Kolkiejmy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
Linia 39: | Linia 39: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
− | Wieś została lokowana 19 czerwca 1342 roku. Wystawcą dokumentu był wielki mistrz krzyżacki [[Ludolf Kӧnig]]. Nadał on | + | Pierwotnie na obszarze obecnej wsi istniała osada pruska zwana ''Kolkkaimis''. Po opanowaniu tych terenów przez [[Zakon Krzyżacki]] osada przestała istnieć. |
+ | Wieś została lokowana 19 czerwca 1342 roku. Wystawcą dokumentu był wielki mistrz krzyżacki [[Ludolf Kӧnig]]. Nadał on łan ziemi [[Prusowie|Prusowi]] o imieniu Tulekoyte. Wspomniany łan ziemi znajdował się właśnie przy dawnej osadzie ''Kolkkaimis''. W XIV wieku Kolkiejmy miały charakter pruskiej wsi obejmującej obszar 6 łanów i 5 służb rycerskich. W XV wieku dobra stały się własnością rodziny [[von der Groeben|von der Groebenów]]. | ||
+ | |||
+ | W 1785 roku miejscowość składała się z 4 domów. W 1817 roku 36 mieszkańców żyło w 5 budynkach mieszkalnych. W XIX wieku miejscowość była licznie zamieszkana przez Polaków. W latach 1821-1825 Kolkiejmy, [[Jegławki]] oraz [[Skandławki]] stały się własnością rodziny Siegfriedów. Około 1890 roku miejscowi Polacy należeli do polskiej gminy ewangelickiej w [[Srokowo|Srokowie]]. W latach 20. XX wieku majątek należał do Georga Siegfrieda i obejmował obszar 320 ha. Jednak już na początku XX wieku majątek został oddany w dzierżawę. Miejscowy folwark specjalizował się w hodowli koni rasy warmińskiej. | ||
Po zakończeniu [[II wojna światowa| II wojny światowej]] we wsi powstało [[Państwowe Gospodarstwo Rolne Kolkiejmy|państwowe gospodarstwo rolne]]. 1973 roku miejscowość wchodziła w skład sołectwa [[Wilczyny]] w [[gmina Srokowo|gminie Srokowo]]. W 1970 roku Kolkiejmy były zamieszkane przez 89 osób. | Po zakończeniu [[II wojna światowa| II wojny światowej]] we wsi powstało [[Państwowe Gospodarstwo Rolne Kolkiejmy|państwowe gospodarstwo rolne]]. 1973 roku miejscowość wchodziła w skład sołectwa [[Wilczyny]] w [[gmina Srokowo|gminie Srokowo]]. W 1970 roku Kolkiejmy były zamieszkane przez 89 osób. | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
− | *Murowany [[Dwór w Kolkiejmach|dwór]] wniesiony | + | *Murowany [[Dwór w Kolkiejmach|dwór]] wniesiony na przełomie XVIII/XIX wieku, otoczony parkiem |
*Pozostałości parku dworskiego z zachowanymi pojedynczymi okazami starodrzewia | *Pozostałości parku dworskiego z zachowanymi pojedynczymi okazami starodrzewia | ||
− | + | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 23:05, 11 kwi 2014
Kolkiejmy | |
| |
Dwór w Kolkiejmach
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | kętrzyński |
Gmina | Srokowo |
Sołectwo | Wilczyny |
Liczba ludności (2010) | 128[1] |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Kolkiejmy (niem. Kollkeim) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Srokowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 128 mieszkańców (łącznie z Wikrowem). Wieś wchodzi w skład sołectwa Wilczyny, w którym funkcję sołtysa obecnie sprawuje Małgorzata Dwulat[2].
Położenie
Miejscowość leży w odległości 7 km na północny zachód od Srokowa.
Dzieje miejscowości
Pierwotnie na obszarze obecnej wsi istniała osada pruska zwana Kolkkaimis. Po opanowaniu tych terenów przez Zakon Krzyżacki osada przestała istnieć. Wieś została lokowana 19 czerwca 1342 roku. Wystawcą dokumentu był wielki mistrz krzyżacki Ludolf Kӧnig. Nadał on łan ziemi Prusowi o imieniu Tulekoyte. Wspomniany łan ziemi znajdował się właśnie przy dawnej osadzie Kolkkaimis. W XIV wieku Kolkiejmy miały charakter pruskiej wsi obejmującej obszar 6 łanów i 5 służb rycerskich. W XV wieku dobra stały się własnością rodziny von der Groebenów.
W 1785 roku miejscowość składała się z 4 domów. W 1817 roku 36 mieszkańców żyło w 5 budynkach mieszkalnych. W XIX wieku miejscowość była licznie zamieszkana przez Polaków. W latach 1821-1825 Kolkiejmy, Jegławki oraz Skandławki stały się własnością rodziny Siegfriedów. Około 1890 roku miejscowi Polacy należeli do polskiej gminy ewangelickiej w Srokowie. W latach 20. XX wieku majątek należał do Georga Siegfrieda i obejmował obszar 320 ha. Jednak już na początku XX wieku majątek został oddany w dzierżawę. Miejscowy folwark specjalizował się w hodowli koni rasy warmińskiej.
Po zakończeniu II wojny światowej we wsi powstało państwowe gospodarstwo rolne. 1973 roku miejscowość wchodziła w skład sołectwa Wilczyny w gminie Srokowo. W 1970 roku Kolkiejmy były zamieszkane przez 89 osób.
Zabytki
- Murowany dwór wniesiony na przełomie XVIII/XIX wieku, otoczony parkiem
- Pozostałości parku dworskiego z zachowanymi pojedynczymi okazami starodrzewia
Bibliografia
- Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 15.03.2014]
- Historia majątku w Kolkiejmach [data dostępu: 15.03.2014]
- Ciekawe Mazury.pl [data dostępu: 15.03.2014]
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ Łącznie Kolkiejmy i Wikrowo.
- ↑ http://bip.warmia.mazury.pl/srokowo_gmina_wiejska/128/Solectwa_i_Soltysi/ [data dostępu: 5.03.2014]
Zobacz też
...