Bielice: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Zobacz też) |
|||
Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Bielice'''</big> (niem. Bielitz) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko - mazurskim, powiecie nowomiejskim, gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. | + | <big>'''Bielice'''</big> (niem. Bielitz) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko - mazurskim]], [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], [[gmina Biskupiec Pomorski |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn|Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie Sumina, [[Łąkorek|Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo|Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż|Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. | + | Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec |gminy Biskupiec]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn|Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek|Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo|Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż|Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. |
Linia 43: | Linia 43: | ||
W 1222 r. Bielice zostały podarowane przez Konrada Mazowieckiego ówczesnemu biskupowi Prus - Chrystianowi. Wieś otrzymała przywilej łowiecki. Nawa miejscowości wywodzi się od określenia terenu położonego nad brzegami jezior i bagien, nad którymi bielono płótna. Na terenie Bielic istniał prawdopodobnie drewniany kościół z cmentarzem położony na wzgórzu, na wprost jeziora. Podczas prac budowlanych gimnazjum odkryto szczątki ludzkich kości oraz fragmenty fundamentów drewnianej budowli. Nie zachowało się zbyt wiele informacji o wsi w kolejnych wiekach. Może jej obszar był wyludniony w wyniku panujących powszechnie wojen i zaraz. | W 1222 r. Bielice zostały podarowane przez Konrada Mazowieckiego ówczesnemu biskupowi Prus - Chrystianowi. Wieś otrzymała przywilej łowiecki. Nawa miejscowości wywodzi się od określenia terenu położonego nad brzegami jezior i bagien, nad którymi bielono płótna. Na terenie Bielic istniał prawdopodobnie drewniany kościół z cmentarzem położony na wzgórzu, na wprost jeziora. Podczas prac budowlanych gimnazjum odkryto szczątki ludzkich kości oraz fragmenty fundamentów drewnianej budowli. Nie zachowało się zbyt wiele informacji o wsi w kolejnych wiekach. Może jej obszar był wyludniony w wyniku panujących powszechnie wojen i zaraz. | ||
− | W XIX w. Bielice znajdowały się w rękach rodziny Kowalskich, polskich obszarników ziemskich. Pod koniec XIX w. we wsi wybudowany został dworzec kolejowy, tartak i mleczarnia. Bielice stanowiły wówczas obszar dworski z zabudowaniami folwarcznymi a właścicielem majątku był Pritzman. W okresie międzywojennym zaś funkcjonowała w Bielicach jednoklasowa szkoła podstawowa | + | W XIX w. Bielice znajdowały się w rękach [[rodzina Kowalskich |rodziny Kowalskich]], polskich obszarników ziemskich. Pod koniec XIX w. we wsi wybudowany został dworzec kolejowy, tartak i mleczarnia. Bielice stanowiły wówczas obszar dworski z zabudowaniami folwarcznymi a właścicielem majątku był Pritzman. W okresie międzywojennym zaś funkcjonowała w Bielicach jednoklasowa szkoła podstawowa, która wpisywała się w rozwój [[szkolnictwo |szkolnictwa]] na terenie dzisiejszego [[województwo warmińsko - mazurskie |województwa warmińsko - mazurskiego]]. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej. |
===Gospodarka=== | ===Gospodarka=== | ||
− | W obrębie miejscowości funkcjonuje firma budowlana Eurobud. Dzisiaj nic już nie pozostało po funkcjonującej we wsi fabryce proszków piorących i masarni. | + | Po II wojnie światowej zniszczoną mleczarnię Pritzmana przebudowano na fabrykę środków piorących. Ponadto w Bielicach utworzono oddział poczty-Krotoszyny, wybudowano rozlewnię wód gazowanych i masarnię. Powstała tutaj także baza [[Gminna Spółdzielnia Biskupiec |Gminnej Spółdzielni Biskupie]]c oraz siedziba [[Spółdzielnia Kółek Rolniczych |Spółdzielni Kółek Rolniczych]]. W obrębie miejscowości funkcjonuje firma budowlana Eurobud. Dzisiaj nic już nie pozostało po funkcjonującej we wsi fabryce proszków piorących i masarni. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 53: | Linia 53: | ||
===Kultura=== | ===Kultura=== | ||
− | W Bielicach działa Publiczne Gimnazjum oraz Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Kosmosu. | + | W Bielicach działa [[Publiczne Gimnazjum]] oraz [[Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Kosmosu]]. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 60: | Linia 60: | ||
===Ludzie związani z miejscowością:=== | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
− | Na kartach historii miejscowości zapisała się rodzina Pritzman. Obecnym sołtysem wsi (2013 r.) jest [[Jerzy Dembek]]. | + | Na kartach historii miejscowości zapisała się rodzina [[Pritzman]]. Obecnym sołtysem wsi (2013 r.) jest [[Jerzy Dembek]]. |
<br/> | <br/> |
Wersja z 12:26, 23 paź 2013
Bielice | |
| |
Dworzec w Bielicach, źródło: www.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Biskupiec Pomorski |
Sołectwo | Bielice |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Bielice (niem. Bielitz) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko - mazurskim, powiecie nowomiejskim, gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
W 1222 r. Bielice zostały podarowane przez Konrada Mazowieckiego ówczesnemu biskupowi Prus - Chrystianowi. Wieś otrzymała przywilej łowiecki. Nawa miejscowości wywodzi się od określenia terenu położonego nad brzegami jezior i bagien, nad którymi bielono płótna. Na terenie Bielic istniał prawdopodobnie drewniany kościół z cmentarzem położony na wzgórzu, na wprost jeziora. Podczas prac budowlanych gimnazjum odkryto szczątki ludzkich kości oraz fragmenty fundamentów drewnianej budowli. Nie zachowało się zbyt wiele informacji o wsi w kolejnych wiekach. Może jej obszar był wyludniony w wyniku panujących powszechnie wojen i zaraz. W XIX w. Bielice znajdowały się w rękach rodziny Kowalskich, polskich obszarników ziemskich. Pod koniec XIX w. we wsi wybudowany został dworzec kolejowy, tartak i mleczarnia. Bielice stanowiły wówczas obszar dworski z zabudowaniami folwarcznymi a właścicielem majątku był Pritzman. W okresie międzywojennym zaś funkcjonowała w Bielicach jednoklasowa szkoła podstawowa, która wpisywała się w rozwój szkolnictwa na terenie dzisiejszego województwa warmińsko - mazurskiego. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej.
Gospodarka
Po II wojnie światowej zniszczoną mleczarnię Pritzmana przebudowano na fabrykę środków piorących. Ponadto w Bielicach utworzono oddział poczty-Krotoszyny, wybudowano rozlewnię wód gazowanych i masarnię. Powstała tutaj także baza Gminnej Spółdzielni Biskupiec oraz siedziba Spółdzielni Kółek Rolniczych. W obrębie miejscowości funkcjonuje firma budowlana Eurobud. Dzisiaj nic już nie pozostało po funkcjonującej we wsi fabryce proszków piorących i masarni.
Kultura
W Bielicach działa Publiczne Gimnazjum oraz Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Kosmosu.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii miejscowości zapisała się rodzina Pritzman. Obecnym sołtysem wsi (2013 r.) jest Jerzy Dembek.
Zabytki:
Na terenie miejscowości znajduje się zabytkowa stacja kolejowa „Biskupiec Pomorski”oraz stary młyn.
Bibliografia:
http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=6&subsub=25&menu=114&strona=1, 13.09.2013.
Zobacz też
www.gminabiskupiec.pl