Szlak pieszy grunwladzki: Grunwald - Bądzyn

Szlak pieszy grunwaldzki
Dane szlaku
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Początek	Grunwald
Koniec	Bądzyn
Kolor znakowania	czerwony
Długość	98 km
Typ	szlak pieszy
Administrator	Oddział Warmińsko - Mazurski PTTK

Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).

Nazwa szlaku

Szlak pieszy grunwaldzki

Trasa

Grunwald – Leszcz – Uzdowo – Myślęta – Turza Wielka – Prioma – Płośnica – Turza Mała – Jeleń – Lidzbark - Bądzyn

Opis

Tablica informacyjna ze szlakiem napoleońskim, Barkweda

Kapliczka w Gutkowie

Drewniana chałupa w Jonkowie

Szlak prowadzi trasą przemarszu wojsk napoleońskich podczas wojny z Rosją i Prusami w lutym 1807 roku. W każdej miejscowości etapowej znajdujące się tablice informacyjne przybliżające turyście kolejne posunięcia wrogich sobie armii. Barkweda to pierwszy punkt tego szlaku, osada położona 4 km od Brąswałdu, w szerokiej doliny rzeki Łyny. We wsi znajduje się zabytkowy młyn, pozostałości parku dworskiego, dawny cmentarz, zabytkowe aleje przydrożne. W dniach 2–4 lutego 1807 r. w Barkwedzie i okolicy rozegrała się bitwa wojsk napoleońskich z wojskami rosyjskimi i pruskimi, o przeprawę na rzece Łynie. Okazały dąb, rosnący przy cmentarzu i kaplicy, został nazwany przez ludność miejscową „dębem Napoleona”. Według tradycji cesarz Napoleon miał pod drzewem swój punkt dowodzenia, a nawet miał nocować w obszernej dziupli. Jako pomnik przyrody przetrwał do 1922 r.
Gutkowo - wieś leżąca obecnie w granicach admistracyjnych Olsztyna przy drodze prowadzącej na Morąg. Otoczone jest jeziorami Krzywe, Tyrsko (Żbik) i Redykajny. Znajduje się tu kościół p.w. św. Wawrzyńca z XIV wieku i trzy kapliczki przydrożne. W lutym 1807 roku, kiedy w okolicach wsi została rozgrywała się bitwa między wojskami francuskimi i rosyjskimi, Napoleon Bonaparte obserwował ją z wieży kościelnej.
Kolejny punkt szlaku to wieś Mątki została założona przez Kapitułę Warmińską w 1348 r. Tutaj 1 lutego 1887 roku urodził się ks. Jan Hanowski, kanonik honorowy Kapituły Warmińskiej. Dalej szlak biegnie do Jonkowa. Znajduje się tu kościół p.w. św. Jana Chrzciciela, cmentarz z zabytkowymi nagrobkami, kilka kapliczek. Kolejny punkt to malowniczo położona nad Jez. Łomy wieś Łomy z zachowaną, typową zabudową warmińską. Znajduje się tu wiele ciekawych obiektów architektury z końca XIX i poczatków XX w., zbudowanych najczęściej z czerwonej cegły. Należą do nich: budynek dawnej szkoły, świetlicy, zabytkowa remiza strażacka oraz elementy sakralne, kapliczki przydrożne (cztery) pochodzące z XVIII, XIX, XX w.), niektóre budynki mieszkalne.
Rezerwat przyrody Kamienna Góra − utworzony został w 1995 roku Kudypy dla zachowania drzewostanu bukowego ze stanowiskami licznych gatunków rzadkich i chronionych. Najwyższe wzniesienie na terenie rezerwatu to Kamienna Góra 179 m n.p.m. Dalej Skolity z zabytkowym kościołem pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Jest to długa budowla jednonawowa z pseudogotyckim chórem i transeptem (1907). Szlak kończy się w Konradowie, gdzie znajduje się kapliczka z dzwonkiem.

Bibliografia

1. Darmochwał T., Rumiński M. J., Warmia Mazury, przewodnik, Białystok 1996. 2. Lewicka D., Tomkiewicz R., Gmina Dywity. Teraźniejszość i przeszłość, Olsztyn 1994. 3. Słownik Języka Polskiego, Warszawa 1995. 4. Styperek, J., www.studiaperiegetica.pl/pub/1_2_2008.pdf 5. Syrwid R., Kościoły parafialne gminy Jonkowo, Olsztyn 2005. 6. www.szlaki.mazury.pl