Maruny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 46: | Linia 46: | ||
W 1656 roku nowym właścicielem majątku został niejaki Pilchowitz. Ale już na początku XVIII wieku dobra przeszły w posiadanie Zygmunta Batyńskiego, który nadanie otrzymał od biskupa Potockiego. W XVIII stuleciu Maruny wędrowały z rąk do rąk. Za czasów kolejnego właściciela - radcy ziemskiego Kunckela, w majątku wybudowano okazały pałac. | W 1656 roku nowym właścicielem majątku został niejaki Pilchowitz. Ale już na początku XVIII wieku dobra przeszły w posiadanie Zygmunta Batyńskiego, który nadanie otrzymał od biskupa Potockiego. W XVIII stuleciu Maruny wędrowały z rąk do rąk. Za czasów kolejnego właściciela - radcy ziemskiego Kunckela, w majątku wybudowano okazały pałac. | ||
W XIX wieku dwór w Marunach wchodził w skład parafii w Barczewie. Kolejnym właścicielem dóbr w XIX stuleciu był Bernard von Puttkammer. We wsi działała w tym czasie cegielnia. W roku 1864 Maruny były zamieszkane przez 218 osób (193 katolików, 25 ewangelików; 135 Polaków, 83 Niemców). Nieistniejący dziś pałac w Marunach wybudował ród Groeben. Jedyną pozostałością po dawnych właścicielach są pozostałości płyt nagrobne na rodowym cmentarzu. W 1945 roku pałac został rozgrabiony przez żołnierzy Armii Czerwonej; popadająca w ruinę budowla została ostatecznie rozebrana. | W XIX wieku dwór w Marunach wchodził w skład parafii w Barczewie. Kolejnym właścicielem dóbr w XIX stuleciu był Bernard von Puttkammer. We wsi działała w tym czasie cegielnia. W roku 1864 Maruny były zamieszkane przez 218 osób (193 katolików, 25 ewangelików; 135 Polaków, 83 Niemców). Nieistniejący dziś pałac w Marunach wybudował ród Groeben. Jedyną pozostałością po dawnych właścicielach są pozostałości płyt nagrobne na rodowym cmentarzu. W 1945 roku pałac został rozgrabiony przez żołnierzy Armii Czerwonej; popadająca w ruinę budowla została ostatecznie rozebrana. | ||
+ | <br/> | ||
+ | |||
+ | ==Gospodarka== | ||
+ | We wsi znajduje się siedziba lesnictwa należącego do [[Nadleśnictwo Wipsowo |Nadleśnictwa Wipsowo]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
Linia 55: | Linia 59: | ||
== Turystyka == | == Turystyka == | ||
*Szlak samochodowy: [[Olsztyn]] – [[Potryty]] – [[Tejstymy]] – [[Górowo (gmina Kolno) |Górowo]] – Maruny – [[Barczewko]] – [[Bałdy]] – [[Olsztyn]] | *Szlak samochodowy: [[Olsztyn]] – [[Potryty]] – [[Tejstymy]] – [[Górowo (gmina Kolno) |Górowo]] – Maruny – [[Barczewko]] – [[Bałdy]] – [[Olsztyn]] | ||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 15:37, 24 lip 2014
Maruny | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Barczewo |
Liczba ludności (2010) | 353 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Maruny (niem. Groß Maraunen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość w 2010 roku była zamieszkana przez 353 osoby. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Radosław Słomiński[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona na Pojezierzu Olsztyńskim nad Jeziorem Maryny i rzeką Maruną
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona w XIV wieku. W roku 1349 przybrała nazwę Marung od imienia jej zasadźcy, który otrzymał nadanie od biksupa Hermana z Pragi.
W 1656 roku nowym właścicielem majątku został niejaki Pilchowitz. Ale już na początku XVIII wieku dobra przeszły w posiadanie Zygmunta Batyńskiego, który nadanie otrzymał od biskupa Potockiego. W XVIII stuleciu Maruny wędrowały z rąk do rąk. Za czasów kolejnego właściciela - radcy ziemskiego Kunckela, w majątku wybudowano okazały pałac.
W XIX wieku dwór w Marunach wchodził w skład parafii w Barczewie. Kolejnym właścicielem dóbr w XIX stuleciu był Bernard von Puttkammer. We wsi działała w tym czasie cegielnia. W roku 1864 Maruny były zamieszkane przez 218 osób (193 katolików, 25 ewangelików; 135 Polaków, 83 Niemców). Nieistniejący dziś pałac w Marunach wybudował ród Groeben. Jedyną pozostałością po dawnych właścicielach są pozostałości płyt nagrobne na rodowym cmentarzu. W 1945 roku pałac został rozgrabiony przez żołnierzy Armii Czerwonej; popadająca w ruinę budowla została ostatecznie rozebrana.
Gospodarka
We wsi znajduje się siedziba lesnictwa należącego do Nadleśnictwa Wipsowo.
Zabytki
- Grodzisko pruskie zlokalizowane w odległości 2,2 km od wsi, położone w lesie na stromym wzgórzu
- Park podworski o charsakterze krajobrazowym, obecnie zaniedbany. Zlokalizowany po prawe stronie drogi z Tuławek do Barczewa. Łączna powierzchnia parku obejmuje obszar 5,5 ha. Na terenie parku znajduje się dawna wieża ciśnień i budynek mieszkalny.
Turystyka
Bibliografia
- Jadwiszczak Andrzej S., Klimek Robert, Kosińska Teresa, Warmia znana i nieznana: Ługwałd, Spręcowo, Sętal, Nowe Włóki, Plutki, Gradki, Tuławki, Gady, Frączki, Studzianka, Derc, Barczewko, Maruny, Gady 2011.
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. Władysław Walewski, t. VI, Warszawa 1885.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.12.2013]
- Dom Warmiński [data dostępu: 12.12.2013]
- Genealogy.net[data dostępu: 12.12.2013]
Przypisy
- ↑ http://barczewo.bip.net.pl/?a=972 [data dostępu: 4.12.2013]