Barbara Kreutzinger-Cywińska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | + | (1937) - nauczycielka, bibliotekarka, działaczka społeczna | |
− | |||
− | (1937)- nauczycielka, bibliotekarka, działaczka społeczna | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
Linia 50: | Linia 48: | ||
Współpracowała też z redakcją wydawanego w latach 1958-1994 kwartalnika Biuletyn Pedagogiczny Oświaty Rolniczej zamieszczając tam rozprawki pedagogiczne i omówienia nowości wydawniczych. | Współpracowała też z redakcją wydawanego w latach 1958-1994 kwartalnika Biuletyn Pedagogiczny Oświaty Rolniczej zamieszczając tam rozprawki pedagogiczne i omówienia nowości wydawniczych. | ||
− | Na emeryturę przeszła w roku 1999, po czym jeszcze przez 5 lat pracowała | + | Na emeryturę przeszła w roku 1999, po czym jeszcze przez 5 lat pracowała w bibliotece w miejscowości [[Otrębusy]]. Na emeryturze zintensyfikowała bezinteresowną działalność społecznikowską, którą zawsze w miarę możliwości uprawiała. Wspólnie z mężem Julianem Cywińskim (zmarł 29 sierpnia 2016 r.) organizowała w bibliotece w Otrębusach (filii biblioteki w Brwinowie) wieczornice związane z rocznicami ważnych wydarzeń historycznych, spotkania mieszkańców z osiadłymi w okolicy naukowcami, twórcami kultury czy artystami. Przewodniczy zarządowi miejscowej wspólnoty mieszkaniowej. Przez wiele lat organizowała i organizuje nadal pomoc bezdomnym zwierzętom. Na miarę swoich fizycznych możliwości ciągle jest społecznie aktywna i stara się pomagać ludziom w swoim środowisku. Utrzymuje też kontakty z żyjącymi jeszcze ludźmi, towarzyszącymi jej w pierwszej pracy na [[Warmia|Warmii]], obchodzą tez ją losy szkoły, w której rozpoczynała w 1955 roku pracę zawodową. |
==Odznaczenia== | ==Odznaczenia== |
Aktualna wersja na dzień 10:24, 23 lis 2016
(1937) - nauczycielka, bibliotekarka, działaczka społeczna
Spis treści
Biografia
Urodziła się 9 lipca 1937 r. w Wielkopolsce, w Dębcu Starym, miejscowości będącej przysiółkiem wsi Jurkowo w powiecie Kościan. Jej ojciec Feliks Kreutzinger, z zawodu agronom, zarządzał tam majątkiem ziemskim. Będąc oficerem rezerwy walczył w 1939 r w kampanii wrześniowej i udało mu się zbiec z niewoli radzieckiej, dzięki czemu najprawdopodobniej uniknął rozstrzelania w Katyniu. W czasie okupacji, wobec nieprzyjęcia volkslisty, rodzina została wysiedlona do Generalnej Guberni i przebywała w majątkach ziemskich na Podlasiu (najdłużej w miejscowości Seroczyn). Ojciec współpracował z podziemnym ruchem oporu i wobec zagrożenia aresztowaniem w połowie 1944 roku przenoszą się do rodziny w Warszawie. Tam zastało ich Powstanie. Wraz z młodszą siostrą i matką chronią się w piwnicach przy ul. Chmielnej (ojciec kierował sekcją straży pożarnej). 19 września 1944 r. w czasie jednodniowego zawieszenia broni jej rodzinę wraz z innymi cywilami wyprowadzono z Warszawy i skierowano do obozu w Pruszkowie. Powyższe fakty oraz brawurową ucieczkę ojca z sowieckiej niewoli przedstawiła w opowiadaniach "Wrześniowa noc" i "Dzień wrześniowy" wydanych w Brwinówie-Pszczelinie w 2011 r. oraz zamieszczonych na portalu lidzbark-rolnicza.pl w zakładce "Artykuły i publikacje" https://lidzbarkrolnicza.pl/artykuly-i-publikacje/wrzesniowe-opowiadania/.
Po wojnie rodzina osiedliła się w majątku Rutkowice w powiecie działdowskim, gdzie ojciec kierował gospodarstwem Państwowych Nieruchomości Ziemskich przekształconych w 1949 r. w Państwowe Gospodarstwa Rolne. W roku 1952 ojciec został bezpodstawnie aresztowany przez UB na rok. W 1950 r. Barbara podjęła naukę w Technikum Rolniczym w Gródkach, powiat Działdowo.
Jest absolwentką:
- Technikum Rolniczego w Gródkach, pow. Działdowo (1955),
- Studium Nauczycielskiego o kierunku filologia polska w Gdańsku (1959),
- Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, Wydział Humanistyczny, kierunek pedagogika, magisterium (1966).
Dokształcała się też na kursach nauczycielskich - nauczycieli zawodu - bibliotekarskim, tanecznym, kierowników prac świetlicowych.
Działalność zawodowa
Po maturze podjęła pracę w Technikum Rolniczo-Łąkarskim w Lidzbarku Warmińskim na stanowisku nauczycielki zawodu hodowli zwierząt. Do jej obowiązków oprócz prowadzenia zajęć praktycznych z uczniami należał też bezpośredni nadzór nad produkcją zwierzęcą w gospodarstwie szkolnym. Prowadziła też lekcje wychowania fizycznego z dziewczętami.
Po roku pracy zgodnie ze swym głównym zainteresowaniem podjęła studia zaoczne na kierunkach humanistycznych (filologia polska, pedagogika). W roku 1959 r. po skończeniu Studium Nauczycielskiego przeszła na etat nauczycielki przedmiotów ogólnokształcących (historia, język polski, wiadomości o Polsce i świecie współczesnym, wychowanie fizyczne z grupami dziewcząt).
W latach 1961-69 prowadziła też szkolną bibliotekę oraz zajęcia pozalekcyjne - zespoły taneczne, małe inscenizacje teatralne, koło bibliotekarskie itp. Była nauczycielką wymagającą, ale także lubianą i szanowaną przez młodzież i współpracowników.
W Radzie Pedagogicznej była jedną z osób najbardziej aktywnych w podejmowaniu i realizacji inicjatyw wychowawczych jak np. w opracowaniu programu wychowawczego, czy odwiedzin w domach rodzinnych uczniów mających trudności w nauce. Wygłaszała prelekcje pedagogiczne na spotkaniach z rodzicami uczniów. Doprowadziła w cyklu pięcioletnim do matury dwa roczniki uczniów (1959-1964 i 1964-1969). W klasach tych w procesie kształcenia wystąpił niewielki odsiew. Pewna grupa z jej uczennic i uczniów jeszcze po przeszło pięćdziesięciu latach utrzymuje z nią kontakty.
W roku 1969 ze względów zdrowotnych przeniosła się do pracy w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Kadr Szkolnictwa Rolniczego w Brwinowie-Pszczelinie na stanowisko kierowniczki biblioteki. Pod jej kierownictwem nastąpił rozwój i unowocześnienie tej placówki, znaczne zwiększenie księgozbioru, modernizacja czytelni oraz wprowadzenie dodatkowych form działalności takich jak prezentowanie i kolportaż nowości wydawniczych, wystawa obrazów itp. Dodatkowo prowadziła też zajęcia dydaktyczne w miejscowym Technikum Rolniczym oraz istniejącym tam Studium Nauczycielskim. Mając uprawnienia przewodnika PTTK prowadziła też organizowane w czasie wolnym dla kursantów i młodzieży wycieczki na terenie Warszawy.
Współpracowała też z redakcją wydawanego w latach 1958-1994 kwartalnika Biuletyn Pedagogiczny Oświaty Rolniczej zamieszczając tam rozprawki pedagogiczne i omówienia nowości wydawniczych.
Na emeryturę przeszła w roku 1999, po czym jeszcze przez 5 lat pracowała w bibliotece w miejscowości Otrębusy. Na emeryturze zintensyfikowała bezinteresowną działalność społecznikowską, którą zawsze w miarę możliwości uprawiała. Wspólnie z mężem Julianem Cywińskim (zmarł 29 sierpnia 2016 r.) organizowała w bibliotece w Otrębusach (filii biblioteki w Brwinowie) wieczornice związane z rocznicami ważnych wydarzeń historycznych, spotkania mieszkańców z osiadłymi w okolicy naukowcami, twórcami kultury czy artystami. Przewodniczy zarządowi miejscowej wspólnoty mieszkaniowej. Przez wiele lat organizowała i organizuje nadal pomoc bezdomnym zwierzętom. Na miarę swoich fizycznych możliwości ciągle jest społecznie aktywna i stara się pomagać ludziom w swoim środowisku. Utrzymuje też kontakty z żyjącymi jeszcze ludźmi, towarzyszącymi jej w pierwszej pracy na Warmii, obchodzą tez ją losy szkoły, w której rozpoczynała w 1955 roku pracę zawodową.
Odznaczenia
- Honorowa Odznaka Zasłużonym dla Warmii i Mazur,
- Odznaka Zasłużony Pracownik Rolnictwa,
- Złota Odznaka ZNP,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
Bibliografia
- Alicja Daniela Kicowska, Nauczyciele szkół rolniczych na Warmii i Mazurach (1945-1985), Olsztyn 2009, s. 120-121.
- lidzbark-rolnicza.pl
Hasło opracował Apolinary Zapisek.