Siniec: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 35: | Linia 35: | ||
==Dzieje miejscowości== | ==Dzieje miejscowości== | ||
− | Nazwa wsi wiąże się z kolorem głazu narzutowego, który leżał na granicy między wsią a pobliskim folwarkiem i służył jako miejsce straceń, przypuszczalnie jeszcze w czasach Prusów. Pierwotnie wieś nazywała się Plawenstein od nazwiska wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego [[Heinrich von Plauen|Heinricha von Plauen]]. Wieś funkcjonowała jako domenalny folwark krzyżacki, podległy zamkowi w [[Barciany|Barcianach]]. Wieś lokowana na prawie magdeburskim pod koniec XIV wieku z 50 łanami ziemi. Osadnicy płacili czynsz w wysokości pół grzywny i dwóch kur z każdej włóki. W 1656 wieś spalili Tatarzy posiłkujący wojska hetmana Gosiewskiego. Właścicielem wsi w tym czasie był pułkownik von Klingsporn | + | Nazwa wsi wiąże się z kolorem głazu narzutowego, który leżał na granicy między wsią a pobliskim folwarkiem i służył jako miejsce straceń, przypuszczalnie jeszcze w czasach Prusów. Pierwotnie wieś nazywała się Plawenstein od nazwiska wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego [[Heinrich von Plauen|Heinricha von Plauen]]. Wieś funkcjonowała jako domenalny folwark krzyżacki, podległy zamkowi w [[Barciany|Barcianach]]. Wieś lokowana na prawie magdeburskim pod koniec XIV wieku z 50 łanami ziemi. Osadnicy płacili czynsz w wysokości pół grzywny i dwóch kur z każdej włóki. W 1656 wieś spalili Tatarzy posiłkujący wojska hetmana Gosiewskiego. Właścicielem wsi w tym czasie był pułkownik von Klingsporn, a od 1764 roku był Theodor von Hatten. W Sińcu był kościół, który powstał on w czasach krzyżackich. Po reformacji w latach 1662-1739 nabożeństwa odprawiano tu w języku polskim. Kościół został rozebrany w 1765 roku. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego<ref>Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, [http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19750160091 isap.sejm.gov.pl] [10.02.2015]</ref>. Ponowne zmiany podziału administracyjnego państwa<ref>Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, [http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19981030652 isap.sejm.gov.pl] [10.02.2015]</ref> umiejscowiły ją w powołanym 1 stycznia 1999 roku województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim. |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> |
Wersja z 21:32, 2 kwi 2015
Siniec | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | kętrzyński |
Gmina | Srokowo |
Liczba ludności (2010) | 256 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Siniec (niem. Blaustein) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Srokowo. Miejscowość w 2010 roku liczyła 256 mieszkańców[1]. W skład sołectwa wchodzą miejscowości: Dolny Siniec, Kąty, Nowa Różanka, Różanka, Rypławki, Siniec, Sińczyk, Siniec Cegielnia. Funkcję sołtysa sprawuje Renata Mendala[2].
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, około 12 km na południe od Srokowa, przy drodze wojewódzkiej nr 650.
Dzieje miejscowości
Nazwa wsi wiąże się z kolorem głazu narzutowego, który leżał na granicy między wsią a pobliskim folwarkiem i służył jako miejsce straceń, przypuszczalnie jeszcze w czasach Prusów. Pierwotnie wieś nazywała się Plawenstein od nazwiska wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Heinricha von Plauen. Wieś funkcjonowała jako domenalny folwark krzyżacki, podległy zamkowi w Barcianach. Wieś lokowana na prawie magdeburskim pod koniec XIV wieku z 50 łanami ziemi. Osadnicy płacili czynsz w wysokości pół grzywny i dwóch kur z każdej włóki. W 1656 wieś spalili Tatarzy posiłkujący wojska hetmana Gosiewskiego. Właścicielem wsi w tym czasie był pułkownik von Klingsporn, a od 1764 roku był Theodor von Hatten. W Sińcu był kościół, który powstał on w czasach krzyżackich. Po reformacji w latach 1662-1739 nabożeństwa odprawiano tu w języku polskim. Kościół został rozebrany w 1765 roku. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego[3]. Ponowne zmiany podziału administracyjnego państwa[4] umiejscowiły ją w powołanym 1 stycznia 1999 roku województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim.
Przypisy
- ↑ Łącznie miejscowości: Leśny Rów, Lesieniec, Pyszki, Rybakowo, Złote Pole.
- ↑ BIP Urzędu Gminy Srokowo
- ↑ Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
- ↑ Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Bibliografia
Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Studio ARTA, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.02.2015]
BIP Urzędu Gminy Srokowo [10.02.2015]
Mapy Google Maps [10.02.2015]