Parafia Ewangelicko-Augsburska w Rynie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "| " na "|")
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Kościoły protestanckie" na " ")
Linia 66: Linia 66:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Kościoły protestanckie]]
+
 
[[Kategoria: Kościół ewangelicko-augsburski]]
 
[[Kategoria: Kościół ewangelicko-augsburski]]
 
[[Kategoria: Parafie ewangelicko-augsburskie]]
 
[[Kategoria: Parafie ewangelicko-augsburskie]]

Wersja z 08:20, 18 mar 2015

Parafia Ewangelicko-Augsburska w Rynie

Kaplica parafialna.Źródło: www.ryn.info.pl, 20.12.2013.
Kaplica parafialna.
Źródło: www.ryn.info.pl, 20.12.2013.
Siedziba Ryn
Adres ul. Partyzantów 1, 11-520 Ryn
Data powołania XVI w.
Wyznanie protestanckie
Kościół ewangelicko-augsburski
Diecezja mazurska
Kaplica kaplica ewangelicko-augsburska w Rynie


Parafia Ewangelicko-Augsburska w Rynie – ewangelicko-augsburska parafia, należąca do diecezji mazurskiej. Erygowana w XVI w. Mieści się przy ul. Partyzantów 1 w Rynie. Proboszczem parafii jest ks. Jan Neumann.

Historia parafii

Dzieje parafii ewangelickiej w Rynie sięgają schyłku XIV w. Wówczas funkcjonowała pierwsza wspólnota ewangelicka na zamku w Rynie.
Do czasów wprowadzenia reformacji przez księcia Albrechta w 1525 r. Ryn należał do katolickiego biskupstwa warmińskiego. Jednak w marcu 1528 r. znalazł się w ewangelickim biskupstwie pomezańskim. W 1531 r. Prusy podzielone zostały na parafie.
Budowa kościoła parafialnego w Rynie trwała 20 lat. W XVII w. parafianie borykali ze skutkami najazdu tatarskiego, a na początku XVIII w. z zarazą. Region parafii opustoszał, ludność zubożała, wiele pól leżało odłogiem. W połowie XVIII w. członkowie parafii ryńskiej mogli korzystać także z polskiego śpiewnika. Od tego czasu odprawiano nabożeństwa również w języku polskim.
W 1820 r. kolegium kościelne wystąpiło z wnioskiem o budowę nowej plebanii. Parafia liczyła już wtedy ponad 1500 wiernych. W latach 1890–1891 w tutejszej parafii występował silny ruch sekciarski, zapoczątkowany przez właściciela ziemskiego Sareyke ze Skopu. W 1897 r. parafię podzielono na dwa okręgi: proboszczowski z miastem Ryn i duszpasterski, do którego przypisano domenę i 13 wsi. Zarządzanie sprawami odnoszącymi się do całej parafii pozostało nadal tylko w gestii proboszcza. Przedstawicielami gminy zostało 21 specjalnie wydelegowanych osób.
W 1903 r. w obydwu okręgach duszpasterskich odbyło się 207 chrztów, 150 konfirmacji, 45 ślubów, 155 pochówków. Na ich terenie działały także: miejska szkoła z siedmioma nauczycielami i 14 szkół wiejskich z pojedynczą obsadą nauczycielską.
Przed II wojną światową oraz po 1945 r. w życiu parafii doszło do szeregu zmian. Znacznie zmniejszyła się liczba wiernych, w wyniku braku tolerancji, kryzysu ewangelicyzmu na Mazurach i ekspansji miejscowej ludności na Zachód. W 1940 r. spłonął kościół ewangelicki w Rynie. Obecnie ewangelicy ryńscy zbierają się w kaplicy – dawnej starej plebani, w której początkowo zamieszkiwał pastor Albert Sapatka. Ksiądz Albert był pastorem parafii. Napisał także kronikę parafii.
Dziś parafia ryńska liczy około 200 osób i obejmuje miasto Ryn i gminę Ryn.

Kler parafialny

Duszpasterze po 1945 r.:

  • ks. Eugeniusz Sauter (1946–1957)
  • ks. Maksymilian Cybula (1952–1957)
  • ks. Paweł Kubiczek (1952–1991)
  • ks. Antoni Komendera (1957–1958)
  • ks. Fryderyk Tegler (1972–1976)
  • ks. Jerzy Below (1985–1986)
  • ks. Erwin Jurczok (1986–1997)

Filiały

Filiał w Sterławkach Wielkich

Zobacz też

Diecezja mazurska

Bibliografia

Sapatka Albert, Kronika parafii ewangelickiej w Rynie w Prusach Wschodnich, przeł. Małgorzata Szymańska-Jasińska, opr. i wstęp Grzegorz Białuński i Grzegorz Jasiński, Warszawa–Dąbrówno 2003, s. 170.