Łążyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Łążyn   
 
  |nazwa                = Łążyn   
Linia 9: Linia 7:
 
  |zdjęcie              =   
 
  |zdjęcie              =   
 
  |opis zdjęcia          =     
 
  |opis zdjęcia          =     
  |rodzaj miejscowości  = Wieś sołecka
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = iławski  
 
  |powiat                = iławski  
Linia 16: Linia 14:
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      =
+
  |liczba ludności      = 335
  |rok                  =
+
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 89
 
  |kod pocztowy          = 14-260
 
  |kod pocztowy          = 14-260
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Joanna Krajewska]].
+
'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942–1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[Lubawa (gmina wiejska)|gminie Lubawa]]. Wieś w latach 1975–1998 należała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. W 2010 r. liczyła 335 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Sylwia Wandzlewicz.
  
 +
==Położenie==
 +
Wieś leży w odległości 8 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]].
 
<br/>
 
<br/>
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
W okolicy występują [[moreny czołowe]]. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.
 
  
<br/>
+
== Dzieje miejscowości ==
=== Dzieje miejscowości ===
+
Miejscowość należała do biskupiego [[Klucz lubawski| klucza lubawskiego]]. Została lokowana na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[Wojny polsko-krzyżackie |wojny polsko–krzyżackiej]] w 1414 roku w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.  
Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[wojna polsko-krzyżacka w 1414 roku|wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku]] w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.  
 
  
Biskup [[Jan Konopacki]] w 1514 roku nadał na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do [[Lubawa|Lubawy]]. Biskup [[Tiedeman Gise]] w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi [[Tynwałd]] część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa.  
+
Biskup [[Jan Konopacki]] w 1514 roku nadał na prawie chełmińskim Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Jan miał obowiązek dostarczania 50 [[Korzec| korców]] mąki rocznie do Lubawy. Biskup [[Tiedemann Giese]] w 1546 roku nadał mieszkańcom [[Tynwałd]] część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa.  
  
Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród.  
+
Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla [[Prusy| pruskiego]]. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród.  
  
 
W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w [[Zwiniarz|Zwiniarzu]]. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku.   
 
W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w [[Zwiniarz|Zwiniarzu]]. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku.   
Linia 49: Linia 46:
 
W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.
 
W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.
  
 +
W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn – [[Rumienica]]. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono specjalizację w zakresie hodowli owiec.
 
<br/>
 
<br/>
=== Gospodarka ===
 
W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–[[Rumienica]]. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec.
 
  
 +
==Religia==
 +
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętego Mikołaja w Zwiniarzu|parafii rzymskokatolickiej w Zwiniarzu]].
 
<br/>
 
<br/>
=== Bibliografia ===
 
  
''Łążyn'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.<br/>
+
==Bibliografia ==
 +
''Łążyn'', [w:] ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.<br/>
 +
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/>
 +
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/>
 
Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/>
 
Śliwiński Józef, ''Lubawa, z dziejów miasta i okolic'', Olsztyn 1982.<br/>
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/>
+
[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.10.2013]
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Zobacz też ==
 
  
 +
{{Przypisy}}
 +
<references/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat iławski]][[Kategoria: Gmina Lubawa]][[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Powiat iławski]]
([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 19:41, 23 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Lubawa (gmina wiejska)]]
 +
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1301-1400]]

Aktualna wersja na dzień 08:42, 15 maj 2020

Łążyn

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Lubawa
Liczba ludności (2010) 335
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 14-260
Tablice rejestracyjne NIL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Łążyn
Łążyn
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Łążyn
Łążyn
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Łążyn (niem. Londzyn, w latach 1942–1945 miejscowość nosiła nazwę Lansen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Wieś w latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 r. liczyła 335 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Sylwia Wandzlewicz.

Położenie

Wieś leży w odległości 8 km na południowy wschód od Lubawy.

Dzieje miejscowości

Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na prawie chełmińskim w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.

Biskup Jan Konopacki w 1514 roku nadał na prawie chełmińskim Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Jan miał obowiązek dostarczania 50 korców mąki rocznie do Lubawy. Biskup Tiedemann Giese w 1546 roku nadał mieszkańcom Tynwałd część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa.

Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród.

W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w Zwiniarzu. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku.

W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.

W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn – Rumienica. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono specjalizację w zakresie hodowli owiec.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Zwiniarzu.

Bibliografia

Łążyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.10.2013]

Przypisy