Grzegorz Niemcewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia biograficzna)
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Ochrona zdrowia" na "Kategoria: Lekarze i pielęgniarki")
 
Linia 37: Linia 37:
 
== Bibliografia biograficzna ==  
 
== Bibliografia biograficzna ==  
 
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 114-115.<br/>
 
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 114-115.<br/>
[[Kategoria: Zdrowie|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Ochrona zdrowia|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Elbląg|Niemcewicz, Grzegorz]]
+
[[Kategoria: Zdrowie|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Elbląg|Niemcewicz, Grzegorz]]
 
[[Kategoria: Powiat lidzbarski|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Powiat olsztyński|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: 1945-1989|Niemcewicz, Grzegorz]]
 
[[Kategoria: Powiat lidzbarski|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Powiat olsztyński|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: 1945-1989|Niemcewicz, Grzegorz]]

Aktualna wersja na dzień 19:51, 18 mar 2015

Grzegorz Niemcewicz

Data i miejsce urodzenia 5 sierpnia 1911r.
Radoszkowice
Zawód lekarz

Grzegorz Niemcewicz (ur. 5 sierpnia 1911 r. w Radoszkowicach, pow. Mołodeczno) – lekarz, specjalista II st. z ftyzjatrii.

Życiorys

Syn Kazimierza i Anny z d. Wolskiej.

Szkoła i wykształcenie

W 1933 r. ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Nieświeżu. Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 77 pułku piechoty w Lidzie. Był zwolniony z wojska z powodu stanu zdrowia.

Zdał egzamin konkursowy na Wydział Lekarski USB w Wilnie. Studia przerwała mu II wojna światowa. Końcowe egzaminy złożył na Wydziale Lekarskim UMCS w Lublinie. 9 listopada 1946 r. otrzymał dyplom lekarza.

Praca

Otrzymał przydział do punktu opatrunkowego Kobryńskiego Batalionu Zapasowego Strzelców Poleskich. Ranny w czasie działań wojennych dostał się do niewoli. Uciekł i w październiku 1939 r. powrócił do Wilna, gdzie tuż przed zamknięciem przez Litwinów USB uzyskał absolutorium.

Od kwietnia 1941 r. pracował w WOZ w Dangieliszkach. Należał do AK. Dwukrotnie groziło mu rozstrzelanie przez Niemców. We wrześniu 1945 r. zamieszkał w Lidzbarku Warmińskim, gdzie 25 września został lekarzem powiatowym. Pracował również w miejscowym szpitalu, ośrodku zdrowia, Ubezpieczalni Społecznej i ambulatorium PUBP. Otworzył WOZ i izby porodowe w Dobrym Mieście, Świątkach i Blaszkach.

1 grudnia 1954 r. wyjechał do Elbląga, gdzie początkowo pracował jako ordynator oddziału gruźlicy płuc w miejscowym szpitalu, później jako lekarz Poradni Przeciwgruźliczej. Po likwidacji oddziału został kierownikiem Poradni Chorób Płuc. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii.

Bibliografia biograficzna

Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 114-115.