Górkło: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 40: | Linia 40: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś istniała już przed wojną trzynastoletnią (1454 – 1466). W tym czasie zaginął jej dokument lokacyjny. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy jeziora, którą pod koniec XIX w. zanotowano jako Górkło . Nazwa jeziora jak i wsi ma pochodzenie prusko – litewskie: „gerkle” – gardło. W 1477 r. wielki mistrz Marcin Truchses odnowił przywilej dla Macieja Komorowskiego. Nadał mu 30 włók na [[prawo magdeburskie| prawie magdeburskim]]. W późniejszym okresie wieś otrzymała [[prawo chełmińskie| prawo chełmińskie]]. W 1785 r. było tu 30 dymów, w 1815 r. – 38 dymów, w 1838 r. – 41 dymów . W 1815 r. mieszkały we wsi 204 osoby, w 1838 r. – 278, w 1939 r. – 207. Wieś przyjęła kształt ulicówki. Ok 1760 r. powstała szkoła, w której w 1818 r. nauczał Bogumił Rosiński. Górkło należało do [[parafia w Szymonce| parafii w Szymonce]]. | + | Wieś istniała już przed wojną trzynastoletnią (1454 – 1466). W tym czasie zaginął jej dokument lokacyjny. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy jeziora, którą pod koniec XIX w. zanotowano jako Górkło. Nazwa jeziora jak i wsi ma pochodzenie prusko – litewskie: „gerkle” – gardło. W 1477 r. wielki mistrz Marcin Truchses odnowił przywilej dla Macieja Komorowskiego. Nadał mu 30 włók na [[prawo magdeburskie| prawie magdeburskim]]. W późniejszym okresie wieś otrzymała [[prawo chełmińskie| prawo chełmińskie]]. W 1785 r. było tu 30 dymów, w 1815 r. – 38 dymów, w 1838 r. – 41 dymów . W 1815 r. mieszkały we wsi 204 osoby, w 1838 r. – 278, w 1939 r. – 207. Wieś przyjęła kształt ulicówki. Ok 1760 r. powstała szkoła, w której w 1818 r. nauczał Bogumił Rosiński. Górkło należało do [[parafia w Szymonce| parafii w Szymonce]]. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 12:56, 5 lis 2013
| Górkło | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | mrągowski |
| Gmina | Mikołajki |
| Sołectwo | Górkło |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NMR |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Górkło | |
| Położenie na mapie Polski  Górkło | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Górkło (niem. Gurkeln) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mikołajki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa suwalskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś położona nad Jeziorem Jagodne.Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Mikołajki, gdzie skupienia wodne wynoszą ok. 23 % powierzchni gminy a lasy ok 22%. W granicach gminy znajdują się jeziora: Mikołajskie, Tałty, Łukajno, część Jeziora Śniardwy oraz 10 mniejszych. W obrębie gminy znajduje sięMazurski Park Krajobrazowy a tereny o nadrzędnej funkcji ekologicznej (z przeciwskazaniem do inwestycji) obejmują ok. 53% powierzchni.
Dzieje miejscowości
Wieś istniała już przed wojną trzynastoletnią (1454 – 1466). W tym czasie zaginął jej dokument lokacyjny. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy jeziora, którą pod koniec XIX w. zanotowano jako Górkło. Nazwa jeziora jak i wsi ma pochodzenie prusko – litewskie: „gerkle” – gardło. W 1477 r. wielki mistrz Marcin Truchses odnowił przywilej dla Macieja Komorowskiego. Nadał mu 30 włók na prawie magdeburskim. W późniejszym okresie wieś otrzymała prawo chełmińskie. W 1785 r. było tu 30 dymów, w 1815 r. – 38 dymów, w 1838 r. – 41 dymów . W 1815 r. mieszkały we wsi 204 osoby, w 1838 r. – 278, w 1939 r. – 207. Wieś przyjęła kształt ulicówki. Ok 1760 r. powstała szkoła, w której w 1818 r. nauczał Bogumił Rosiński. Górkło należało do parafii w Szymonce.
Gospodarka
Obecnie aktywnie rozwija się tutaj agroturystyka. W latach 2003-2005, w południowo-zachodniej części zatoki Górkło rozpoczęła funkcjonowanie Stanica Żeglarska Stowarzyszenia Miłośników Żeglarstwa "Millennium" z przystanią jachtową, pensjonatem "Żurawi Kąt" oraz żeglarską tawerną "Piękna Sally".
Ludzie związani z miejscowością:
Obecnie (2013 r.) sołtysem wsi jest Andrzej Stalczyński.
Bibliografia:
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. II, Warszawa 1881, 927 ss.
Zobacz też
www.mikolajki.pl
