Regina Protmann: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby")
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Regina Protmann CSC''' (ur. w 1552 w Braniewie, zm. 18 stycznia 1613) – błogosławiona katolicka, założycielka [[Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy|Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy]] (katarzynek).  
+
{{Biogram infobox
 +
|imię i nazwisko      = Regina Protmann
 +
|imię i nazwisko org  =
 +
|pseudonim            =
 +
|grafika              = protmann.jpg
 +
|opis grafiki        = bł. Regina Protmann<br>Źródło: [http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/01-18b.php3 www.brewiarz.pl]
 +
|podpis              =
 +
|data urodzenia      = 1552 r.
 +
|miejsce urodzenia    = Braniewo
 +
|imię przy narodzeniu =
 +
|data śmierci        = 18 stycznia 1613 r.
 +
|miejsce śmierci      = Braniewo
 +
|przyczyna śmierci    =
 +
|miejsce spoczynku    =
 +
|zawód                =
 +
|odznaczenia          =
 +
|commons              =
 +
|wikiźródła          =
 +
|wikicytaty          =
 +
|www                  =
 +
}}
 +
'''Regina Protmann''' (ur. w 1552 r. w [[Braniewo|Braniewie]], zm. 18 stycznia 1613 r.) – błogosławiona katolicka, założycielka [[Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy|Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy]] (katarzynek, skrót zakonny – CSC).  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
 
===Działalność===
 
===Działalność===
Urodziła się w Braniewie w 1552 roku. Jej dziadek sprawował urząd burmistrza miasta, stryjowie zasiadali w radzie miejskiej, a ojciec był bogatym kupcem. Rodzinę Protmannów stać było na to, aby swoje dzieci kształcić wszechstronnie przez prywatnych nauczycieli. Pomimo fali protestantyzmu zalewającej kraj i Warmię, rodzina ta pozostała wierna wierze katolickiej, dlatego Regina od dziecka wychowywana była w ufności do Boga i przywiązaniu do Kościoła. Z natury wesoła, bystra, roztropna i towarzyska, przez co otoczona przyjaciółmi, wyróżniała się na balach i przyjęciach. Lubiła być zauważana i podziwiana. Cieszyła się beztroskim życiem wypełnionym zabawą, nauką i bezpieczeństwem domowego ogniska. Taki był obraz dorastającej Reginy Protmann.<br/>
+
Urodziła się w [[Braniewo|Braniewie]] w 1552 roku. Jej dziadek sprawował urząd burmistrza miasta, stryjowie zasiadali w radzie miejskiej, a ojciec był bogatym kupcem. Rodzinę Protmannów stać było na to, aby swoje dzieci kształcić wszechstronnie przez prywatnych nauczycieli. Pomimo fali protestantyzmu zalewającej kraj i [[Warmia|Warmię]], rodzina ta pozostała wierna wierze katolickiej, dlatego Regina od dziecka wychowywana była w ufności do Boga i przywiązaniu do Kościoła. Z natury była wesoła, bystra, roztropna i towarzyska, przez co była otoczona przyjaciółmi, wyróżniała się na balach i przyjęciach. Lubiła być zauważana i podziwiana.<br/>
19-letnia Regina pozostawiła wszystkie zabezpieczenia, rodziców, siostrę i braci. Czterysta lat temu młode dziewczyny na dobre opuszczały dom rodzinny tylko w dwóch przypadkach: wychodząc za mąż albo wstępując do zamkniętego klasztoru. Trzeciej drogi nie było - ona ją znalazła. Zasłuchana na modlitwie odczytała to, o co Panu Bogu chodziło.<br/>
+
19-letnia Regina pozostawiła wszystkie zabezpieczenia, rodziców, siostrę i braci i opuściła dom rodzinny. Nie wyszła jednak ani za mąż, ani nie wstąpiła do zamkniętego klasztoru. Pod wpływem modlitwy obrała natomiast drogę życiową w tamtych czasach niespotykaną.<br/>
Razem z dwiema dziewczętami zamieszkała w pustym i starym domu, gdzie bez wystarczających środków do życia, w biedzie i zimnie, powoli powstawało coś, co na tamten czas było zupełną nowością w Kościele powszechnym. Tworzyła się wspólnota kobiet, żyjących w ślubach zakonnych, we wspólnej modlitwie i pracy, ale nie w zamknięciu od społeczeństwa, lecz wychodząca do ludzi chorych i potrzebujących pomocy.<br/>
+
Razem z dwiema dziewczętami zamieszkała w pustym i starym domu, gdzie bez wystarczających środków do życia, w biedzie i zimnie powoli powstawało coś, co na tamten czas było zupełną nowością w Kościele powszechnym. Tworzyła się wspólnota kobiet żyjących w ślubach zakonnych, we wspólnej modlitwie i pracy, ale nie w zamknięciu od społeczeństwa wychodząca do ludzi chorych i potrzebujących pomocy.<br/>
Stopniowo droga, którą wybrała Regina, zaczęła pociągać inne dziewczęta i mała wspólnota systematycznie się powiększała. Siostry utrzymywały się z pracy rąk własnych. Całkowicie zawierzając Bogu poprzez modlitwę, post, pokorę i uczynki miłosierdzia, Jego postawiły na pierwszym miejscu i Jemy zaufały bez reszty, zgodnie z powtarzanymi często przez Reginę słowami: „Jak Bóg chce”.<br/>
+
Stopniowo droga, którą wybrała Regina, zaczęła pociągać inne dziewczęta i mała wspólnota systematycznie się powiększała. Siostry utrzymywały się z pracy własnych rąk. Całkowicie zawierzały Bogu poprzez modlitwę, post, pokorę oraz uczynki miłosierdzia, zgodnie z powtarzanymi często przez Reginę słowami: "Jak Bóg chce".<br/>
Regina wraz z siostrami, na wzór Jezusa Miłosiernego Sługi poszła służyć tym najmniejszym. Odwiedzała chorych w ich domach, opatrywała rany, przygotowywała lekarstwa, niosła nadzieję. Dzieliła się z biednymi, dostarczała im posiłki, wspomagała materialnie, opieką objęła sieroty. Wobec ogólnego analfabetyzmu i upadku moralnego, w szczególny sposób zajęła się dziewczętami. Otworzyła dla nich szkołę, ucząc czytania, pisania, prac ręcznych a przede wszystkim wychowując w chrześcijańskich wartościach. Z wielką gorliwością troszczyła się o dom Boży, dbała o wystrój i piękno kościołów, szyjąc obrusy i wykonując świece. Modlitwą i postem ogarniała rzeczywistość Braniewa, Warmii i całego Kościoła, prosząc gorliwie w obliczu wojen, epidemii i innych nieszczęść.<br/>
+
Regina wraz z siostrami na wzór Jezusa Miłosiernego Sługi poszła służyć najbardziej potrzebującym. Odwiedzała chorych w ich domach, opatrywała rany, przygotowywała lekarstwa, niosła nadzieję. Dzieliła się z biednymi, dostarczała im posiłki, wspomagała materialnie, opieką objęła sieroty. Wobec ogólnego analfabetyzmu i upadku moralnego, w szczególny sposób zajęła się dziewczętami. Otworzyła dla nich szkołę, ucząc czytania, pisania, prac ręcznych a przede wszystkim wychowując w chrześcijańskich wartościach. Z wielką gorliwością dbała o wystrój i piękno kościołów, szyjąc obrusy i wykonując świece.
Dla swojej wspólnoty Regina napisała reguły, czyli plan, zasady życia, a całe dzieło i grupę sióstr powierzyła św. Katarzynie Aleksandryjskiej, patronce kościoła w Braniewie. Po 12 latach Reguły te zostały zatwierdzone przez biskupa diecezji. Stało się to na zamku w Lidzbarku Warmińskim w 1583 roku. Potem zatwierdził je nuncjusz papieski. Tak powstało Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy, które istnieje do dziś. Regina będąc najwyższą przełożoną, traktowała to zadanie jako najwyższą służbę. Odznaczała się miłością do każdego człowieka, bez względu na pochodzenie. Nigdy się nie wywyższała, starała się dobrze czynić tym, którzy traktowali ją wrogo. Jednak najbardziej widoczna była jej miłość do Boga. Godzinami klęczała przed Najświętszym Sakramentem. Z tego źródła czerpała siłę, mądrość i odwagę na każdy następny dzień.<br/>
+
 
Kierowana potrzebą pomocy innym, założyła domy sióstr katarzynek w [[Orneta|Ornecie]], [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]] i [[Reszel|Reszlu]]. Gdy tylko mogła odwiedzała tam swoje siostry, troszcząc się jak matka o atmosferę jedności i miłości, dając rady i wskazówki. Po jednej z takich wizyt, odbywanych pieszo lub wozem, w deszczu i chłodzie, powróciła do Braniewa bardzo przeziębiona. Po 8 tygodniach choroby zmarła w opinii świętości. Nikt z jej współczesnych nie miał co do tego wątpliwości. Było to 18 stycznia 1613.<br/>
+
Dla swojej wspólnoty Regina napisała reguły, czyli plan, zasady życia, a całe dzieło i grupę sióstr powierzyła św. Katarzynie Aleksandryjskiej, patronce kościoła w Braniewie. Po 12 latach Reguły te zostały zatwierdzone przez biskupa diecezji. Stało się to na zamku w Lidzbarku Warmińskim w 1583 roku. Następnie zatwierdził je nuncjusz papieski. Tak powstało Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy, które istnieje do dziś.  
 +
 
 +
Regina będąc najwyższą przełożoną, traktowała to zadanie jako najwyższą służbę. Odznaczała się miłością do każdego człowieka, bez względu na pochodzenie. Nigdy się nie wywyższała, starała się dobrze traktować również tych, którzy byli nastawieni do niej wrogo. Jednak najbardziej widoczna była jej miłość do Boga. Godzinami klęczała przed Najświętszym Sakramentem. Z tego źródła czerpała siłę, mądrość i odwagę działania.<br/>
 +
Kierowana potrzebą pomocy innym założyła domy sióstr katarzynek w [[Orneta|Ornecie]], [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]] i [[Reszel|Reszlu]]. Gdy tylko mogła odwiedzała tam swoje siostry, troszcząc się o atmosferę jedności i miłości, dając rady i wskazówki. Po jednej z takich wizyt, odbywanych pieszo lub wozem, w deszczu i chłodzie, powróciła do Braniewa bardzo przeziębiona. Po 8 tygodniach choroby, 18 stycznia 1613 r., zmarła w aurze świętości.<br/>
 
W dniu 13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II ogłosił Reginę Protmann błogosławioną.
 
W dniu 13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II ogłosił Reginę Protmann błogosławioną.
  
Linia 16: Linia 40:
 
[http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/>
 
[http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/>
  
[[Kategoria: Osoba|Protmann, Regina]]  
+
[[Kategoria:Osoby|Protmann, Regina]]  
 
[[Kategoria: Braniewo|Protmann, Regina]]
 
[[Kategoria: Braniewo|Protmann, Regina]]
 +
[[Kategoria: 1501-1600|Protmann, Regina]]
 +
[[Kategoria: 1601-1700|protmann, Regina]]

Aktualna wersja na dzień 20:24, 17 mar 2015

Regina Protmann

bł. Regina ProtmannŹródło: www.brewiarz.pl
bł. Regina Protmann
Źródło: www.brewiarz.pl
Data i miejsce urodzenia 1552 r.
Braniewo
Data i miejsce śmierci 18 stycznia 1613 r.
Braniewo

Regina Protmann (ur. w 1552 r. w Braniewie, zm. 18 stycznia 1613 r.) – błogosławiona katolicka, założycielka Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy (katarzynek, skrót zakonny – CSC).

Życiorys

Działalność

Urodziła się w Braniewie w 1552 roku. Jej dziadek sprawował urząd burmistrza miasta, stryjowie zasiadali w radzie miejskiej, a ojciec był bogatym kupcem. Rodzinę Protmannów stać było na to, aby swoje dzieci kształcić wszechstronnie przez prywatnych nauczycieli. Pomimo fali protestantyzmu zalewającej kraj i Warmię, rodzina ta pozostała wierna wierze katolickiej, dlatego Regina od dziecka wychowywana była w ufności do Boga i przywiązaniu do Kościoła. Z natury była wesoła, bystra, roztropna i towarzyska, przez co była otoczona przyjaciółmi, wyróżniała się na balach i przyjęciach. Lubiła być zauważana i podziwiana.
19-letnia Regina pozostawiła wszystkie zabezpieczenia, rodziców, siostrę i braci i opuściła dom rodzinny. Nie wyszła jednak ani za mąż, ani nie wstąpiła do zamkniętego klasztoru. Pod wpływem modlitwy obrała natomiast drogę życiową w tamtych czasach niespotykaną.
Razem z dwiema dziewczętami zamieszkała w pustym i starym domu, gdzie bez wystarczających środków do życia, w biedzie i zimnie powoli powstawało coś, co na tamten czas było zupełną nowością w Kościele powszechnym. Tworzyła się wspólnota kobiet żyjących w ślubach zakonnych, we wspólnej modlitwie i pracy, ale nie w zamknięciu od społeczeństwa – wychodząca do ludzi chorych i potrzebujących pomocy.
Stopniowo droga, którą wybrała Regina, zaczęła pociągać inne dziewczęta i mała wspólnota systematycznie się powiększała. Siostry utrzymywały się z pracy własnych rąk. Całkowicie zawierzały Bogu poprzez modlitwę, post, pokorę oraz uczynki miłosierdzia, zgodnie z powtarzanymi często przez Reginę słowami: "Jak Bóg chce".
Regina wraz z siostrami na wzór Jezusa Miłosiernego Sługi poszła służyć najbardziej potrzebującym. Odwiedzała chorych w ich domach, opatrywała rany, przygotowywała lekarstwa, niosła nadzieję. Dzieliła się z biednymi, dostarczała im posiłki, wspomagała materialnie, opieką objęła sieroty. Wobec ogólnego analfabetyzmu i upadku moralnego, w szczególny sposób zajęła się dziewczętami. Otworzyła dla nich szkołę, ucząc czytania, pisania, prac ręcznych a przede wszystkim wychowując w chrześcijańskich wartościach. Z wielką gorliwością dbała o wystrój i piękno kościołów, szyjąc obrusy i wykonując świece.

Dla swojej wspólnoty Regina napisała reguły, czyli plan, zasady życia, a całe dzieło i grupę sióstr powierzyła św. Katarzynie Aleksandryjskiej, patronce kościoła w Braniewie. Po 12 latach Reguły te zostały zatwierdzone przez biskupa diecezji. Stało się to na zamku w Lidzbarku Warmińskim w 1583 roku. Następnie zatwierdził je nuncjusz papieski. Tak powstało Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy, które istnieje do dziś.

Regina będąc najwyższą przełożoną, traktowała to zadanie jako najwyższą służbę. Odznaczała się miłością do każdego człowieka, bez względu na pochodzenie. Nigdy się nie wywyższała, starała się dobrze traktować również tych, którzy byli nastawieni do niej wrogo. Jednak najbardziej widoczna była jej miłość do Boga. Godzinami klęczała przed Najświętszym Sakramentem. Z tego źródła czerpała siłę, mądrość i odwagę działania.
Kierowana potrzebą pomocy innym założyła domy sióstr katarzynek w Ornecie, Lidzbarku Warmińskim i Reszlu. Gdy tylko mogła odwiedzała tam swoje siostry, troszcząc się o atmosferę jedności i miłości, dając rady i wskazówki. Po jednej z takich wizyt, odbywanych pieszo lub wozem, w deszczu i chłodzie, powróciła do Braniewa bardzo przeziębiona. Po 8 tygodniach choroby, 18 stycznia 1613 r., zmarła w aurze świętości.
W dniu 13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II ogłosił Reginę Protmann błogosławioną.

Bibliografia

Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]