Natura 2000 Torfowiska Źródliskowe koło Łabędnika: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Natura 2000" na "Kategoria:Natura 2000 Kategoria:Ochrona przyrody") |
|||
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{EWiM Natura2000WersjaRozszerzona infobox | {{EWiM Natura2000WersjaRozszerzona infobox | ||
− | |nazwa obszaru = | + | |nazwa obszaru = Natura 2000 Torfowiska Źródliskowe koło Łabędnika |
|zdjecie = ttorf.jpg | |zdjecie = ttorf.jpg | ||
− | |podpis zdjecia = Źródło: [http://www.bartoszyce.ug.gov.pl/turystyka/t-torf.htm] | + | |podpis zdjecia = Źródło: [http://www.bartoszyce.ug.gov.pl/turystyka/t-torf.htm www.bartoszyce.ug.gov.pl] |
− | |typ obszaru = Obszar "siedliskowy" | + | |typ obszaru = Obszar "siedliskowy" – specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS) |
|kod = PLH280047 | |kod = PLH280047 | ||
|powierzchnia = 27 ha | |powierzchnia = 27 ha | ||
Linia 13: | Linia 13: | ||
|minutE = 58 | |minutE = 58 | ||
|sekundE = | |sekundE = | ||
− | |status obszaru = Obszar o Znaczeniu dla Wspólnoty (OZW) | + | |status obszaru = Obszar o Znaczeniu dla Wspólnoty (OZW) – zatwierdzony decyzją Komisji Europejskiej (20011 r.). |
}} | }} | ||
+ | '''Natura 2000 Torfowiska Źródliskowe koło Łabędnika''' – obszar o znaczeniu dla Wspólnoty (OZW). | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | [[Plik: melandr.jpg|thumb|290px|right|'''Bniec czerwony (''Melandrium rubrum'')'''.<br>Fot. Jerzy Opioła. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Silene_dioica_a1.jpg Commons Wikimedia]]] | ||
+ | === Ogólny opis obszaru === | ||
+ | Torfowiska Źródliskowe koło [[Łabędnik|Łabędnika]] położone są na terenie [[województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], na obszarze gmin [[Bartoszyce (gmina wiejska)|Bartoszyce]] i [[Sępopol (gmina miejsko-wiejska)|Sępopol]]. Obszar, w całości pokryty siedliskami rolniczymi, położony jest na Równinie Sępopolskiej w okolicy miejscowości [[Spurgle]] i [[Sokolica]]. W skład obszaru wchodzą dwa torfowiska źródliskowe otoczone użytkami zielonymi. Jedno znajduje się ok. 1,5 km na wschód od wsi Sokolica i reprezentuje dobrze wykształcony typ kopułowy (pow. kopuły ok. 3,3 ha, całkowita powierzchnia 11,6 ha). Torfowisko ma kształt wydłużonego wału rozszerzającego się od strony wschodniej w wyraźny pagórek. Wysokość kopuły wynosi prawie 2 m od strony południowej i ok. 6 m od strony północnej. Duża powierzchnia i wysokość względna sprawiają, że jest to widoczny i bardzo charakterystyczny element krajobrazu. Wrażenie to potęguje jeszcze szuwar trzcinowy na kopule. Torfowisko obecnie dzieli się na dwie enklawy – zachodnia stanowi wydłużony wysuszony wał, a wschodnia to kopuła kulistego kształtu, porośnięta szuwarem trzcinowym i otoczona pierścieniem drzew. | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
Drugie torfowisko (pow. 15,4 ha) znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie osady Spurgle. Przylega ono do wzniesienia i reprezentuje typ wiszący. Deniwelacja dochodzi do 15 m, a na grząskim zboczu występują liczne źródła. Torfowisko to porośnięte jest przez specyficzne lasy źródliskowe z udziałem olszy czarnej i brzozy. Interesująca jest jego stratygrafia z występowaniem pokładów tufu wapiennego i rekordowa miąższość utworów źródliskowych (16 m). | Drugie torfowisko (pow. 15,4 ha) znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie osady Spurgle. Przylega ono do wzniesienia i reprezentuje typ wiszący. Deniwelacja dochodzi do 15 m, a na grząskim zboczu występują liczne źródła. Torfowisko to porośnięte jest przez specyficzne lasy źródliskowe z udziałem olszy czarnej i brzozy. Interesująca jest jego stratygrafia z występowaniem pokładów tufu wapiennego i rekordowa miąższość utworów źródliskowych (16 m). | ||
<br/> | <br/> | ||
Linia 29: | Linia 28: | ||
Do głównych walorów tego obszaru należy obecność 2 typów siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: źródliskowe lasy olszowe na niżu (kod 91E0-4) oraz punktowo petryfikujące źródła z utworami tufowymi (kod 7220). | Do głównych walorów tego obszaru należy obecność 2 typów siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: źródliskowe lasy olszowe na niżu (kod 91E0-4) oraz punktowo petryfikujące źródła z utworami tufowymi (kod 7220). | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | W źródliskowym olsie licznie występują: porzeczka czarna, sitowie leśne i chmiel zwyczajny. Występują też płaty szuwaru trzcinowego, turzycowiska turzycy prosowej oraz źródliskowe zbiorowisko. Z rzadszych gatunków roślin występują m.in.: [[kruszczyk błotny]], listera jajowata, jaskier wielki, bniec czerwony, trędownik skrzydlaty, rzeżucha gorzka typowa oraz mech żebrowiec paprociowy. | ||
− | + | Szata roślinna torfowiska źródliskowego w pobliżu wsi Sokolica jest uboższa. Na obrzeżach kopuły liczniej rosną drzewa i krzewy: olsza szara i czarna, jesion wyniosły, dziki bez czarny i wierzba szara. Na dzikim bzie czarnym występuje grzyb - ucho bzowe (po raz pierwszy znaleziony w północnej Polsce na tym właśnie obiekcie). Na kopule występuje źródliskowy zbiornik wodny – miejsce wypływu wody gruntowej (pow. ok. 3 m kw.) otoczony kępami turzycy prosowej przechodzącej dalej w szuwar [[turzyca błotna|turzycy błotnej]] i szuwar trzcinowy. | |
− | [[ | + | W źródliskowym zbiorniku wodnym występuje rzeżucha gorzka typowa oraz mech żebrowiec paprociowy – gatunki charakterystyczne dla źródliskowych fitocenoz. |
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
=== Cel ochrony === | === Cel ochrony === | ||
Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie obecnego charakteru torfowisk źródliskowych i ich szaty roślinnej oraz zachodzących tam procesów źródliskowych. | Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie obecnego charakteru torfowisk źródliskowych i ich szaty roślinnej oraz zachodzących tam procesów źródliskowych. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
=== Istniejące formy ochrony === | === Istniejące formy ochrony === | ||
− | Użytki ekologiczne: | + | Użytki ekologiczne: Sokolica (3,3 ha), Spurgle (3,6 ha). |
<br/> | <br/> | ||
− | == | + | == Zobacz też == |
− | + | Lista Obszarów o Znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, [http://bip.olsztyn.rdos.gov.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=488:specjalne-obszary-ochrony-siedlisk-soos-natura-2000-w-wojewodztwie-warmisko-mazurskim-listopad-2009&catid=52:natura-2000&Itemid=79 BIP Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Olsztynie] [14.06.2014] | |
<br/> | <br/> | ||
− | + | [http://warszawa.rdos.gov.pl/files/artykuly/19459/Obwieszczenia/Dokumentacja_planu_zadan_ochronnych_obszaru_Natura_2000_Torfowiska_Zrodliskowe_kolo_Labednika_PLH280047.pdf warszawa.rdos.gov.pl] [14.06.2014] | |
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
− | [http:// | + | [http://www.bartoszyce.olsztyn.lasy.gov.pl/obszary-natura-2000#.VCk7EhazFI0 bartoszyce.olsztyn.lasy.gov.pl] [14.06.2014] |
<br/> | <br/> | ||
− | [http:// | + | [http://obszary.natura2000.org.pl/index.php?s=obszar&id=879 obszary.natura2000.org.pl] [14.06.2014] |
<br/> | <br/> | ||
− | [ | + | == Bibliografia == |
+ | Łachacz A., ''Torfowiska źróodliskowe koło Łabędnika'', [w:] ''Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim'', red. Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata Olsztyn 2009, s. 267–269. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Natura 2000]] [[Kategoria:Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria:Bartoszyce (gmina wiejska)]] [[kategoria: Sępopol (gmina miejsko-wiejska)]] | |
− | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: gmina |
Aktualna wersja na dzień 11:03, 18 mar 2015
Natura 2000 Torfowiska Źródliskowe koło Łabędnika | |
| |
Źródło: www.bartoszyce.ug.gov.pl | |
Typ obszaru | Obszar "siedliskowy" – specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS) |
Kod | PLH280047 |
Powierzchnia | 27 ha |
Status obszaru | Obszar o Znaczeniu dla Wspólnoty (OZW) – zatwierdzony decyzją Komisji Europejskiej (20011 r.). |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Natura 2000 Torfowiska Źródliskowe koło Łabędnika – obszar o znaczeniu dla Wspólnoty (OZW).
Spis treści
Ogólny opis obszaru
Torfowiska Źródliskowe koło Łabędnika położone są na terenie województwa warmińsko-mazurskiego, w powiecie bartoszyckim, na obszarze gmin Bartoszyce i Sępopol. Obszar, w całości pokryty siedliskami rolniczymi, położony jest na Równinie Sępopolskiej w okolicy miejscowości Spurgle i Sokolica. W skład obszaru wchodzą dwa torfowiska źródliskowe otoczone użytkami zielonymi. Jedno znajduje się ok. 1,5 km na wschód od wsi Sokolica i reprezentuje dobrze wykształcony typ kopułowy (pow. kopuły ok. 3,3 ha, całkowita powierzchnia 11,6 ha). Torfowisko ma kształt wydłużonego wału rozszerzającego się od strony wschodniej w wyraźny pagórek. Wysokość kopuły wynosi prawie 2 m od strony południowej i ok. 6 m od strony północnej. Duża powierzchnia i wysokość względna sprawiają, że jest to widoczny i bardzo charakterystyczny element krajobrazu. Wrażenie to potęguje jeszcze szuwar trzcinowy na kopule. Torfowisko obecnie dzieli się na dwie enklawy – zachodnia stanowi wydłużony wysuszony wał, a wschodnia to kopuła kulistego kształtu, porośnięta szuwarem trzcinowym i otoczona pierścieniem drzew.
Drugie torfowisko (pow. 15,4 ha) znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie osady Spurgle. Przylega ono do wzniesienia i reprezentuje typ wiszący. Deniwelacja dochodzi do 15 m, a na grząskim zboczu występują liczne źródła. Torfowisko to porośnięte jest przez specyficzne lasy źródliskowe z udziałem olszy czarnej i brzozy. Interesująca jest jego stratygrafia z występowaniem pokładów tufu wapiennego i rekordowa miąższość utworów źródliskowych (16 m).
Oba torfowiska wykształcone są typowo i zajmują dość duże powierzchnie. Na torfowisku kopułowym występuje wypływ wody gruntowej, gdzie do niedawna następowało wytracanie węglanu wapnia w postaci tufu źródliskowego. Proces obecnie został znacznie ograniczony, jednakże ze względu na bardzo zmienny proces intensywności wypływu wody, jak i zdolności akumulacji tufu, należy liczyć się z uaktywnieniem tego procesu w przyszłości. Na drugim torfowisku występują źródła i cieki źródliskowe.
Walory przyrodnicze
Do głównych walorów tego obszaru należy obecność 2 typów siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: źródliskowe lasy olszowe na niżu (kod 91E0-4) oraz punktowo petryfikujące źródła z utworami tufowymi (kod 7220).
W źródliskowym olsie licznie występują: porzeczka czarna, sitowie leśne i chmiel zwyczajny. Występują też płaty szuwaru trzcinowego, turzycowiska turzycy prosowej oraz źródliskowe zbiorowisko. Z rzadszych gatunków roślin występują m.in.: kruszczyk błotny, listera jajowata, jaskier wielki, bniec czerwony, trędownik skrzydlaty, rzeżucha gorzka typowa oraz mech żebrowiec paprociowy.
Szata roślinna torfowiska źródliskowego w pobliżu wsi Sokolica jest uboższa. Na obrzeżach kopuły liczniej rosną drzewa i krzewy: olsza szara i czarna, jesion wyniosły, dziki bez czarny i wierzba szara. Na dzikim bzie czarnym występuje grzyb - ucho bzowe (po raz pierwszy znaleziony w północnej Polsce na tym właśnie obiekcie). Na kopule występuje źródliskowy zbiornik wodny – miejsce wypływu wody gruntowej (pow. ok. 3 m kw.) otoczony kępami turzycy prosowej przechodzącej dalej w szuwar turzycy błotnej i szuwar trzcinowy.
W źródliskowym zbiorniku wodnym występuje rzeżucha gorzka typowa oraz mech żebrowiec paprociowy – gatunki charakterystyczne dla źródliskowych fitocenoz.
Cel ochrony
Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie obecnego charakteru torfowisk źródliskowych i ich szaty roślinnej oraz zachodzących tam procesów źródliskowych.
Istniejące formy ochrony
Użytki ekologiczne: Sokolica (3,3 ha), Spurgle (3,6 ha).
Zobacz też
Lista Obszarów o Znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, BIP Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Olsztynie [14.06.2014]
warszawa.rdos.gov.pl [14.06.2014]
bartoszyce.olsztyn.lasy.gov.pl [14.06.2014]
obszary.natura2000.org.pl [14.06.2014]
Bibliografia
Łachacz A., Torfowiska źróodliskowe koło Łabędnika, [w:] Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, red. Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata Olsztyn 2009, s. 267–269.