Linowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 38: | Linia 38: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
Wieś została założona w 1387 roku na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na 20 łanach. Nadanie dla braci Macieja i Staśka wystawił wielki mistrz [[Konrad Zollner von Rotenstein]]. Lokacja objęła obszar rozciągający się nad Jeziorem Linowskim. Kolejne 22 łany w Linowie zapisane zostały w 1404 roku Szymonowi Wagile. Podczas [[Wojny polsko-krzyżackie | wojny polsko–krzyżackiej]] Linowo zostało doszczętnie zniszczone. Następnie wieś jako łany opuszczone lokował 23 marca 1517 roku administrator dóbr [[Kapituła Warmińska|Kapituły Warmińskiej]] [[lkwim:Mikołaj Kopernik |Mikołaj Kopernik]]. | Wieś została założona w 1387 roku na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na 20 łanach. Nadanie dla braci Macieja i Staśka wystawił wielki mistrz [[Konrad Zollner von Rotenstein]]. Lokacja objęła obszar rozciągający się nad Jeziorem Linowskim. Kolejne 22 łany w Linowie zapisane zostały w 1404 roku Szymonowi Wagile. Podczas [[Wojny polsko-krzyżackie | wojny polsko–krzyżackiej]] Linowo zostało doszczętnie zniszczone. Następnie wieś jako łany opuszczone lokował 23 marca 1517 roku administrator dóbr [[Kapituła Warmińska|Kapituły Warmińskiej]] [[lkwim:Mikołaj Kopernik |Mikołaj Kopernik]]. | ||
| + | |||
| + | W raporcie starosty szczycieńskiego von Gaudeckera z 1730 r. odnotowano Linowo jako miejscowość posiadającą szkołę. | ||
| + | |||
W roku 1782 wieś składała się z 25 gospodarstw. W 1818 roku Linowo było zamieszkane przez 232 osoby i liczyło 43 gospodarstwa. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 456 osób. | W roku 1782 wieś składała się z 25 gospodarstw. W 1818 roku Linowo było zamieszkane przez 232 osoby i liczyło 43 gospodarstwa. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 456 osób. | ||
| Linia 64: | Linia 67: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| + | Toeppen Max, ''Historia Mazur'', Olsztyn 1995 (przekład M. Szymańska-Jasińska)<br> | ||
Grabowski Sławomir, ''Z dziejów gminy Dźwierzuty'', Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 3–6. | Grabowski Sławomir, ''Z dziejów gminy Dźwierzuty'', Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 3–6. | ||
<br/> | <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 08:25, 10 wrz 2015
| Linowo | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | szczycieński |
| Gmina | Dźwierzuty |
| Liczba ludności (2010) | 266 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 12-120 |
| Tablice rejestracyjne | NSZ |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Linowo | |
| Położenie na mapie Polski  Linowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Linowo (niem. Leynau, od 1938 r. Leinau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Dźwierzuty. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 266 mieszkańców. Aktualnie funkcję sołtysa sprawuje Bogumiła Tabaka[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest na Pojezierzu Mazurskim, w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, w północnej części powiatu szczycieńskiego. Miejscowość leży nad niewielkim Jeziorem Linowskim, w odległości 6 km na południe od Dźwierzut, na wschód od jeziora Sasek Wielki, przy drodze krajowej nr 57.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona w 1387 roku na prawie chełmińskim na 20 łanach. Nadanie dla braci Macieja i Staśka wystawił wielki mistrz Konrad Zollner von Rotenstein. Lokacja objęła obszar rozciągający się nad Jeziorem Linowskim. Kolejne 22 łany w Linowie zapisane zostały w 1404 roku Szymonowi Wagile. Podczas wojny polsko–krzyżackiej Linowo zostało doszczętnie zniszczone. Następnie wieś jako łany opuszczone lokował 23 marca 1517 roku administrator dóbr Kapituły Warmińskiej Mikołaj Kopernik.
W raporcie starosty szczycieńskiego von Gaudeckera z 1730 r. odnotowano Linowo jako miejscowość posiadającą szkołę.
W roku 1782 wieś składała się z 25 gospodarstw. W 1818 roku Linowo było zamieszkane przez 232 osoby i liczyło 43 gospodarstwa. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 456 osób.
Linowo jest siedzibą sołectwa.
Bezpieczeństwo
W miejscowości działa oddział Ochotniczej Straży Pożarnej.
Religia
Miejscowość znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Dźwierzutach.
Szkolnictwo
Turystyka
W miejscowości działa gospodarstwo agroturystyczne Kanion[2] położone nad brzegiem jeziora Sasek.
Zabytki
- zabudowa murowana z okresu międzywojennego, w tym budynek szkoły z 1915–1916 roku
- dawny cmentarz ewangelicki z XIX wieku
Bibliografia
Toeppen Max, Historia Mazur, Olsztyn 1995 (przekład M. Szymańska-Jasińska)
Grabowski Sławomir, Z dziejów gminy Dźwierzuty, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 3–6.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
Bank Danych Lokalnych GUS [09.09.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [09.09.2013]
Strona Gminy Dźwierzuty [30.09.2014]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Dźwierzuty [30.09.2014]
- ↑ Strona Gospodarstwa Agroturystycznego Kanion [09.09.2013]
