Runowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Dzieje miejscowości)
(Bibliografia)
Linia 66: Linia 66:
 
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka ewidencja zabytków] [05.03.2014]<br/>
 
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka ewidencja zabytków] [05.03.2014]<br/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat lidzbarski]] [[Kategoria: Lidzbark Warmiński (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat lidzbarski]] [[Kategoria: Lidzbark Warmiński (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1301-1400]]

Wersja z 16:01, 8 sty 2015

Runowo

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat lidzbarski
Gmina Lidzbark Warmiński
Liczba ludności (2010) 370
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Runowo
Runowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Runowo
Runowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Runowo (niem. Raunau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lidzbark Warmiński. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

W 2010 roku miejscowość liczyła 370 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Regina Frydrycka[1].

Położenie

Miejscowość leży w odległości 10 km na północny zachód od Lidzbarka Warmińskiego.

Dzieje miejscowości

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1347 roku, jednak dokładna data założenia miejscowości nie jest znana. W roku 1347 sołtysem Runowa był niejaki Piotr Krebisse. W 1359 roku biskup warmiński Jan Stryprock wystawił akt lokacji Hermanowi von Kolberg. Wieś została zniszczona pod koniec wojny polsko-krzyżackiej rozgrywającej się w latach 1519–1521. W połowie XVI wieku obszar wsi obejmował 77 łanów, jednak aż 64 leżało odłogiem i było opuszczone przez właścicieli. Próba ponownej kolonizacji wyludnionego Runowa doprowadziła do wystawienia nowego przywileju lokacyjnego. Mimo niesprzyjającej sytuacji to właśnie w Runowie Jan Leoman w 1581 roku prowadził jedną z największych pszczelich pasiek na terenie Warmii. Rok wcześniej odbudowany został zniszczony w czasie działań wojennych kościół pw. św. Tadeusza Judy i Szymona w Runowie.

W 1688 roku obszar wsi obejmował 90 łanów. W tym czasie Runowo było zamieszkane przez 3 sołtysów, 23 chłopów i 6 zagrodników. Pięć lat wcześniej Jan Łączyński uzyskał zezwolenie na użytkowanie młyna. W 1783 roku Runowo składało się z 55 budynków. W 1818 roku miejscowość była zamieszkana przez 199 osób. W 1845 roku pożar strawił miejscowy kościół, który odbudowano w 1852 roku. W 1939 roku Runowo liczyło 849 mieszkańców. Po zakończeniu II wojny światowej miejscowość uzyskała status wsi sołeckiej. Uruchomiono w niej gimnazjum oraz pocztę.

W miejscowości działa poczta oraz ośrodek zdrowia.

Edukacja

Szkoła w Runowie.
Źródło: www.gminalidzbark.com


Turystyka

Zabytki

  • kościół gotycki z XV-XVI wieku, odbudowany w stylu neogotyckim w latach 1848–1852; we wnętrzu znajduje się rokokowy ołtarz główny z 1772 roku, dwa konfesjonały z 2. połowy XIX stulecia, średniowieczna granitowa chrzcielnica
  • cmentarz przykościelny
  • neogotycka kapliczka przydrożna z XIX wieku
  • kapliczka wzniesiona w 1885 roku, zlokalizowana przy drodze na Bugi

Przypisy

  1. gminalidzbark.pl [05.03.2014]

Bibliografia

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Chrzanowski Tadeusz, Przewodnik po zabytkowych kościołach Północnej Warmii, Olsztyn 1978.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.03.2014]
domwarminski.pl [10.03.2014]
polskaniezwykla.pl [05.03.2014]
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]