Zenon Werner

Zenon Werner
Źródło: Archiwum rodzinne Aliny Werner.
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1931 r. Wygoda
Data i miejsce śmierci	17 września 2012 r. Karolewo
Zawód	nauczyciel, wychowawca internatu, działacz ZHP

Zenon Werner - (26 czerwca 1931 r. - zm. 17 września 2012 r.) - nauczyciel, wychowawca internatu, działacz ZHP

Biografia i działalność zawodowa

Urodził się 26 czerwca 1931 r. w miejscowości Wygoda w powiecie inowrocławskim.

Był absolwentem:

• Licem Mechaniki Rolnej w Wołowie Śląskim (1951),
• Studium Nauczycielskiego we Włocławku (1969),
• Wyższego Studium Zawodowego, kierunek pedagogika opiekuńcza IKN w Gdańsku (1978).

W 1951 r. po maturze otrzymał nakaz pracy do szkolnictwa rolniczego i po kursie dla nauczycieli szkół rolniczych w Bratoszewiczach podjął pracę w Zespole Szkół Rolniczych w Karolewie na stanowisku nauczyciela przedmiotów zawodowych, a od 1957 oku na stanowisku wychowawcy internatu.

W roku 1960 powierzono mu funkcję kierownika internatu i na tym stanowisku pracował aż do przejścia w 1987 r. na emeryturę. W warunkach karolewskiej szkoły było to stanowisko pracy wyjątkowo trudne i odpowiedzialne. Był to największy na Warmii i Mazurach internat obejmujący kilkuset uczniów, zlokalizowany w kilku starych budynkach, nie w pełni dostosowanych do tych funkcji. Szczególnie trudne były warunki w dwóch budynkach męskiej części internatu, gdzie było ogrzewanie piecowe, w których palili sami uczniowie, a w jednym z nich spali na łóżkach piętrowych. W internacie przez wiele lat mieszkało nawet 760 uczniów. W latach 1977-1986 internat organizował również stancje w mieszkaniach prywatnych w kilku pobliskich miejscowościach, gdzie mieszkało od 26 do 66 uczniów. Dopiero w 1986 r. szkoła otrzymała nowy obiekt - internat na 400 uczniów. Zenon Werner ostatni rok swojej pracy poświęcił głównie na urządzenie i adaptację nowego obiektu i zagospodarowanie jego otoczenia.

Kierownik internatu w swojej pracy wiele uwagi poświęcał rozwijaniu autentycznej samorządności młodzieży w organizowaniu jej życia, co niewątpliwie zaowocowało już w dorosłym życiu wielu absolwentów, zwłaszcza po transformacji ustrojowej. Wykazywał też dużą troskę o racjonalne wyżywienie młodzieży organizując produkcję warzyw na potrzeby internatu, czy też przystołówkowy tucz trzody chlewnej, mimo, że formalnie nie wchodziło to w zakres jego obowiązków.

Zenon Werner bardzo poważnie i odpowiedzialnie traktował swoje obowiązki i jego przełożeni mogli zawsze w pełni na nim polegać. Wysoka kultura osobista, nadzwyczajna uczciwość, wrodzone poczucie taktu, poszanowanie godności osobistej oraz równe i sprawiedliwe traktowanie wszystkich uczniów i podległych pracowników zapewniały mu wysoki autorytet i należny szacunek ze strony młodzieży, współpracowników, podwładnych i przełożonych.

Z wyboru pełnił społeczne obowiązki przewodniczącego zespołu metodycznego wychowawców internatu w województwie, dzieląc się swoim dużym doświadczeniem zawodowym z innymi wychowawcami, zwłaszcza w początkowych okresach ich pracy. Po przejściu w stan spoczynku do końca życia aktywnie uczestniczył w organizowaniu czasu wolnego licznych w Karolewie emerytów.

Działalność w ZHP

Jeszcze w latach 1945-1948, gdy był uczniem szkoły podstawowej w Inowrocławiu, zafascynowały go na całe życie ideały harcerskie. Po przełomie październikowym 1956, gdy następuje odrodzenie ZHP, z prawdziwą pasją oddał się działalności w tej organizacji. Przez 36 lat, do końca swojej działalności zawodowej kierował pracą szczepu drużyn ZHP w Karolewie. W różnorodnej działalności harcerskiej w tym czasie uczestniczyło w Karolewie wielu uczniów i uczennic zespołu szkół. Tylko w 1979 r. działało w tym środowisku 8 drużyn ZHP o różnych specjalnościach, zrzeszających 409 harcerek i harcerzy. Organizacja ta niewątpliwie wpłynęła na postawy życiowe i zaangażowanie społeczne, być może nawet kilku tysięcy chłopców i dziewcząt będących uczniami zespołu, o czym świadczą nadsyłane wspomnienia wielu absolwentów.

Posiadał stopień instruktorski harcmistrza. W działalności tej wspierała go żona Alina Werner posiadająca również stopień instruktorski harcmistrza, a także kilkunastoosobowa grupa innych nauczycieli szkoły posiadających również stopnie instruktorskie ZHP.

Był też zaangażowany w działania kętrzyńskiego hufca i Warmińsko-Mazurskiej Chorągwi ZHP.

Odznaczenia i wyróżnienia

Był wielokrotnie nagradzany, a także otrzymał wiele odznaczeń, z których za najważniejsze uważał:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Medale XX i XXX-lecia Polski Ludowej,
• Złoty Krzyż za Zasługi dla ZHP.

Bibliografia

1. Alicja Daniela Kicowska, Nauczyciele szkół rolniczych na Warmii i Mazurach (1945-1989) Olsztyn 2009 s.171-172.
2. Karolewo wczoraj i dziś. Jubileusz pięćdziesięciolecia szkoły. Karolewo 1997 s.41-45.

Hasło opracował Apolinary Zapisek.