Wąsatka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Zwierzę infobox |nazwa zwyczajowa = Wąsatka |nazwa łacińska = ''Panurus biarmicus'' |TSN = |zoolog = Linnaeus...") |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|okres istnienia = | |okres istnienia = | ||
|grafika = panur.jpg | |grafika = panur.jpg | ||
− | |opis grafiki = Dorosły samiec. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Panurus_biarmicus_-Oare_Marshes,_Kent,_England_-male-8_%283%29.jpg] | + | |opis grafiki = Dorosły samiec. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Panurus_biarmicus_-Oare_Marshes,_Kent,_England_-male-8_%283%29.jpg commons.wikimedia.org] |
|typ = strunowce | |typ = strunowce | ||
|podtyp = kręgowce | |podtyp = kręgowce | ||
Linia 14: | Linia 14: | ||
|autor rodzina = des Murs, 1860 | |autor rodzina = des Murs, 1860 | ||
|rodzaj = '''''Panurus'''''{{r|itis2}} | |rodzaj = '''''Panurus'''''{{r|itis2}} | ||
− | |autor rodzaj = | + | |autor rodzaj =[Carl Ludwig Koch, 1816 |
|gatunek = '''wąsatka''' | |gatunek = '''wąsatka''' | ||
|synonimy = kobczyk zwyczajny | |synonimy = kobczyk zwyczajny | ||
* ''[Parus] biarmicus'' <small>Linnaeus, 1758</small>{{r|ibc}} | * ''[Parus] biarmicus'' <small>Linnaeus, 1758</small>{{r|ibc}} | ||
− | |ranga podtaksonu = | + | |ranga podtaksonu = podgatunek |
|podtaksony = | |podtaksony = | ||
* ''P. b. biarmicus'' <small>(Linnaeus, 1758)</small> | * ''P. b. biarmicus'' <small>(Linnaeus, 1758)</small> | ||
* ''P. b. kosswigi'' <small>Kumerloeve, 1959</small> | * ''P. b. kosswigi'' <small>Kumerloeve, 1959</small> | ||
− | * ''P. b. russicus'' <small>(C. L. Brehm | + | * ''P. b. russicus'' <small>(C. L. Brehm, 1831)</small> |
|wikispecies = | |wikispecies = | ||
|commons = | |commons = | ||
− | }} | + | }} |
− | |||
− | |||
− | |||
'''Wąsatka''' (''Panurus biarmicus'') – gatunek niedużego ptaka osiadłego lub koczującego z rodziny wąsatek (''Panuridae''), zaliczany wcześniej do ogoniatek (''Paradoxornithidae''), pokrzewek (''Sylviidae'') lub tymaliowatych (''Timaliidae''). Najbliżej spokrewniony jest ze skowronkami (''Alaudidae''). Długość ciała – ok. 15-18 cm. | '''Wąsatka''' (''Panurus biarmicus'') – gatunek niedużego ptaka osiadłego lub koczującego z rodziny wąsatek (''Panuridae''), zaliczany wcześniej do ogoniatek (''Paradoxornithidae''), pokrzewek (''Sylviidae'') lub tymaliowatych (''Timaliidae''). Najbliżej spokrewniony jest ze skowronkami (''Alaudidae''). Długość ciała – ok. 15-18 cm. | ||
− | <br/> | + | <br/>Mbr/> |
− | |||
== Charakterystyka == | == Charakterystyka == | ||
Ptak przypominający nieco sikorę, ale z długim, schodkowato zwężającym się ogonem. Ubarwienie ogólnie rudawobrązowe. Samiec ma głowę i kark popielatą, z charakterystycznymi, długimi czarnymi plamami w kształcie "wąsów" na bokach głowy. Spód ciała biały z lekkim, różowym odcieniem, czarne podogonie, skrzydła w podłużne, czarno-rudo-białe pasy. Samica bardziej płowa, bez czarnych "wąsów" na głowie, z beżowym podogoniem i ogólnie o bardziej matowym upierzeniu. | Ptak przypominający nieco sikorę, ale z długim, schodkowato zwężającym się ogonem. Ubarwienie ogólnie rudawobrązowe. Samiec ma głowę i kark popielatą, z charakterystycznymi, długimi czarnymi plamami w kształcie "wąsów" na bokach głowy. Spód ciała biały z lekkim, różowym odcieniem, czarne podogonie, skrzydła w podłużne, czarno-rudo-białe pasy. Samica bardziej płowa, bez czarnych "wąsów" na głowie, z beżowym podogoniem i ogólnie o bardziej matowym upierzeniu. |
Wersja z 11:17, 13 lut 2015
Wąsatka | |
| |
Panurus biarmicus` | |
Linnaeus, 1758 | |
Panurus biarmicus Linnaeus, 1758 | |
Dorosły samiec. Źródło: commons.wikimedia.org | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ptaki |
Rząd | wróblowe |
Rodzina | Panuridae des Murs, 1860 |
Rodzaj | PanurusSzablon:R [Carl Ludwig Koch, 1816 |
Gatunek | wąsatka |
Synonimy | |
kobczyk zwyczajny
| |
podgatunek | |
|
Wąsatka (Panurus biarmicus) – gatunek niedużego ptaka osiadłego lub koczującego z rodziny wąsatek (Panuridae), zaliczany wcześniej do ogoniatek (Paradoxornithidae), pokrzewek (Sylviidae) lub tymaliowatych (Timaliidae). Najbliżej spokrewniony jest ze skowronkami (Alaudidae). Długość ciała – ok. 15-18 cm.
Mbr/>
Spis treści
Charakterystyka
Ptak przypominający nieco sikorę, ale z długim, schodkowato zwężającym się ogonem. Ubarwienie ogólnie rudawobrązowe. Samiec ma głowę i kark popielatą, z charakterystycznymi, długimi czarnymi plamami w kształcie "wąsów" na bokach głowy. Spód ciała biały z lekkim, różowym odcieniem, czarne podogonie, skrzydła w podłużne, czarno-rudo-białe pasy. Samica bardziej płowa, bez czarnych "wąsów" na głowie, z beżowym podogoniem i ogólnie o bardziej matowym upierzeniu.
Gatunek występuje na rozległych połaciach trzcin na obrzeżach jezior i stawów hodowlanych, a także w dolinach rzecznych ze starorzeczami porośniętych łanami szuwarów i na przymorskich zalewach.
Żywi się w okresie lęgowym i polęgowym owadami i innymi bezkręgowcami, a zimą - nasionami trzciny.
Gniazdo buduje nisko nad wodą, dobrze ukryte w kępie trzciny lub turzycy, w kształcie półkuli zbudowanej z szerokich, suchych liści trzcin i pałki, wyściełane kłoskami z kwiatostanów trzciny. Ptak towarzyski, żyje w stadach i często gniazduje w skupieniach.
Samica. Źródło: [1]
Występowanie
Zamieszkuje Europę, Azję Środkową, Chiny i Azję Mniejszą. Wyróżniono kilka podgatunków:
- P. biarmicus biarmicus – zachodnia, środkowa i południowa Europa do południowo-zachodniej Rosji, Bałkanów i zachodniej Turcji;
- P. biarmicus kosswigi – środkowo-południowa Turcja;
- P. biarmicus russicus – środkowo-wschodnia i wschodnia Europa przez południową Rosję do północno-wschodnich Chin, Mongolii, Kazachstanu i środkowej Turcji.
W Polsce nieliczny lub bardzo nieliczny ptak lęgowy niżu, częstszy na zachodzie kraju (tam lokalnie liczny).
Na Warmii i Mazurach wąsatkę odnotowano na obszarze Natura 2000 Zalew Wiślany należącym do sieci Natura 2000, a także w Rezerwacie Boczki, Rezerwacie Jezioro Karaś, Rezerwacie Jezioro Łuknajno, Rezerwacie Zatoka Elbląska.
W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową, wymieniony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako gatunek wymagający szczególnej uwagi oraz w Dyrektywie Ptasiej, zagrożony wycinaniem i wypalaniem trzcinowisk.
Bibliografia
Richarz Klaus, Ptaki - przewodnik, Warszawa, Wydawnictwo Muza, 2009.
Radziszewski Michał, Ptaki Polski, Warszawa, Carta Blanca, 2011.