Józef Steinki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 27: | Linia 27: | ||
Studiował matematykę we Wrocławiu i Monachium. W [[Braniewo|Braniewie]] podjął natomiast studia teologiczne. W 1916 roku przyjął święcenia kapłańskie. | Studiował matematykę we Wrocławiu i Monachium. W [[Braniewo|Braniewie]] podjął natomiast studia teologiczne. W 1916 roku przyjął święcenia kapłańskie. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | === Działalność | + | === Działalność === |
− | Był wikarym w [[Reszel|Reszlu]], a następnie w Królewcu. W 1924 roku został dyrektorem Caritasu. Inicjował i wspierał ideę stworzenia seminarium dla przedszkolanek w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Tworzył ośrodki wypoczynkowe dla dzieci w Cranzu i [[Tolkmicko|Tolkmicku]]. Rozbudował również sierociniec w [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]. Steinki doprowadził także do zorganizowania w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]] ośrodka rekolekcyjno-szkoleniowego dla kobiet. W 1936 roku został kanonikiem. W 1941 roku Józef Steinki został aresztowany. Oskarżono go o rozpowszechnianie informacji o rozstrzelaniu kanoników katedralnych w Pelplinie. Został skazany przez władze hitlerowskie na 3 lata więzienia | + | Był wikarym w [[Reszel|Reszlu]], a następnie w [[Królewiec|Królewcu]]. W 1924 roku został dyrektorem Caritasu. Inicjował i wspierał ideę stworzenia seminarium dla przedszkolanek w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Tworzył ośrodki wypoczynkowe dla dzieci w Cranzu i [[Tolkmicko|Tolkmicku]]. Rozbudował również sierociniec w [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]. Steinki doprowadził także do zorganizowania w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]] ośrodka rekolekcyjno-szkoleniowego dla kobiet. W 1936 roku został kanonikiem. |
+ | |||
+ | W 1941 roku Józef Steinki został aresztowany. Oskarżono go o rozpowszechnianie informacji o rozstrzelaniu kanoników katedralnych w Pelplinie. Został skazany przez władze hitlerowskie na 3 lata więzienia i zmuszony do rezygnacji z godności kanonika. Z więzienia zwolniono go pół roku przed planowaną datą. Rozpoczął wówczas pracę w szpitalu Mariackim w Olsztynie, gdzie pełnił obowiązki kapelana. | ||
+ | |||
+ | W styczniu 1945 roku po wkroczeniu Armii Czerwonej stanął w obronie zakonnic i pielęgniarek. Został brutalnie pobity, a dwa dni później uwięziony w więzieniu śledczym, gdzie zmarł w wieku 56 lat. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002. | Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | [[Kategoria: Osoba|Steinki Józef]][[Kategoria: 1919- | + | [[Kategoria: Osoba|Steinki, Józef]][[Kategoria: 1919-1944|Steinki, Józef]] [[Kategoria:1945-1989| Steinki, Józef]] [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Steiniki, Józef]] |
Wersja z 14:31, 9 sty 2015
Józef Steinki | |
| |
Józef Steinki
| |
Data i miejsce urodzenia | 19 grudnia 1889 r. Głotowo |
Data i miejsce śmierci | 16 lutego 1945 r. Olsztyn |
Kanonik warmiński | ksiądz |
Józef Steinki (ur. 19 grudnia 1889 r. w Głotowie, zm. 16 lutego 1945 r. w Olsztynie) – kanonik warmiński, dyrektor Caritasu.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Studiował matematykę we Wrocławiu i Monachium. W Braniewie podjął natomiast studia teologiczne. W 1916 roku przyjął święcenia kapłańskie.
Działalność
Był wikarym w Reszlu, a następnie w Królewcu. W 1924 roku został dyrektorem Caritasu. Inicjował i wspierał ideę stworzenia seminarium dla przedszkolanek w Olsztynie. Tworzył ośrodki wypoczynkowe dla dzieci w Cranzu i Tolkmicku. Rozbudował również sierociniec w Lidzbarku Warmińskim. Steinki doprowadził także do zorganizowania w Gietrzwałdzie ośrodka rekolekcyjno-szkoleniowego dla kobiet. W 1936 roku został kanonikiem.
W 1941 roku Józef Steinki został aresztowany. Oskarżono go o rozpowszechnianie informacji o rozstrzelaniu kanoników katedralnych w Pelplinie. Został skazany przez władze hitlerowskie na 3 lata więzienia i zmuszony do rezygnacji z godności kanonika. Z więzienia zwolniono go pół roku przed planowaną datą. Rozpoczął wówczas pracę w szpitalu Mariackim w Olsztynie, gdzie pełnił obowiązki kapelana.
W styczniu 1945 roku po wkroczeniu Armii Czerwonej stanął w obronie zakonnic i pielęgniarek. Został brutalnie pobity, a dwa dni później uwięziony w więzieniu śledczym, gdzie zmarł w wieku 56 lat.
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.