Romoty

Romoty
Romoty. Grób niemieckiego żołnierza. Olsztyńska Strona Rowerowa [27.07.2013]
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	ełcki
Gmina	Kalinowo
Liczba ludności (2010)	54
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	19-314
Tablice rejestracyjne	NEL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Romoty
Położenie na mapie Polski Romoty
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Romoty (niem. Romotten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Kalinowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku liczyła 54 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Mieczysław Bukowski .

Położenie

Miejscowość położona jest w odległości 730 m od Jeziora Błotnistego i niecałego kilometra od Jeziora Głębokiego.

Dzieje miejscowości

Źródła z roku 1254 wymieniają Rajmocze (Romoty), wieś jaćwieską podbitą przez Rusinów. W 1473 roku miejscowość składała się z 15 łanów i 5,5 morgów ziemi. Do osady należał również młyn nad rzeczką Nieciecz (Netzitzen), którego budowy podjął się niejaki Bartosz Rykacz (Bartusch Rykats). Potwierdzenie tego faktu odnajdujemy w źródłach z 1539 roku w Romotach (Lorentz Romutt) podających informację o działającym młynie. W XVII wieku Romoty wchodziły już w skład parafii w Lisewie. Po przeprowadzeniu reformy przez administrację pruską Romoty stały się od roku 1874 częścią powiatu Borzymy. W 1908 r. do powiatu dołączyły wsie: Dudki, Grądzkie i Romanowo. W 1910 roku wieś liczyła 60 mieszkańców. Prawdopodobnie 30 września 1938 roku miejscowości: Romoty i Romanowo utworzyły zwartą gminę wiejską, która w 1939 roku liczyła 377 mieszkańców. Do 1945 roku Romoty były wsią dworską. W okolicach miejscowości znajduje się zachowane grodzisko.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Borzymach.

Zabytki

• na dawnym cmentarzu ewangelickim majątku Gut Romotten znajduje się grób żołnierza niemieckiego z 1914 roku.
• cmentarz ewangelicki.Większość mogił pochodzi z XIX wieku
• cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej; miejsce spoczynku 30 żołnierzy niemieckich i 2 żołnierzy rosyjskich

Bibliografia

1. Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
2. Kawecki Jan, Roman Bolesław, Ełk. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1970.
3. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, t. 9, Warszawa 1888.
4. Bank Danych Lokalnych GUS [27.07.2013]
5. Olsztyńska Strona Rowerowa [27.07.2013]
6. Strona poświęcona cmentarzom i pomnikom wojennym w powiecie ełckim [27.07.2013]