Zajączkowo (gmina Milejewo): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 40: | Linia 40: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
− | Za czasów pruskich istniała tu podobno osada grodowa. Na jej miejscu powstała obecna wieś w | + | Za czasów pruskich istniała tu podobno osada grodowa. Na jej miejscu powstała obecna wieś. Przywilej lokacyjny Zajączkowa nie zachował się, wiadomo jednak, że miejscowość została założona w 1335 roku. Obejmowała obszar 25 włók na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. Sołtys, zobowiązany do obsadzenia wsi osadnikami, otrzymał 2 wolne włóki. Wieś z pewnością została spustoszona w okresie [[wojny polsko-krzyżackie|wojen polsko-krzyżackich]]. Z pewnością miejscowość wyludniła się, co wymusiło podjęcie akcji ponownego zasiedlenia opuszczonych włók. Po [[wojny szwedzkie|wojnach szwedzkich]] Zajączkowo było zamieszkane przez zaledwie 2 chłopów, gospodarzących na 4 włókach. Miejscowa karczma była zrujnowana. W 1664 roku Zajączkowo posiadało 24 włóki; 4 włóki należały do ówczesnego sołtysa Krzysztofa Bombka, które nadano mu przywilejem z 3 grudnia 1659 roku.Przed 1772 roku Zajączkowo wchodziła w skład polskiego starostwa tolkmickiego. |
− | + | Około 1 km od Zajączkowa, w stronę [[Pogrodzie|Pogrodzia]] znajdują się tuż przy drodze trzy krzyże. Około 1818 roku osiadł w domku dróżnika Wacław Leopold, Czech pochodzący spod Pragi, służący wcześniej w wojsku pruskim. To właśnie przybysz z Pragi namówił mieszkańców do ustawienia przy drodze krzyży. Zostały umieszczone w bezpośrednim sąsiedztwie staropruskiego grodziska, które w czasie budowy szosy uległo zniszczeniu. Wokół krzyży powstał mały ogród ze schodkami, prowadzącymi w dół do potoku. Znajdowały się tu mostki i ławki oraz wydzielone ścieżki. Przed środkowym krzyżem wzniesiono ołtarz z cegły. Za krzyżem Wacław Leopold wzniósł altanę i skonstruował samodzielnie zegar słoneczny. Po śmierci Czecha park został zdewastowany - dzisiaj nie pozostał po nim żaden ślad. W drugiej połowie XIX wieku zaczęło się tutaj zbierać "szemrane towarzystwo", które tradycyjnie urządzało bijatyki w okresie [[Zielone Świątki|Zielonych Świątek]]. | |
− | i | ||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
== Turystyka == | == Turystyka == | ||
*[[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej]] | *[[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej]] | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 14:34, 29 cze 2014
Zajączkowo | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | elbląski |
Gmina | Milejewo |
Liczba ludności (2010) | 150 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Zajączkowo (niem. ') – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Milejewo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 150 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Lidia Chmielewska[1].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 2 km na północ od Milejewa, przy drodze wojewódzkiej nr 504.
Dzieje miejscowości
Za czasów pruskich istniała tu podobno osada grodowa. Na jej miejscu powstała obecna wieś. Przywilej lokacyjny Zajączkowa nie zachował się, wiadomo jednak, że miejscowość została założona w 1335 roku. Obejmowała obszar 25 włók na prawie chełmińskim. Sołtys, zobowiązany do obsadzenia wsi osadnikami, otrzymał 2 wolne włóki. Wieś z pewnością została spustoszona w okresie wojen polsko-krzyżackich. Z pewnością miejscowość wyludniła się, co wymusiło podjęcie akcji ponownego zasiedlenia opuszczonych włók. Po wojnach szwedzkich Zajączkowo było zamieszkane przez zaledwie 2 chłopów, gospodarzących na 4 włókach. Miejscowa karczma była zrujnowana. W 1664 roku Zajączkowo posiadało 24 włóki; 4 włóki należały do ówczesnego sołtysa Krzysztofa Bombka, które nadano mu przywilejem z 3 grudnia 1659 roku.Przed 1772 roku Zajączkowo wchodziła w skład polskiego starostwa tolkmickiego.
Około 1 km od Zajączkowa, w stronę Pogrodzia znajdują się tuż przy drodze trzy krzyże. Około 1818 roku osiadł w domku dróżnika Wacław Leopold, Czech pochodzący spod Pragi, służący wcześniej w wojsku pruskim. To właśnie przybysz z Pragi namówił mieszkańców do ustawienia przy drodze krzyży. Zostały umieszczone w bezpośrednim sąsiedztwie staropruskiego grodziska, które w czasie budowy szosy uległo zniszczeniu. Wokół krzyży powstał mały ogród ze schodkami, prowadzącymi w dół do potoku. Znajdowały się tu mostki i ławki oraz wydzielone ścieżki. Przed środkowym krzyżem wzniesiono ołtarz z cegły. Za krzyżem Wacław Leopold wzniósł altanę i skonstruował samodzielnie zegar słoneczny. Po śmierci Czecha park został zdewastowany - dzisiaj nie pozostał po nim żaden ślad. W drugiej połowie XIX wieku zaczęło się tutaj zbierać "szemrane towarzystwo", które tradycyjnie urządzało bijatyki w okresie Zielonych Świątek.
Turystyka
Bibliografia
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Milejewo [data dostępu: 5.06.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.06.2014]
- Baza Informacji Lokalnej [data dostępu: 5.06.2014]
Przypisy
- ↑ http://milejewo-ug.bip-wm.pl/public/?id=89390 [data dostępu: 5.05.2014]
Zobacz też