Anna Szyszka

Anna Szyszka
Anna Szyszka, źródło: kto.wm.pl [11.08.2014]
Data i miejsce urodzenia	16 września 1949 r., Elbląg
Wicewojewoda Warmińsko-Mazurski
Okres urzędowania	2006–2007
Wojewoda Warmińsko-Mazurski
Okres urzędowania	2 kwietnia–9 listopada 2007 r.
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Anna Szyszka (ur. 16 września 1949 r. w Elblągu) – prawnik, samorządowiec, wojewoda warmińsko-mazurski
.

Życiorys

Jest absolwentką Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Ukończyła również studia podyplomowe w Centrum Kształcenia Podyplomowego Kadr Medycznych w Warszawie, uzyskując I i II stopień specjalizacji w zakresie organizacji pomocy społecznej. Pracowała na stanowisku wicedyrektora Elbląskiego Szpitala Wojewódzkiego, a od roku 1990 objęła stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w Elblągu. Pracowała także w Wydziale Polityki Społecznej w Warmińsko-Mazurskim Urzędzie Wojewódzkim w Olsztynie, a później w delegaturze elbląskiej Urzędu Wojewódzkiego. Przez dwie kadencje w latach 90-tych sprawowała mandat radnej Rady Miasta w Elblągu. W pierwszej pełniła jednocześnie funkcję przewodniczącej Komisji Zdrowia i Pomocy Społecznej, w drugiej była członkiem Komisji Prawa i Praworządności oraz Komisji Polityki Społecznej. Jest członkiem Prawa i Sprawiedliwości. 19 stycznia 2006 r. z rekomendacji PiS powołano ją na stanowisko wicewojewody warmińsko-mazurskiego. 18 stycznia 2007 r. została pełniącą obowiązki wojewody warmińsko-mazurskiego po zdymisjonowaniu wojewody Adama Supła. 2 kwietnia 2007 r. premier Jarosław Kaczyński mianował ją wojewodą warmińsko-mazurskim. W połowie 2007 r. była krytykowana za to, że kosztem Olsztyna forsuje inwestycje w rodzinnym Elblągu. Chodziło o tzw. instytucję certyfikującą, która w latach 2007–2013 miała sprawdzać wnioski samorządów z Warmii i Mazur ubiegających się o unijne miliony, i o budowę Wojewódzkiego Centrum Powiadamiania Ratunkowego, które w miejsce kilkunastu dyspozytorni w regionie miało odpowiadać za przyjmowanie i przekazywanie telefonów alarmowych z numeru 112 do właściwej jednostki straży pożarnej, policji czy pogotowia. Funkcję wojewody warmińsko-mazurskiego pełniła do 29 listopada 2007 r. Jest prezesem i założycielem Elbląskiego Stowarzyszenia Organizatorów Pomocy Społecznej. Od ponad 30 lat zajmuje się zawodowo i społecznie pomocą społeczną, tworząc różnorodne formy wsparcia dla osób potrzebujących. To dzięki jej inicjatywie funkcjonuje już od dwunastu lat poradnictwo specjalistyczne — prawne, psychologiczne i pedagogiczne w Elblągu przy ul. Św. Ducha 19, Środowiskowy Dom Samopomocy w Jegłowniku koło Elbląga. Utworzyła Środowiskowy Dom Samopomocy w Kwietniewie docelowo dla sześćdziesięciu osób niepełnosprawnych. Do dziś funkcjonuje utworzony przez nią Dom Pomocy Społecznej w Elblągu przy ul. Pułaskiego i szereg innych placówek.

Szkoła i wykształcenie

• Uniwersytet Gdański, Wydział Prawa i Administracji
  
• Centrum Kształcenia Podyplomowego Kadr Medycznych w Warszawie
  

Praca

• El Tourist Elbląg (1970–1977)
  
• PGM Elbląg (1977–1981)
  
• Wojewódzki Szpital Zespolony w Elblągu — zastępca dyrektora (1981–1990)
  
• Wojewódzki Zespół Pomocy Społecznej w Elblągu — zastępca dyrektora ds. służb społecznych (1990)
  
• Warmińsko-Mazurskim Urząd Wojewódzki w Olsztynie
  
• Warmińsko-Mazurskim Urząd Wojewódzki w Olsztynie, Delegatura w Elblągu
  
• wicewojewoda warmińsko-mazurski (2006–2007)
  
• wojewoda warmińsko-mazurski (2007)
  

Działalność społeczna i samorządowa

• radna Rady Miejskiej w Elblągu (1994–2002)
  

Działalność polityczna

• Prawo i Sprawiedliwość
  
  • członek partii
    

Odznaczenia i wyróżnienia

• nagroda Ministra Pracy i Polityki Społecznej za zaangażowanie w realizację programów przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu w ramach programu "Dobrych praktyk aktywnych form pomocy 2008 r.", a także za książkę pt:,, Pomoc społeczna w województwie elbląskim w latach 1981-98 w wycinkach prasowych” (2008)
  
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za działalność społeczną, w szczególności na rzecz pomocy osobom niewidomym i słabowidzącym (2010)
  
• nagroda AMICUS BONUS w kategorii indywidualnej za wieloletnią działalność zawodową i społeczną na rzecz osób najbardziej potrzebujących, w tym w szczególności osób niepełnosprawnych, a także za twórcze reagowanie na pojawiające się problemy społeczne i nowatorskie rozwiązania w zakresie budowania systemu pomocy społecznej (2011)
  

Zobacz też

Warmińsko-Mazurski Urząd Wojewódzki [11.08.2014]

Bibliografia

kto.wm.pl [11.08.2014]
Poczet wojewodów. Od Przedwojskiego do Podziewskiego [11.08.2014]
Wikipedia, Anna Szyszka [11.08.2014]