Rezerwat Źródła Rzeki Łyny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 16: | Linia 16: | ||
| sekundE= 17 | | sekundE= 17 | ||
}} | }} | ||
− | + | '''Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy''' – utworzono w 1959 roku, w pobliżu wsi [[Łyna]] w [[Gmina Nidzica|gminie Nidzica]]. Jest rezerwatem krajobrazowym, powołanym w celu zachowania źródeł [[Rzeka Łyna|rzeki Łyny]] wraz z interesującym zjawiskiem geologicznym jakim jest wsteczna erozja źródliskowa. Rrezerwat zajmuje obszar 120,54 ha, w tym 112,04 ha lasów, 3,96 gruntów rolnych oraz 0,99 ha wód. | |
− | '''Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy''' | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
[[Plik:zrodla lyny tablica.jpg|250px|thumb|right|Tablica informacyjna w rezerwacie]] | [[Plik:zrodla lyny tablica.jpg|250px|thumb|right|Tablica informacyjna w rezerwacie]] | ||
− | + | == Fizjogeografia terenu i szata roślinna == | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
Rezerwat obejmuje rozległą dolinę z wieloma bocznymi wąwozami, na terenie której znajdują się liczne systemy źródliskowe. Zachodzące tu zjawisko erozji wstecznej polega na wymywaniu przez wody wysiękowe piasków, zalegających na wypiętrzonych w tym miejscu nieprzepuszczalnych iłach mioceńskich. W efekcie tego procesu wytworzyły się półkoliste nisze zwane cyrkami dolinnymi, kształtujące zbocze doliny w prawie pionowe ściany. Dna tych obniżeń znajdują się na wysokości 153 m n.p.m. i są miejscami obniżone o 20 m w stosunku do terenów przyległych. Wypływające ze zboczy dziesiątki strumyków dają początek rzece Łynie, która spada kaskadami ku niżej leżącemu wąwozowi, wciętemu do głębokości 60 m w podłoże. Ujście doliny zamyka niewielki (ok. 1,5 ha) staw młyński powstały na skutek wybudowania tamy rzecznej. Dna cyrków porośnięte są przez roślinność źródliskową, a niżej położone, aluwialne doliny porastają zbiorowiska łęgowe z rzadkim drzewostanem łęgowym. Większa część wysoczyzny, która znajduje się w granicach rezerwatu, porastają drzewostany sosnowe, w przeważającej części posadzone na siedlisku grądu subkontynentalnego (''Tilio-Carpinetum''). Wiek tego drzewostanu oceniany jest na 120-140 lat. Niespotykane ukształtowanie terenu tworzy swoisty mikroklimat. Duża ilość zimnych wód źródlanych oraz obniżenie terenu i jego lesistość powodują utrzymywanie się tu, w porównaniu z terenem otaczającym, niższych temperatur latem i wyższych zimą. | Rezerwat obejmuje rozległą dolinę z wieloma bocznymi wąwozami, na terenie której znajdują się liczne systemy źródliskowe. Zachodzące tu zjawisko erozji wstecznej polega na wymywaniu przez wody wysiękowe piasków, zalegających na wypiętrzonych w tym miejscu nieprzepuszczalnych iłach mioceńskich. W efekcie tego procesu wytworzyły się półkoliste nisze zwane cyrkami dolinnymi, kształtujące zbocze doliny w prawie pionowe ściany. Dna tych obniżeń znajdują się na wysokości 153 m n.p.m. i są miejscami obniżone o 20 m w stosunku do terenów przyległych. Wypływające ze zboczy dziesiątki strumyków dają początek rzece Łynie, która spada kaskadami ku niżej leżącemu wąwozowi, wciętemu do głębokości 60 m w podłoże. Ujście doliny zamyka niewielki (ok. 1,5 ha) staw młyński powstały na skutek wybudowania tamy rzecznej. Dna cyrków porośnięte są przez roślinność źródliskową, a niżej położone, aluwialne doliny porastają zbiorowiska łęgowe z rzadkim drzewostanem łęgowym. Większa część wysoczyzny, która znajduje się w granicach rezerwatu, porastają drzewostany sosnowe, w przeważającej części posadzone na siedlisku grądu subkontynentalnego (''Tilio-Carpinetum''). Wiek tego drzewostanu oceniany jest na 120-140 lat. Niespotykane ukształtowanie terenu tworzy swoisty mikroklimat. Duża ilość zimnych wód źródlanych oraz obniżenie terenu i jego lesistość powodują utrzymywanie się tu, w porównaniu z terenem otaczającym, niższych temperatur latem i wyższych zimą. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | == Rośliny == | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 454 gatunków roślin, w tym: 14 wątrobowców, 78 mchów, 12 paprotników i 350 roślin nasiennych. Wśród nich odnotowano siedem gatunków objętych całkowitą ochroną prawną i 20 podlegających ochronie częściowej (stan na 20002 r.). Do rzadszych gatunków roślin naczyniowych w rezerwacie należą: [[Listera jajowata|''Listera ovata'']], ''Dactylorhiza maculata'', ''D. incarnata'', ''D. majalis'', [[Lilia złotogłów|''Lilium martagon'']], [[Czerniec gronkowy|''Actaea spicata'']], [[Kokorycz wątła|''Corydalis intermedia'']], [[Wierzbownica rózgowata|''Epilobium obscurum'']], [[Nerecznica szerokolistna|''Dryopteris dilatata'']], [[Poziomka wysoka|''Fragaria moschata'']], [[Gwiazdnica bagienna|''Stellaria uliginosa'']] i [[Gwiazdnica długolistna|''S. longifolia'']]. | Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 454 gatunków roślin, w tym: 14 wątrobowców, 78 mchów, 12 paprotników i 350 roślin nasiennych. Wśród nich odnotowano siedem gatunków objętych całkowitą ochroną prawną i 20 podlegających ochronie częściowej (stan na 20002 r.). Do rzadszych gatunków roślin naczyniowych w rezerwacie należą: [[Listera jajowata|''Listera ovata'']], ''Dactylorhiza maculata'', ''D. incarnata'', ''D. majalis'', [[Lilia złotogłów|''Lilium martagon'']], [[Czerniec gronkowy|''Actaea spicata'']], [[Kokorycz wątła|''Corydalis intermedia'']], [[Wierzbownica rózgowata|''Epilobium obscurum'']], [[Nerecznica szerokolistna|''Dryopteris dilatata'']], [[Poziomka wysoka|''Fragaria moschata'']], [[Gwiazdnica bagienna|''Stellaria uliginosa'']] i [[Gwiazdnica długolistna|''S. longifolia'']]. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | == Ciekawostki == | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
Rezerwat "Źródła rzeki Łyny" został nazwany imieniem Romana Kobendzy (1886-1955) - słynnego polskiego botanika, dendrologa, profesora SGGW - dla podkreślenia jego zasług położonych m.in. na polu ochrony przyrody Pojezierza Mazurskiego. | Rezerwat "Źródła rzeki Łyny" został nazwany imieniem Romana Kobendzy (1886-1955) - słynnego polskiego botanika, dendrologa, profesora SGGW - dla podkreślenia jego zasług położonych m.in. na polu ochrony przyrody Pojezierza Mazurskiego. | ||
Rezerwat wchodzi w skład dwóch obszarów [[Natura 2000]]: Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków "[[Puszcza Napiwodzko-Ramucka]]" (kodPLB280007) oraz Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "[[Ostoja Napiwodzko Ramucka]]" (kod PLH280052). | Rezerwat wchodzi w skład dwóch obszarów [[Natura 2000]]: Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków "[[Puszcza Napiwodzko-Ramucka]]" (kodPLB280007) oraz Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "[[Ostoja Napiwodzko Ramucka]]" (kod PLH280052). | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | |||
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. | S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. | ||
− | + | <br/> | |
W. Pisarek, J. Sawicki, M. Szczecińska: ''Flora roślin naczyniowych i mszaków rezerwatu "Źródła rzeki Łyny im. prof. R. Kobendzy"''. Acta Botanica Warmiae et Masuriae 2: 93-110, 2002. | W. Pisarek, J. Sawicki, M. Szczecińska: ''Flora roślin naczyniowych i mszaków rezerwatu "Źródła rzeki Łyny im. prof. R. Kobendzy"''. Acta Botanica Warmiae et Masuriae 2: 93-110, 2002. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | |||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
− | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_%C5%B9r%C3%B3d%C5%82a_Rzeki_%C5%81yny pl.wikipedia.org, Rezerwat Źródła Rzeki Łyny] [21.04.2014] | |
− | http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_%C5%B9r%C3%B3d%C5%82a_Rzeki_%C5%81yny | + | <br/> |
− | + | [http://pl.wikipedia.org/wiki/Roman_Kobendza pl.wikipedia.org, Roman Kobendza] [21.04.2014] | |
− | http://pl.wikipedia.org/wiki/Roman_Kobendza | ||
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Natura 2000]][[Kategoria: Ochrona przyrody]][[Kategoria: Rezerwaty przyrody]][[Kategoria: gmina Nidzica]][[Kategoria: Łyna]] | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Natura 2000]][[Kategoria: Ochrona przyrody]][[Kategoria: Rezerwaty przyrody]][[Kategoria: gmina Nidzica]][[Kategoria: Łyna]] |
Wersja z 11:44, 11 lip 2014
Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy | |
| |
Głaz w rezerwacie upamiętniający postać prof. Romana Kobendzy | |
Rodzaj rezerwatu | krajobrazowy |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1959 |
Powierzchnia | 121,04 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat Źródła Rzeki Łyny im. Prof. Romana Kobendzy – utworzono w 1959 roku, w pobliżu wsi Łyna w gminie Nidzica. Jest rezerwatem krajobrazowym, powołanym w celu zachowania źródeł rzeki Łyny wraz z interesującym zjawiskiem geologicznym jakim jest wsteczna erozja źródliskowa. Rrezerwat zajmuje obszar 120,54 ha, w tym 112,04 ha lasów, 3,96 gruntów rolnych oraz 0,99 ha wód.
Spis treści
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Rezerwat obejmuje rozległą dolinę z wieloma bocznymi wąwozami, na terenie której znajdują się liczne systemy źródliskowe. Zachodzące tu zjawisko erozji wstecznej polega na wymywaniu przez wody wysiękowe piasków, zalegających na wypiętrzonych w tym miejscu nieprzepuszczalnych iłach mioceńskich. W efekcie tego procesu wytworzyły się półkoliste nisze zwane cyrkami dolinnymi, kształtujące zbocze doliny w prawie pionowe ściany. Dna tych obniżeń znajdują się na wysokości 153 m n.p.m. i są miejscami obniżone o 20 m w stosunku do terenów przyległych. Wypływające ze zboczy dziesiątki strumyków dają początek rzece Łynie, która spada kaskadami ku niżej leżącemu wąwozowi, wciętemu do głębokości 60 m w podłoże. Ujście doliny zamyka niewielki (ok. 1,5 ha) staw młyński powstały na skutek wybudowania tamy rzecznej. Dna cyrków porośnięte są przez roślinność źródliskową, a niżej położone, aluwialne doliny porastają zbiorowiska łęgowe z rzadkim drzewostanem łęgowym. Większa część wysoczyzny, która znajduje się w granicach rezerwatu, porastają drzewostany sosnowe, w przeważającej części posadzone na siedlisku grądu subkontynentalnego (Tilio-Carpinetum). Wiek tego drzewostanu oceniany jest na 120-140 lat. Niespotykane ukształtowanie terenu tworzy swoisty mikroklimat. Duża ilość zimnych wód źródlanych oraz obniżenie terenu i jego lesistość powodują utrzymywanie się tu, w porównaniu z terenem otaczającym, niższych temperatur latem i wyższych zimą.
Rośliny
Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 454 gatunków roślin, w tym: 14 wątrobowców, 78 mchów, 12 paprotników i 350 roślin nasiennych. Wśród nich odnotowano siedem gatunków objętych całkowitą ochroną prawną i 20 podlegających ochronie częściowej (stan na 20002 r.). Do rzadszych gatunków roślin naczyniowych w rezerwacie należą: Listera ovata, Dactylorhiza maculata, D. incarnata, D. majalis, Lilium martagon, Actaea spicata, Corydalis intermedia, Epilobium obscurum, Dryopteris dilatata, Fragaria moschata, Stellaria uliginosa i S. longifolia.
Ciekawostki
Rezerwat "Źródła rzeki Łyny" został nazwany imieniem Romana Kobendzy (1886-1955) - słynnego polskiego botanika, dendrologa, profesora SGGW - dla podkreślenia jego zasług położonych m.in. na polu ochrony przyrody Pojezierza Mazurskiego.
Rezerwat wchodzi w skład dwóch obszarów Natura 2000: Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków "Puszcza Napiwodzko-Ramucka" (kodPLB280007) oraz Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "Ostoja Napiwodzko Ramucka" (kod PLH280052).
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
W. Pisarek, J. Sawicki, M. Szczecińska: Flora roślin naczyniowych i mszaków rezerwatu "Źródła rzeki Łyny im. prof. R. Kobendzy". Acta Botanica Warmiae et Masuriae 2: 93-110, 2002.
Linki zewnętrzne
pl.wikipedia.org, Rezerwat Źródła Rzeki Łyny [21.04.2014]
pl.wikipedia.org, Roman Kobendza [21.04.2014]