robawach nadał karczmę Piotrowi Makomaskiemu oraz 8 włók Annie Lożance.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Reszlu.
Ludzie związani z miejscowością
- Ditlen Robabe - zasadźca wsi.
- Sebastian Młodzianowski - właściciel wsi w XVIII wieku.
- Piotr Makomaski - właściciel karczmy w Robawach.
Zabytki
- W maju 2007 roku archeolodzy kętrzyńscy odkryli w Robawach cmentarzysko, w którym znajdowały się przedmioty z okresu końca wpływów rzymskich i początków wędrówki ludów, czyli od III do IV wieku n.e. Odkryto tu 11 grobów ciałopalnych. Każdy z nich miał inne wyposażenie. W męskich grobach odkryto obcięte łby końskie z wędzidłami, w kobiecych natomiast przęśniki, paciorki szklane i zapinki kuszowate z brązu.
- Barokowa kaplica pw. św. Anny w Robawach z 1733 roku, ufundowana została przez rodzinę ówczesnego sołtysa Markuszewskiego.
Bibliografia
Robawy, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.
Licharewa Zofia, Kętrzyn z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
