Malinowo (gmina Pasłęk): Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
 
(Nie pokazano 7 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        =     
 
  |dopełniacz wsi        =     
  |zdjęcie              = Malinowo 2005.jpg 
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Zdjęcie satelitarne z 2005 roku - Malinowo.<br>Źródło: Google Earth Pro
+
  |opis zdjęcia          =
  |rodzaj miejscowości  = osada
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś nieistniejąca
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = elbląski
 
  |powiat                = elbląski
Linia 15: Linia 15:
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
 
  |liczba ludności      = 0
 
  |liczba ludności      = 0
  |rok                  = 2023
+
  |rok                  =
 
  |strefa numeracyjna    =
 
  |strefa numeracyjna    =
 
  |kod pocztowy          =
 
  |kod pocztowy          =
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
'''Malinowo''' (niem. ''Amalienhof'') - dawny majątek i osada w Polsce, położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]].
+
'''Malinowo''' (niem. ''Amalienhof'') - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce, położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]].
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Nie są znane prawie żadne szczegóły dotyczące historii wioski. Majątek należał do pobliskich Kwitajn (niem. ''Quittainen''), razem z [[Maciejowizna|Maciejowizną]] (niem. ''Matzweißen''), która znajdowała się na północ od Malinowa. Wiadomo natomiast, że dzierżawcami majątku byli, zaczynając przynajmniej od XIX w., byli Liedtkowie (którzy później dostali również Kudyny). Friedrich Liedtke, który w 1849 poślubił Charlotte Daniel z [[Rogajny|Rogajn]], otrzymał Malinowo od rodziny Dönhoff z Kwitajn, jako długoterminową dzierżawę. To tutaj urodził się Gustav Liedtke, ojciec Fritza Liedtke, który później zarządzał Kudynami. Sytuacja gospodarcza w Malinowie, pomimo trudności z jakimi musiała się zmagać, pozostała stabilna. W latach 80. XIX w. Friedrich Liedtke otrzymał możliwość przejęcia dwóch kolejnych gospodarstw jako długoterminowej dzierżawy dla swoich dzieci. Jego najstarsza córka, która wyszła za Jordana, nadal zarządzała Malinowem, kiedy Friedrich przeszedł na emeryturę. Druga córka, która wyszła za Kunze, otrzymała duży dwór Leżnica. Trzecia córka otrzymała odszkodowanie pewną sumą pieniędzy. Ojciec wydzierżawił [[Kudyny]] swojemu synowi Gustavowi. Friedrich Liedtke zmarł w 1894 roku w wieku 75 lat.
+
Nie są znane prawie żadne szczegóły dotyczące historii wioski. Był tu majątek, należący do [[Kwitajny|Kwitajn]]. Majątek ten w XIX w. zaczęli dzierżawić Liedtkowie - Friedrich Liedtke, który w 1849 poślubił Charlotte Daniel z [[Rogajny (gmina Pasłęk)|Rogajn]], otrzymał Malinowo (niem. ''Amalienhof'') od rodziny Dönhoff z Kwitajn jako długoterminową dzierżawę. Malinowo musiało zmagać się z różnymi trudnościami, ale sytuacja gospodarcza pozostawała tam stabilna. W latach 80. XIX w. Friedrich Liedtke otrzymał możliwość przejęcia dwóch kolejnych gospodarstw jako długoterminowej dzierżawy dla swoich dzieci - były to [[Leżnica]] (niem. ''Lägs''), którą otrzymała druga córka, oraz [[Kudyny]] (niem. ''Komthurhof''), które otrzymał syn Gustav. Najstarsza córka dalej zarządzała Malinowem gdy Friedrich przeszedł na emeryturę. Zmarł on w wieku 75 lat w 1894.
  
Johannes Foth, mieszkający w Malinowie, był później dzierżawcą majątku w Maciejowiznie.
+
W 1910 mieszkało tu 32 osób.
  
W 1910 w Malinowie było 32 mieszkańców.
+
Malinowo jest wymienione w spisie majątków i folwarków podległym Kwitajnom z lat 1922-1939 - dzierżawcą miał być Johannes Foth, który przez pewien czas dzierżawił również majątek w [[Maciejowizna|Maciejowiznie]]. Prawdopodobnie był on dzierżawcą dóbr do 1945 roku. W czasie działań wojennych w 1945 spalone zostały stodoły i stajnie, a teren majątku został w sumie zrujnowany. Po wojnie były tu dwie rodziny (6 osób), zapewne do pilnowania tego co zostało po miejscowości. Malinowo być może nie podniosło się już z wojny, i nie było na skutek uszkodzeń zamieszkane. Natomiast nie jest to w pewni potwierdzone - na zdjęciach satelitarnych datowanych na lata 2000. widać jeszcze pozostałości jednego budynku, który później był rozbierany.
 
 
Nie znamy nazwisk osób które osiedliły się tu po wojnie, ani daty kiedy ostatnia osoba opuściła miejscowość. Na starych zdjęciach satelitarnych, pomiędzy 2005 a 2011, widać jeszcze jakby ostatnie zabudowania miejscowości - jeden, prawdopodobnie nie zachowany w całości, domek.
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Helga Tödt, ''Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika'', 2013
+
Helga Tödt, ''Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika'', 2013<br>Czesław Dziemidowicz, ''Kwitajny. Quittainen. Moja Ojczyzna''<br>ks. Cyganek, ''Rysy Historyczne''<br>''Google Earth Pro''  
 
 
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie nieistniejące]]
 
 
 
  
== Galeria zdjęć ==
+
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie nieistniejące]] [[Kategoria: Wsie niesołeckie]]
<gallery mode=packed widths=200px heights=200px class="left">
 
File:Malinowo_1.jpg|<center>Miejsce gdzie stał budynek ze zdjęcia satelitarnego; przy dobrym spojrzeniu można zauważyć jeszcze resztki ścianek budynku. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, lipiec 2022.
 
File:Malinowo_2.jpg|<center>Główna droga w Malinowie, w kierunku rozejścia się dróg do Maciejowizny i Leżnicy. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, lipiec 2022.
 
File:Malinowo_3.jpg|<center>Miejsce, gdzie była droga. Widok w kierunku Maciejowizny. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, lipiec 2022.
 

Aktualna wersja na dzień 18:32, 3 kwi 2024

Malinowo

Rodzaj miejscowości wieś nieistniejąca
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Pasłęk
Liczba ludności 0
SIMC 1045134
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Malinowo
Malinowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Malinowo
Malinowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Malinowo (niem. Amalienhof) - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk.

Dzieje miejscowości

Nie są znane prawie żadne szczegóły dotyczące historii wioski. Był tu majątek, należący do Kwitajn. Majątek ten w XIX w. zaczęli dzierżawić Liedtkowie - Friedrich Liedtke, który w 1849 poślubił Charlotte Daniel z Rogajn, otrzymał Malinowo (niem. Amalienhof) od rodziny Dönhoff z Kwitajn jako długoterminową dzierżawę. Malinowo musiało zmagać się z różnymi trudnościami, ale sytuacja gospodarcza pozostawała tam stabilna. W latach 80. XIX w. Friedrich Liedtke otrzymał możliwość przejęcia dwóch kolejnych gospodarstw jako długoterminowej dzierżawy dla swoich dzieci - były to Leżnica (niem. Lägs), którą otrzymała druga córka, oraz Kudyny (niem. Komthurhof), które otrzymał syn Gustav. Najstarsza córka dalej zarządzała Malinowem gdy Friedrich przeszedł na emeryturę. Zmarł on w wieku 75 lat w 1894.

W 1910 mieszkało tu 32 osób.

Malinowo jest wymienione w spisie majątków i folwarków podległym Kwitajnom z lat 1922-1939 - dzierżawcą miał być Johannes Foth, który przez pewien czas dzierżawił również majątek w Maciejowiznie. Prawdopodobnie był on dzierżawcą dóbr do 1945 roku. W czasie działań wojennych w 1945 spalone zostały stodoły i stajnie, a teren majątku został w sumie zrujnowany. Po wojnie były tu dwie rodziny (6 osób), zapewne do pilnowania tego co zostało po miejscowości. Malinowo być może nie podniosło się już z wojny, i nie było na skutek uszkodzeń zamieszkane. Natomiast nie jest to w pewni potwierdzone - na zdjęciach satelitarnych datowanych na lata 2000. widać jeszcze pozostałości jednego budynku, który później był rozbierany.

Bibliografia

Helga Tödt, Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika, 2013
Czesław Dziemidowicz, Kwitajny. Quittainen. Moja Ojczyzna
ks. Cyganek, Rysy Historyczne
Google Earth Pro