Miłki

Miłki
Herb Miłek
Kościół w Miłkach. Fot. Mieczysław Kalski
Rodzaj miejscowości	wieś gminna
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	giżycki
Gmina	Miłki
Liczba ludności (2010)	687
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	11-513
Tablice rejestracyjne	NGI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Miłki
Położenie na mapie Polski Miłki
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Miłki (niem. Milken) – wieś gminna położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Miłki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 687 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Piotr Dusyn.

Położenie

Miejscowość położona jest na trasie Giżycko – Orzysz nad Jeziorem Miłkowskim.

Dzieje miejscowości

Komtur z Pokarmina – Bernard von Balzhofen – sprzedał Miłkowi 6 marca 1475 roku sześć włók sołeckich i powierzył mu założenie wsi. Od początku istnienia Miłki zasiedlała ludność polska. W 1481 roku działał tu proboszcz Mikołaj pochodzący z diecezji gnieźnieńskiej.

W 1507 roku trzy karczmy w Miłkach posiadali: Janek, Szymon i Staśko. W 1602 roku było tu sześć karczem, w których ludność mogła też zaopatrywać się w żywność. Na dżumę w latach 1709–1710 zmarło tu wielu ludzi. Z opuszczonych gospodarstw chłopskich powstał majątek Przykop o obszarze 176 ha.

Kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski w Miłkach zbudowano w końcu XV wieku.

Szkołę wymieniały protokoły wizytacyjne już w 1529 roku. Była to zatem najstarsza szkoła wiejska w okolicach Giżycka i Rynu. Do parafii ewangelickiej w Miłkach należały wsie: Bielskie, Czyprki, Danowo, Jedamki, Konopki Małe, Konopki Wielkie, Kruklin, Lipińskie, Malinka, Marcinowa Wola, Miechy, Miłki, Okrągłe, Ruda, Siedliska, Skomack Mały, Staświny, Szczepanki, Talki i Wyszowate.

Do połowy XIX wieku była to czysto polska parafia. W 1841 roku spośród dwunastu nauczycieli z tej parafii, ośmiu odmówiło podpisania oświadczenia pochwalającego likwidację polskiego nauczania w szkołach mazurskich. W połowie XIX wieku parafią kierował współpracownik Gustawa Gizewiusza Ferdynand Schrage. Przeciwstawiał się on germanizowaniu Mazurów i żądał, by lekcji religii udzielano w szkołach mazurskich po polsku. Jeszcze przed drugą wojną światową mieszkańcy tej parafii mówili w domach swą mazurską gwarą. Dlatego władze kościelne wymagały od pastorów parafii miłeckiej, by znali język polski.

Pod koniec wojny miała tu siedzibę radziecka komendantura wojenna. W sierpniu 1945 roku stworzono tu Zarząd Gminny, składający się z komisarycznego wójta oraz sekretarza gminy. W tym samym czasie we wsi powstał posterunek Milicji Obywatelskiej. W listopadzie 1945 roku siedzibę gminy przeniesiono do Paprotek. Na krótko jednak, bo już w 1947 roku znowu Zarząd Gminny ulokowano w Miłkach. W 1947 roku otwarto w Miłkach kuźnię, którą w 1950 roku przejął Gminny Ośrodek Maszynowy. W 1946 roku otwarto w Miłkach sklep wielobranżowy. Towar dowożono z Giżycka początkowo rowerem, a później furmanką. Szkołę we wsi zorganizował pierwszy jej kierownik – Wacław Białobrzeski. Otwarcia dokonano 20 września 1946 roku. Miała ona od razu 146 uczniów i trzech nauczycieli. W roku 1949/1950 liczba uczniów wzrosła do 229, potem jednakże spadła aż do 120. W roku szkolnym 1974/1975 szkoła w Miłkach wraz ze swoimi szkołami filialnymi (Czyprki, Konopki Małe, Konopki Wielkie i Marcinowa Wola) miały 412 uczniów i 22 nauczycieli.

Na początku XX wieku zbudowano we wsi młyn mechaniczny. W 1928 roku założono mleczarnię spółdzielczą, przebudowaną w roku 1936. W 1949 roku zorganizowano tu zakład przetwórstwa mleka, prowadzący produkcję masła, sera i kazeiny. Zakład ten, podporządkowany później Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Giżycku, zatrudniał w 1970 roku 22 osoby. Według spisu z 1970 roku Miłki zamieszkiwało 778 osób w 115 budynkach mieszkalnych. Wieś składała się z 98 gospodarstw o łącznej powierzchni 674 ha. Gospodarstwa te posiadały ogółem 325 sztuk bydła, w tym 195 krów i 632 sztuki trzody chlewnej. Prócz tego przy wsi znajdowało się Państwowe Gospodarstwo Rolne (Przykop).

W 1951 roku we wsi powstało stałe kino. W 1954 roku otwarto gminną świetlicę. Stworzono w niej zespół pieśni i tańca. W 1964 roku zorganizowano klub w Miłkach. Obok wsi na wzniesieniu widoczna jest z odległości kilkunastu kilometrów wieża przekaźnikowa Radiowo–Telewizyjnego Centrum Nadawczego o wysokości 330 metrów – oddana została do użytku w sierpniu 1999 roku.

Ludzie związani z miejscowością

• Ryszard Herman Abramowski (1862–1932) – duchowny ewangelicki, tłumacz, wydawca oraz redaktor, proboszcz miejscowej parafii w latach 1904–1929
• Marcin Karwowski – sekretarz gminy, następnie wójt, potem przewodniczący Gromadzkiej Rady Narodowej

Zabytki

Kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski w Miłkach należy do najstarszych kościołów na Mazurach. Całość jest utrzymana w stylu gotyckim. W 1656 roku został spalony, lecz wkrótce potem odbudowany. W latach 1525–1945 kościół był użytkowany przez ewangelików. Po drugiej wojnie światowej przejęli go katolicy i nadali mu wezwanie Królowej Korony Polskiej. Jest to cenny zabytek architektury.

Kultura

Na terenie miejscowości działa zespół wokalny Kalina. W tutejszym kościele odbywają się koncerty w ramach Jesiennych Koncertów Muzyki Cerkiewnej, organizowanych w Giżycku od 2011 r. We wsi znajduje się ośrodek kultury.

Religia

Miejscowości jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej.

Sport

Z Miłkami powiązany jest piłkarski klub Olimpia Miłki. Obecnie znajduje się w klasie okręgowej, zaliczanej do pierwszej grupy warmińsko–mazurskiej.

Przyroda

W pobliżu miejscowości znajduje się Rezerwat Nietlickie Bagno.

Galeria zdjęć

• 

  Kościół w Miłkach w 1915 roku.
  Źródło: www.zeno.org [15.09.2013]
• 

  Kościół w Miłkach – widok z zewnątrz.
  Autor: ih. Źródło: www.milki.wm.pl [04.09.2013]
• 

  Kościół w Miłkach - widok na ołtarz główny.
  Źródło: www.mazuryaktywne.pl [04.09.2013]

Bibliografia

Miłki, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 6, red. F. Sulimierski, Warszawa 1885.
Maślij Stefania, Giżycko i okolice. Przewodnik, Giżycko 2004.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Odoj Romuald, Pradzieje, w: Giżycko. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar Olsztyn 1983.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko. Dzieje miasta i powiatu, Olsztyn 1966.
Wakar Andrzej, Dzieje wsi, w: Giżycko. Z dziejów miasta i okolic, red. Idem, Olsztyn 1983.
Bank Danych Lokalnych GUS [02.10.2014]
Portal Informacyjny Gazety Olsztyńskiej [02.10.2014]