Wojciechy (gmina Bartoszyce): Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
m (Arom przeniósł stronę Wojciechy (gm. Bartoszyce) na Wojciechy (gmina Bartoszyce), bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem)
Linia 28: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}<br/>
+
}}
''' Wojciechy ''' (niem. ''Albrechtsdorf'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[gmina Bartoszyce|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. W latach 1946-1961 wieś wchodziła w skład [[powiat górowski|powiatu górowskiego]].
+
''' Wojciechy ''' (niem. ''Albrechtsdorf'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego.
 
 
Miejscowość w 2010 roku liczyła 532 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie Wojciechy i [[Borki (gm. Bartoszyce)|Borki]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Andrzej Wierzbicki]]<ref>http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ [data dostępu: 5.03.2014]</ref>.
 
 
 
<br/>
 
  
 +
Miejscowość w 2010 roku liczyła 532 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie Wojciechy i [[Borki (gmina Bartoszyce)|Borki]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Andrzej Wierzbicki]]<ref>[http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ gmina-bartoszyce.pl] [05.03.2014]</ref>.
 +
<br/><br/>
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
 
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 10 km na wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]].
 
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 10 km na wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]].
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Została założona w 1335 roku na 80 łanach na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] jako własność Zakonu, jednak już w drugiej połowie tego samego stulecia przeszła na własność szlacheckiej rodziny Malgedinów. W 1414 roku została spustoszona podczas [[wojna polsko-krzyżacka 1414 roku|wojny polsko-krzyżackiej]]. W XVIII wieku wieś ponownie należała do państwa i stan te utrzymał się do reform uwłaszczeniowych na początku XIX wieku.  
+
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Została założona w 1335 roku na 80 łanach, na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] jako własność zakonu, jednak już w drugiej połowie tego samego stulecia przeszła na własność szlacheckiej rodziny Malgedinów. W 1414 roku została spustoszona podczas [[Wojna polsko-krzyżacka 1414 roku|wojny polsko-krzyżackiej]]. W XVIII wieku wieś ponownie należała do państwa i stan te utrzymał się do reform uwłaszczeniowych z początku XIX wieku.  
 
[[File:Wojciechy. Plebania.jpg|thumb|250 px|left|Wojciechy. Plebania]]
 
[[File:Wojciechy. Plebania.jpg|thumb|250 px|left|Wojciechy. Plebania]]
Kościół w Wojciechach po raz pierwszy wzmiankowany jest w 1498 roku. Został on zniszczony w 1527 roku, następnie odbudowany, a w 1655 roku - przebudowany. W XVIII wieku dalszej przebudowie poddano kruchtę (1720) i wieżę (1751), a w XIX wieku zakrystia (1869). Przed 1945 rokiem była to siedziba [[parafia ewangelicka w Wojciechach|parafii ewangelickiej w Wojciechach]], a następnie [[parafia rzymskokatolicka pw. św. Andrzeja Boboli w Wojciechach|parafii rzymskokatolickiej]].
 
  
Szkołę we wsi założono przy kościele po 1525 roku. W 1737 roku stała się ona placówką państwową. W 1935 roku uczęszczało do niej 129 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] uruchomiono ją ponownie w 1946 roku; pierwszym kierownikiem był [[Stanisław Czarnecki]]. W latach 60. wybudowano dla niej nową siedzibę.  
+
[[lkwim: Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Wojciechach|Kościół w Wojciechach]] po raz pierwszy wzmiankowany jest w 1498 roku. Został on zniszczony w 1527 roku, następnie odbudowany, a w 1655 roku przebudowany. W XVIII wieku dalszej przebudowie poddano kruchtę (1720) i wieżę (1751), a w XIX wieku zakrystię (1869). Przed 1945 rokiem była to siedziba parafii ewangelickiej w Wojciechach, a następnie [[Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Wojciechach|parafii rzymskokatolickiej]].
 +
 
 +
Szkołę we wsi założono przy kościele po 1525 roku. W 1737 roku stała się ona placówką państwową. W 1935 roku uczęszczało do niej 129 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie w 1946 roku; pierwszym kierownikiem był [[Stanisław Czarnecki]]. W latach 60. wybudowano dla niej nową siedzibę.  
  
Po II wojnie światowej Wojciechy zostały zagospodarowane przez nowych osadników już w 1945 roku. W latach 1945-1954 znajdowała się tu siedziba [[gmina Wojciechy|gminy]], a następnie do 1972 roku - [[gromada Wojciechy|gromady]]. Przy wsi funkcjonowało [[Państwowe Gospodarstwo Rolne Borki]]. W 1983 roku we wsi było 119 budynków mieszkalnych i 128 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 1182 ha. W Wojciechach znajdowały się wówczas: urząd pocztowy, dom kultury, sala kinowa na 120 miejsc, ośrodek zdrowia, apteka, świetlica, klub, filia biblioteczna, boisko sportowe, punkt weterynaryjny, sklep spożywczy, sklep przemysłowy, zakład fryzjerski, dwa prywatne zakłady remontowo-budowlane, siedziba leśnictwa.  
+
Po II wojnie światowej Wojciechy zostały zagospodarowane przez nowych osadników już w 1945 roku. W latach 1945–1954 znajdowała się tu siedziba gminy Wojciechy, a następnie, do 1972 roku, gromady. Przy wsi funkcjonował PGR [[Borki]]. W 1983 roku we wsi było 119 budynków mieszkalnych i 128 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 1182 ha. W Wojciechach znajdował się wówczas urząd pocztowy, dom kultury, ale i sala kinowa na 120 miejsc, ośrodek zdrowia, apteka, świetlica, klub, filia biblioteczna, boisko sportowe, punkt weterynaryjny, sklep spożywczy, sklep przemysłowy, zakład fryzjerski, dwa prywatne zakłady remontowo-budowlane oraz siedziba leśnictwa.  
  
 
[[File:Wojciechy. Dawna kaplica baptystów.jpg|thumb|250 px|left|Wojciechy. Dawna kaplica baptystów]]
 
[[File:Wojciechy. Dawna kaplica baptystów.jpg|thumb|250 px|left|Wojciechy. Dawna kaplica baptystów]]
Liczba mieszkańców
+
Liczba mieszkańców w XIX i XX wieku kształtowała się następująco:
 
+
*1857 788 osób
1857 - 788 osób
+
*1885 1214 osób
 
+
*1933 882 osoby
1885 - 1214 osób
+
*1939 841 osób
 
+
*1983 688 osób
1933 - 882 osoby
 
 
 
1939 - 841 osób
 
 
 
1983 - 688 osób
 
 
<br/>
 
 
 
 
== Edukacja ==
 
== Edukacja ==
*[[Szkoła Podstawowa im. Jana Brzechwy w Wojciechach]]
+
*[[Szkoła Podstawowa w Wojciechach|Szkoła Podstawowa im. Jana Brzechwy w Wojciechach]]
 
 
<br/>
 
 
== Kultura ==
 
== Kultura ==
 
*[[Wiejski Dom Kultury w Wojciechach]]
 
*[[Wiejski Dom Kultury w Wojciechach]]
 
<br/>
 
 
== Turystyka ==
 
== Turystyka ==
*We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do [[Bartoszyckie Stowarzyszenie Agroturystyki "WARMIACY"| Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "WARMIACY"]]
+
We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne należące do [[Bartoszyckie Stowarzyszenie Agroturystyki "Warmiacy"| Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "Warmiacy"]]
 
 
<br/>
 
 
 
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
*[[lkwim: Kościół pw. św. Andrzeja Boboli w Wojciechach|Kościół pw. św. Andrzeja Boboli]] z końca XV wieku, przebudowywany w XVII i XIX wieku, wraz z cmentarzem przykościelnym
+
*Kościół pw. św. Andrzeja Boboli z końca XV wieku (przebudowywany w XVII i XIX wieku) wraz z cmentarzem przykościelnym
*Plebania (nr 73), murowana, z przełomu XIX i XX wieku
+
*plebania murowana z przełomu XIX i XX wieku (budynek nr 73)
*Przykłady budownictwa murowanego z końca XIX wieku (m.in. domy nr 15, 17, 18, 41, 42, 75, 77) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)
+
*przykłady budownictwa murowanego z końca XIX wieku (m.in. domy nr 15, 17, 18, 41, 42, 75, 77) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)
 +
{{Przypisy}}
 +
<references/>
 +
== Zobacz też ==
 +
*[[Wojciechy (gmina Miłakowo)]]
 +
== Bibliografia ==
 +
''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/>
 +
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.<br/>
 +
''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br/>
 +
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka ewidencja zabytków] [05.03.2014]<br/>
 +
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce, [http://bip.warmia.mazury.pl/bartoszyce_gmina_wiejska/201/Planowanie_i_zagospodarowanie_przestrzenne/ bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/preylau.html| verwaltungsgeschichte.de] [05.03.2014]
 
<br/>
 
<br/>
  
== Bibliografia ==
 
#''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
 
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.
 
#''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
 
#[http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka ewidencja zabytków] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://bip.warmia.mazury.pl/bartoszyce_gmina_wiejska/201/Planowanie_i_zagospodarowanie_przestrzenne/| Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/preylau.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [data dostępu: 5.03.2014]
 
<br/>
 
  
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<br/>
 
  
== Zobacz też ==
 
*[[Wojciechy]] w gminie Miłakowo
 
<br/>
 
  
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Gmina Bartoszyce]] [[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Bartoszyce (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1301-1400]]

Wersja z 13:28, 18 wrz 2014

Wojciechy

Kościół w Wojciechach
Kościół w Wojciechach
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat bartoszycki
Gmina Bartoszyce
Liczba ludności (2010) 532
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Wojciechy
Wojciechy
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wojciechy
Wojciechy
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Wojciechy (niem. Albrechtsdorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 532 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie Wojciechy i Borki. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Andrzej Wierzbicki[1].

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 10 km na wschód od Bartoszyc.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona w 1335 roku na 80 łanach, na prawie chełmińskim jako własność zakonu, jednak już w drugiej połowie tego samego stulecia przeszła na własność szlacheckiej rodziny Malgedinów. W 1414 roku została spustoszona podczas wojny polsko-krzyżackiej. W XVIII wieku wieś ponownie należała do państwa i stan te utrzymał się do reform uwłaszczeniowych z początku XIX wieku.

Wojciechy. Plebania

Kościół w Wojciechach po raz pierwszy wzmiankowany jest w 1498 roku. Został on zniszczony w 1527 roku, następnie odbudowany, a w 1655 roku przebudowany. W XVIII wieku dalszej przebudowie poddano kruchtę (1720) i wieżę (1751), a w XIX wieku zakrystię (1869). Przed 1945 rokiem była to siedziba parafii ewangelickiej w Wojciechach, a następnie parafii rzymskokatolickiej.

Szkołę we wsi założono przy kościele po 1525 roku. W 1737 roku stała się ona placówką państwową. W 1935 roku uczęszczało do niej 129 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie w 1946 roku; pierwszym kierownikiem był Stanisław Czarnecki. W latach 60. wybudowano dla niej nową siedzibę.

Po II wojnie światowej Wojciechy zostały zagospodarowane przez nowych osadników już w 1945 roku. W latach 1945–1954 znajdowała się tu siedziba gminy Wojciechy, a następnie, do 1972 roku, gromady. Przy wsi funkcjonował PGR Borki. W 1983 roku we wsi było 119 budynków mieszkalnych i 128 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 1182 ha. W Wojciechach znajdował się wówczas urząd pocztowy, dom kultury, ale i sala kinowa na 120 miejsc, ośrodek zdrowia, apteka, świetlica, klub, filia biblioteczna, boisko sportowe, punkt weterynaryjny, sklep spożywczy, sklep przemysłowy, zakład fryzjerski, dwa prywatne zakłady remontowo-budowlane oraz siedziba leśnictwa.

Wojciechy. Dawna kaplica baptystów

Liczba mieszkańców w XIX i XX wieku kształtowała się następująco:

  • 1857 – 788 osób
  • 1885 – 1214 osób
  • 1933 – 882 osoby
  • 1939 – 841 osób
  • 1983 – 688 osób

Edukacja

Kultura

Turystyka

We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne należące do Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "Warmiacy"

Zabytki

  • Kościół pw. św. Andrzeja Boboli z końca XV wieku (przebudowywany w XVII i XIX wieku) wraz z cmentarzem przykościelnym
  • plebania murowana z przełomu XIX i XX wieku (budynek nr 73)
  • przykłady budownictwa murowanego z końca XIX wieku (m.in. domy nr 15, 17, 18, 41, 42, 75, 77) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)

Przypisy

  1. gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]

Zobacz też

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce, bip.warmia.mazury.pl [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]