Kopina: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
|wikisłownik = | |wikisłownik = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | ''' Kopina ''' (niem. ''Koppeln'') – | + | ''' Kopina ''' (niem. ''Koppeln'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. |
| − | + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 52 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Grzegorz Krajewski]]<ref>[http://www.paslek.pl/ paslek.pl]</ref>. | |
| − | Miejscowość w 2010 roku liczyła 52 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[ | + | <br/><br/> |
| − | |||
| − | <br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]], 8 km na wschód od [[Pasłęk|Pasłęka]] | + | Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]], 8 km na wschód od [[Pasłęk|Pasłęka]]. |
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z lat | + | Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z lat 1402–1408. Miejscowość pojawia się wówczas pod nazwą ''Copplen''. W 1448 roku Kopina miała składać się z dwóch posiadłości służebnych oraz z [[Prusowie|pruskiej]] wsi chłopskiej podlegającej pod urząd komorniczy w [[Burdajny|Burdajnach]]. W okresie wojny polsko-krzyżackiej w XVI wieku Kopina została zniszczona. Miejscowość wyludniła się, a taki sam los spotkał wiele wsi w okolicach [[Pasłęk|Pasłęka]]. Jeszcze w 1578 roku Kopina była opuszczona. Pod koniec XVI wieku wieś, podobnie jak [[Warnikajmy]] otrzymał Michel von Anglitten. Następnie miejscowość trafiła w ręce niejakiego Gerharta z [[Anglity|Anglit]]. W 1600 roku należała na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] do Andreasa Radaua z Anglit i obejmowała obszar 16 łanów. W 1652 roku pojawia się informacja o Małej i Dużej Kopinie o łącznej powierzchni 23 łanów. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | 25 stycznia 1807 roku jeden z mieszkańców [[Bielica|Bielicy]] wespół z karczmarzem z Kopiny i parobkiem z [[Cieszyniec|Cieszyńca]] napadł na powóz adiutanta marszałka Jeana Baptiste Bernadotte'a. Na skutek presji ze strony Francuzów burmistrz Pasłęka wysłał chirurga miejskiego w towarzystwie francuskich dragonów na poszukiwania sprawców. Przed schwytaniem i sądem udało się uciec jedynie karczmarzowi z Kopiny. Pozostałych skazano na śmierć. Wyrok wykonano 8 lutego 1807 roku. Mężczyźni zostali rozstrzelani. Niestety władzom i dowódcom zabrakło samozaparcia i chęci, aby stanąć do walki z codzienną samowolą, rabunkami a nierzadko brutalnością francuskich żołnierzy. Miejscowa ludność dramatycznie szybko zubożała. Pojawił się głód, choroby, a wraz z nimi epidemie. | ||
| + | W XIX stuleciu wieś weszła w skład majoratu rodu zu Dohna ze [[Słobity|Słobit]]. W 1875 roku była zamieszkana przez 88 osób. Po 1918 roku dzierżawcą dóbr został Max Brandes, który ostatecznie wykupił majątek. Około 1933 roku w Kopinie hodowano 100 sztuk bydła, 32 konie, 180 świń i 10 owiec. W 1928 roku wieś została przyporządkowana do gminy ziemskiej Anglity. W jej skład weszły także [[Kajmy]] i [[Gulbity]]. Obszar gminy był zamieszkany przez 277 osób. Jedynie 7 spośród nich było katolikami. Przed 1945 rokiem po prawej stronie drogi wylotowej z Kopiny znajdowała się leśniczówka. Ostatnim leśniczym był Ernst Becker. 22 stycznia 1945 roku do Kopiny wkroczyli Sowieci. Pierwsi polscy osadnicy pochodzący spod Płocka przybyli do Kopiny w kwietniu 1947 roku. | ||
<br/> | <br/> | ||
== Ludzie związani z miejscowością == | == Ludzie związani z miejscowością == | ||
| − | *[[Max Brandes]] (16.07.1875 | + | *[[Max Brandes]] (16.07.1875 – 28.02.1945) – przedwojenny właściciel majątku w Kopinie. Aktywnie uczestniczył w pasłęckim życiu społecznym, politycznym i gospodarczym. W latach 1934–1937 był stałym deputowanym powiatowym i zastępcą landrata z ramienia prezydenta rejencji królewieckiej, a także sędzią rozjemczym oraz członkiem koła ochrony przyrody. W latach 1937–1945 był naczelnikiem urzędu obwodowego, obejmującego Anglity, Kopinę i [[Robity]]. Zmarł w nieznanych okolicznościach w Warnikajmach. |
| − | |||
| − | |||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
| − | * | + | *dom dawnego właściciela dóbr w Kopinie, obecnie własność prywatna |
| − | * | + | *przedwojenne czworaki zamieszkane przez robotników pracujących w majątku |
| − | * | + | *dawna leśniczówka, obecnie własność prywatna |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
| + | == Bibliografia == | ||
| + | Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2012.<br/> | ||
| + | ''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.<br/> | ||
| + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/> | ||
| + | Słodownik Lech, ''Kopina'', [http://www.glospasleka.pl/index.php?kategoria=297&kts=4| "Głos Pasłęka"] [15.05.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1401-1500]] |
Aktualna wersja na dzień 09:01, 14 cze 2016
| Kopina | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Pasłęk |
| Liczba ludności (2010) | 52 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kopina | |
| Położenie na mapie Polski  Kopina | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kopina (niem. Koppeln) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 52 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Grzegorz Krajewski[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 8 km na wschód od Pasłęka.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z lat 1402–1408. Miejscowość pojawia się wówczas pod nazwą Copplen. W 1448 roku Kopina miała składać się z dwóch posiadłości służebnych oraz z pruskiej wsi chłopskiej podlegającej pod urząd komorniczy w Burdajnach. W okresie wojny polsko-krzyżackiej w XVI wieku Kopina została zniszczona. Miejscowość wyludniła się, a taki sam los spotkał wiele wsi w okolicach Pasłęka. Jeszcze w 1578 roku Kopina była opuszczona. Pod koniec XVI wieku wieś, podobnie jak Warnikajmy otrzymał Michel von Anglitten. Następnie miejscowość trafiła w ręce niejakiego Gerharta z Anglit. W 1600 roku należała na prawie magdeburskim do Andreasa Radaua z Anglit i obejmowała obszar 16 łanów. W 1652 roku pojawia się informacja o Małej i Dużej Kopinie o łącznej powierzchni 23 łanów.
25 stycznia 1807 roku jeden z mieszkańców Bielicy wespół z karczmarzem z Kopiny i parobkiem z Cieszyńca napadł na powóz adiutanta marszałka Jeana Baptiste Bernadotte'a. Na skutek presji ze strony Francuzów burmistrz Pasłęka wysłał chirurga miejskiego w towarzystwie francuskich dragonów na poszukiwania sprawców. Przed schwytaniem i sądem udało się uciec jedynie karczmarzowi z Kopiny. Pozostałych skazano na śmierć. Wyrok wykonano 8 lutego 1807 roku. Mężczyźni zostali rozstrzelani. Niestety władzom i dowódcom zabrakło samozaparcia i chęci, aby stanąć do walki z codzienną samowolą, rabunkami a nierzadko brutalnością francuskich żołnierzy. Miejscowa ludność dramatycznie szybko zubożała. Pojawił się głód, choroby, a wraz z nimi epidemie.
W XIX stuleciu wieś weszła w skład majoratu rodu zu Dohna ze Słobit. W 1875 roku była zamieszkana przez 88 osób. Po 1918 roku dzierżawcą dóbr został Max Brandes, który ostatecznie wykupił majątek. Około 1933 roku w Kopinie hodowano 100 sztuk bydła, 32 konie, 180 świń i 10 owiec. W 1928 roku wieś została przyporządkowana do gminy ziemskiej Anglity. W jej skład weszły także Kajmy i Gulbity. Obszar gminy był zamieszkany przez 277 osób. Jedynie 7 spośród nich było katolikami. Przed 1945 rokiem po prawej stronie drogi wylotowej z Kopiny znajdowała się leśniczówka. Ostatnim leśniczym był Ernst Becker. 22 stycznia 1945 roku do Kopiny wkroczyli Sowieci. Pierwsi polscy osadnicy pochodzący spod Płocka przybyli do Kopiny w kwietniu 1947 roku.
Ludzie związani z miejscowością
- Max Brandes (16.07.1875 – 28.02.1945) – przedwojenny właściciel majątku w Kopinie. Aktywnie uczestniczył w pasłęckim życiu społecznym, politycznym i gospodarczym. W latach 1934–1937 był stałym deputowanym powiatowym i zastępcą landrata z ramienia prezydenta rejencji królewieckiej, a także sędzią rozjemczym oraz członkiem koła ochrony przyrody. W latach 1937–1945 był naczelnikiem urzędu obwodowego, obejmującego Anglity, Kopinę i Robity. Zmarł w nieznanych okolicznościach w Warnikajmach.
Zabytki
- dom dawnego właściciela dóbr w Kopinie, obecnie własność prywatna
- przedwojenne czworaki zamieszkane przez robotników pracujących w majątku
- dawna leśniczówka, obecnie własność prywatna
Przypisy
Bibliografia
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Słodownik Lech, Kopina, "Głos Pasłęka" [15.05.2014]
