Grzegorz Niemcewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (LPF przeniósł stronę Niemcewicz Grzegorz na Grzegorz Niemcewicz, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Ochrona zdrowia" na "Kategoria: Lekarze i pielęgniarki") |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Grzegorz Niemcewicz''' | + | '''Grzegorz Niemcewicz''' (ur. 5 sierpnia 1911 r. w Radoszkowicach, pow. Mołodeczno) – lekarz, specjalista II st. z ftyzjatrii. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| + | Syn Kazimierza i Anny z d. Wolskiej. | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | Gimnazjum Humanistyczne | + | W 1933 r. ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Nieświeżu. Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 77 pułku piechoty w Lidzie. Był zwolniony z wojska z powodu stanu zdrowia. |
| + | |||
| + | Zdał egzamin konkursowy na Wydział Lekarski USB w Wilnie. Studia przerwała mu II wojna światowa. Końcowe egzaminy złożył na Wydziale Lekarskim UMCS w Lublinie. 9 listopada 1946 r. otrzymał dyplom lekarza. | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | Otrzymał przydział do punktu opatrunkowego Kobryńskiego Batalionu Zapasowego Strzelców Poleskich. Ranny w czasie działań wojennych dostał się do niewoli. Uciekł | + | Otrzymał przydział do punktu opatrunkowego Kobryńskiego Batalionu Zapasowego Strzelców Poleskich. Ranny w czasie działań wojennych dostał się do niewoli. Uciekł i w październiku 1939 r. powrócił do Wilna, gdzie tuż przed zamknięciem przez Litwinów USB uzyskał absolutorium. |
| + | |||
| + | Od kwietnia 1941 r. pracował w WOZ w Dangieliszkach. Należał do AK. Dwukrotnie groziło mu rozstrzelanie przez Niemców. We wrześniu 1945 r. zamieszkał w [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]], gdzie 25 września został lekarzem powiatowym. Pracował również w miejscowym szpitalu, ośrodku zdrowia, Ubezpieczalni Społecznej i ambulatorium PUBP. Otworzył WOZ i izby porodowe w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]], [[Świątki|Świątkach]] i [[Blaszki|Blaszkach]]. | ||
| + | |||
| + | 1 grudnia 1954 r. wyjechał do [[Elbląg|Elbląga]], gdzie początkowo pracował jako ordynator oddziału gruźlicy płuc w miejscowym szpitalu, później jako lekarz Poradni Przeciwgruźliczej. Po likwidacji oddziału został kierownikiem Poradni Chorób Płuc. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii. | ||
== Bibliografia biograficzna == | == Bibliografia biograficzna == | ||
| − | Bednarski Z. Rocznik Medyczny | + | Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 114-115.<br/> |
| − | [[Kategoria: Zdrowie|Niemcewicz Grzegorz]] | + | [[Kategoria: Zdrowie|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Elbląg|Niemcewicz, Grzegorz]] |
| + | [[Kategoria: Powiat lidzbarski|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Powiat olsztyński|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: 1945-1989|Niemcewicz, Grzegorz]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:51, 18 mar 2015
| Grzegorz Niemcewicz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1911r. Radoszkowice |
| Zawód | lekarz |
Grzegorz Niemcewicz (ur. 5 sierpnia 1911 r. w Radoszkowicach, pow. Mołodeczno) – lekarz, specjalista II st. z ftyzjatrii.
Życiorys
Syn Kazimierza i Anny z d. Wolskiej.
Szkoła i wykształcenie
W 1933 r. ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Nieświeżu. Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 77 pułku piechoty w Lidzie. Był zwolniony z wojska z powodu stanu zdrowia.
Zdał egzamin konkursowy na Wydział Lekarski USB w Wilnie. Studia przerwała mu II wojna światowa. Końcowe egzaminy złożył na Wydziale Lekarskim UMCS w Lublinie. 9 listopada 1946 r. otrzymał dyplom lekarza.
Praca
Otrzymał przydział do punktu opatrunkowego Kobryńskiego Batalionu Zapasowego Strzelców Poleskich. Ranny w czasie działań wojennych dostał się do niewoli. Uciekł i w październiku 1939 r. powrócił do Wilna, gdzie tuż przed zamknięciem przez Litwinów USB uzyskał absolutorium.
Od kwietnia 1941 r. pracował w WOZ w Dangieliszkach. Należał do AK. Dwukrotnie groziło mu rozstrzelanie przez Niemców. We wrześniu 1945 r. zamieszkał w Lidzbarku Warmińskim, gdzie 25 września został lekarzem powiatowym. Pracował również w miejscowym szpitalu, ośrodku zdrowia, Ubezpieczalni Społecznej i ambulatorium PUBP. Otworzył WOZ i izby porodowe w Dobrym Mieście, Świątkach i Blaszkach.
1 grudnia 1954 r. wyjechał do Elbląga, gdzie początkowo pracował jako ordynator oddziału gruźlicy płuc w miejscowym szpitalu, później jako lekarz Poradni Przeciwgruźliczej. Po likwidacji oddziału został kierownikiem Poradni Chorób Płuc. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii.
Bibliografia biograficzna
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 114-115.
