Otto Langkau: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Śmierć męczeńska) |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Langkau.jpg | |grafika = Langkau.jpg | ||
| − | |opis grafiki = ks. Otto Langkau | + | |opis grafiki = ks. Otto Langkau<br>Reprodukcja zdjęcia z wystawy o warmińskich męczennikach – Krzysztof Kozłowski |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 30 października 1871 r. | |data urodzenia = 30 października 1871 r. | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Otto Langkau''' (ur. 30 października 1871 r., zm. 22 stycznia 1945 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | + | '''Otto Langkau''' (ur. 30 października 1871 r., zm. 22 stycznia 1945 r.) – duchowny rzymskokatolicki, włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
===Sylwetka=== | ===Sylwetka=== | ||
| − | Urodził się 30 października 1871 r. w [[Podlejki|Podlejkach]], w parafii [[Jonkowo]]. Ukończył seminarium duchowne w [[Braniewo|Braniewie]], a święcenia kapłańskie otrzymał we [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku|fromborskiej katedrze]] z rąk [[Andreas Thiel| | + | Urodził się 30 października 1871 r. w [[Podlejki|Podlejkach]], w parafii [[Jonkowo]]. Ukończył seminarium duchowne w [[Braniewo|Braniewie]], a święcenia kapłańskie otrzymał we [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku|fromborskiej katedrze]] z rąk [[Andreas Thiel|bpa Andreasa Thiela]].<br/> |
Początkowo został skierowany do pracy jako wikariusz do Sztumu, rok później przeniesiono go do [[Bisztynek|Bisztynka]]. 14 stycznia 1898 r. biskup skierował go do [[Biskupiec|Biskupca]], by rok później mianować go administratorem parafii w [[Lesiny Wielkie|Lesinach Wielkich]], a następnie proboszczem tej parafii.<br/> | Początkowo został skierowany do pracy jako wikariusz do Sztumu, rok później przeniesiono go do [[Bisztynek|Bisztynka]]. 14 stycznia 1898 r. biskup skierował go do [[Biskupiec|Biskupca]], by rok później mianować go administratorem parafii w [[Lesiny Wielkie|Lesinach Wielkich]], a następnie proboszczem tej parafii.<br/> | ||
Po 12 latach posługi ks. Langkau został ustanowiony proboszczem w [[Parafia pw. św. Jana Ewangelisty i Opatrzności Bożej w Bartągu|parafii]] w [[Bartąg|Bartągu]], gdzie pracował 32 lata, aż do dnia męczeńskiej śmierci. Pełnił on również funkcję wicedziekana olsztyńskiego, a w 7 września 1940 r. został mianowany radcą diecezjalnym.<br/> | Po 12 latach posługi ks. Langkau został ustanowiony proboszczem w [[Parafia pw. św. Jana Ewangelisty i Opatrzności Bożej w Bartągu|parafii]] w [[Bartąg|Bartągu]], gdzie pracował 32 lata, aż do dnia męczeńskiej śmierci. Pełnił on również funkcję wicedziekana olsztyńskiego, a w 7 września 1940 r. został mianowany radcą diecezjalnym.<br/> | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
===Śmierć męczeńska=== | ===Śmierć męczeńska=== | ||
| − | Kiedy ranem 22 stycznia 1945 r. żołnierze radzieccy wkroczyli do Bartąga, zajechali na podwórze plebanii. Podpalili stodołę. W tym czasie niektórzy mieszkańcy schronili się w piwnicy plebanii, a wszystkie drzwi wejściowe zamknięto na klucz. Gdy Rosjanie zastukali do drzwi, otworzył je ks. Langkau. Gdy ksiądz stanął w progu, nie padło żadne słowo, żadne pytanie, ale natychmiast padł strzał. Badanie wykazało, że zabiły go dwa strzały w serce. Rzucony | + | Kiedy ranem 22 stycznia 1945 r. żołnierze radzieccy wkroczyli do Bartąga, zajechali na podwórze plebanii. Podpalili stodołę. W tym czasie niektórzy mieszkańcy schronili się w piwnicy plebanii, a wszystkie drzwi wejściowe zamknięto na klucz. Gdy Rosjanie zastukali do drzwi, otworzył je ks. Langkau. Gdy ksiądz stanął w progu, nie padło żadne słowo, żadne pytanie, ale natychmiast padł strzał. Badanie wykazało, że zabiły go dwa strzały w serce. Rzucony w stronę jego głowy granat nie eksplodował.<br/> |
Gdy ks. Otto Langkau zmarł, chciano go pochować na cmentarzu, jednak Rosjanie na to nie pozwolili. Zajęli plebanię i urządzili w niej swoją komendanturę.<br/> | Gdy ks. Otto Langkau zmarł, chciano go pochować na cmentarzu, jednak Rosjanie na to nie pozwolili. Zajęli plebanię i urządzili w niej swoją komendanturę.<br/> | ||
| − | + | W następną niedzielę, 28 stycznia 1945 r., został pochowany w kościele. Rok później trumnę z ciałem kapłana wykopano, by w święto Matki Bożej Bolesnej, po mszy św. żałobnej odprawionej przez ks. Edwarda Barkowskiego, pochować ciało ks. Langkau na miejscowym cmentarzu.<br> | |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | B. Schwark, ''Ihr Name lebt. Ermländische Priester in Leben, Leid und Tod'', Osnabrück 1958.<br/> | |
| + | ''Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts'', t. 1–2, (red.) H. Moll, Paderborn 1999.<br/> | ||
| + | A. Kopiczko, ''Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945'', cz. 1, Studium prozopograficzne, Olsztyn 2004.<br/> | ||
| + | ''Męczennicy Kościoła warmińskiego XX wieku'', (red.) J. Guzowski, Olsztyn 2004.<br/> | ||
| + | ''Sprawa gospodarza domu'', "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński", nr 17/2012, 29 kwietnia 2012.<br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Langkau, Otto]] |
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Langkau, Otto]] | [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Langkau, Otto]] | ||
[[Kategoria: Powiat olsztyński|Langkau, Otto]] | [[Kategoria: Powiat olsztyński|Langkau, Otto]] | ||
| Linia 43: | Linia 47: | ||
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Langkau, Otto]] | [[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Langkau, Otto]] | ||
[[kategoria: 1801-1918|Langkau, Otto]] | [[kategoria: 1801-1918|Langkau, Otto]] | ||
| − | [[Kategoria:1919- | + | [[Kategoria:1919-1944|Langkau, Otto]] |
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: 1945-1989|Langkau, Otto]] |
Aktualna wersja na dzień 17:20, 29 cze 2015
| Otto Langkau | |
| | |
 ks. Otto Langkau
Reprodukcja zdjęcia z wystawy o warmińskich męczennikach – Krzysztof Kozłowski | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 października 1871 r. Polejki |
| Data i miejsce śmierci | 22 stycznia 1945 r. Bartąg |
| Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
| Miejsce spoczynku | Bartąg |
Otto Langkau (ur. 30 października 1871 r., zm. 22 stycznia 1945 r.) – duchowny rzymskokatolicki, włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Spis treści
Życiorys
Sylwetka
Urodził się 30 października 1871 r. w Podlejkach, w parafii Jonkowo. Ukończył seminarium duchowne w Braniewie, a święcenia kapłańskie otrzymał we fromborskiej katedrze z rąk bpa Andreasa Thiela.
Początkowo został skierowany do pracy jako wikariusz do Sztumu, rok później przeniesiono go do Bisztynka. 14 stycznia 1898 r. biskup skierował go do Biskupca, by rok później mianować go administratorem parafii w Lesinach Wielkich, a następnie proboszczem tej parafii.
Po 12 latach posługi ks. Langkau został ustanowiony proboszczem w parafii w Bartągu, gdzie pracował 32 lata, aż do dnia męczeńskiej śmierci. Pełnił on również funkcję wicedziekana olsztyńskiego, a w 7 września 1940 r. został mianowany radcą diecezjalnym.
Ks. Otto Langkau z wielką otwartością odnosił się do polskich i niemieckich Warmiaków. Dlatego odprawiał nabożeństwa i głosił kazania zarówno w języku polskim jak i niemieckim. Wynikało to z tego, iż rozumiał konieczność godnego współżycia Niemców i Polaków. Jako proboszcz parafii w Bartągu wznowił w 1917 r. działalność Bractwa Opatrzności Bożej, do którego w ciągu kilku lat wstąpiło ponad 6 tys. osób. Ze względu na rozrastającą się parafię rozbudował istniejący kościół i przeprowadził niezbędne remonty.
Śmierć męczeńska
Kiedy ranem 22 stycznia 1945 r. żołnierze radzieccy wkroczyli do Bartąga, zajechali na podwórze plebanii. Podpalili stodołę. W tym czasie niektórzy mieszkańcy schronili się w piwnicy plebanii, a wszystkie drzwi wejściowe zamknięto na klucz. Gdy Rosjanie zastukali do drzwi, otworzył je ks. Langkau. Gdy ksiądz stanął w progu, nie padło żadne słowo, żadne pytanie, ale natychmiast padł strzał. Badanie wykazało, że zabiły go dwa strzały w serce. Rzucony w stronę jego głowy granat nie eksplodował.
Gdy ks. Otto Langkau zmarł, chciano go pochować na cmentarzu, jednak Rosjanie na to nie pozwolili. Zajęli plebanię i urządzili w niej swoją komendanturę.
W następną niedzielę, 28 stycznia 1945 r., został pochowany w kościele. Rok później trumnę z ciałem kapłana wykopano, by w święto Matki Bożej Bolesnej, po mszy św. żałobnej odprawionej przez ks. Edwarda Barkowskiego, pochować ciało ks. Langkau na miejscowym cmentarzu.
Bibliografia
B. Schwark, Ihr Name lebt. Ermländische Priester in Leben, Leid und Tod, Osnabrück 1958.
Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts, t. 1–2, (red.) H. Moll, Paderborn 1999.
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945, cz. 1, Studium prozopograficzne, Olsztyn 2004.
Męczennicy Kościoła warmińskiego XX wieku, (red.) J. Guzowski, Olsztyn 2004.
Sprawa gospodarza domu, "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński", nr 17/2012, 29 kwietnia 2012.
