Bagienice: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 30: Linia 30:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Bagienice'''</big> (Stare Bagienice, Stare Bagnowo, Bagnowo, niem. Althöfen, do 1938 r. Alt Bagnowen) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mrągowski |powiecie mrągowskim]], w [[gmina Mrągowo |gminie Mrągowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]].
+
<big>'''Bagienice'''</big> (Stare Bagienice, Stare Bagnowo, Bagnowo, niem. Althöfen, do 1938 r. Alt Bagnowen) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mrągowski |powiecie mrągowskim]], w [[gmina Mrągowo |gminie Mrągowo]]. W latach 1975 - 1998 miejscowość należała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]].
 
   
 
   
  
Linia 37: Linia 37:
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
  
Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie| Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).  
+
Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie| Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
  
Wieś powstała na obszarze 96 łanów darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta, Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszego starosty ełckiego. Na tym terenie w różnym czasie powstawały takie osady jak: Nowe Bagienice, Wólka Bagnowska, i Bagnowski Dwór. Wiadomo, że 1785 r. we wsi było 6 dymów a w 1821 r. zamieszkiwało tu 114 osób. Zabudowa wsi miała charakter nieregularny. W 1838 r. miejscowość została uwłaszczona. W tym roku było tu 15 dymów i 95 mieszkańców . Mieszkańcy dodatkowo trudnili się wydobyciem torfu. W XVIII w. powstała tutaj szkoła pod patronatem szlacheckim. Uczyły się w niej również dzieci z Nowych Bagienic, [[Bagienice Małe| Bagienic Małych]] i z Wólki Bagnowskiej. Dość istotnym zjawiskiem była dwujęzyczność szkoły, w której nauczał Adolf Willner. Placówka ta wpisywała się w rozwój [[ szkolnictwo| szkolnictwa]] na terenie dzisiejszego sołectwa Bagienice oraz gminy Mrągowo. Natomiast w  1874 r. zbudowano drogę bitą przez wieś. Był to odcinek traktu Mragowo – Biskupiec. W 1898r. oddano do użytku przystanek kolei żelaznej na linii [[Czerwonka]] - [[Biskupiec]] - [[Mrągowo]] – [[Mikołajki]]. W poł. XX w. liczba mieszkańców nieznacznie wzrosła do stuleci ubiegłych. W 1939 r. było tu 148 stałych mieszkańców. Miejscowość polską nazwę Bagienice otrzymała w 1946 r.  
+
Wieś powstała na obszarze 96 łanów darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszemu starosty ełckiemu. Na tym terenie w różnym czasie powstawały takie osady jak: Nowe Bagienice, Wólka Bagnowska, i Bagnowski Dwór. Wiadomo, że 1785 r. we wsi było 6 dymów, a w 1821 r. zamieszkiwało tu 114 osób. Zabudowa wsi miała charakter nieregularny. W 1838 r. miejscowość została uwłaszczona. W tym roku było tu 15 dymów i 95 mieszkańców . Mieszkańcy dodatkowo trudnili się wydobyciem torfu. W XVIII w. powstała tutaj szkoła pod patronatem szlacheckim. Uczyły się w niej również dzieci z Nowych Bagienic, [[Bagienice Małe| Bagienic Małych]] i z Wólki Bagnowskiej. Dość istotnym zjawiskiem była dwujęzyczność szkoły, w której nauczał Adolf Willner. Placówka ta wpisywała się w rozwój [[ szkolnictwo| szkolnictwa]] na terenie dzisiejszego sołectwa Bagienice oraz gminy Mrągowo. Natomiast w  1874 r. zbudowano drogę bitą przez wieś. Był to odcinek traktu Mragowo – Biskupiec. W 1898r. oddano do użytku przystanek kolei żelaznej na linii [[Czerwonka]] - [[Biskupiec]] - [[Mrągowo]] – [[Mikołajki]]. W poł. XX w. liczba mieszkańców nieznacznie wzrosła do stuleci ubiegłych. W 1939 r. było tu 148 stałych mieszkańców. Miejscowość polską nazwę Bagienice otrzymała w 1946 r.  
  
 
<br/>
 
<br/>

Wersja z 16:31, 6 lis 2013

Bagienice

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat mrągowski
Gmina Mrągowo
Sołectwo Bagienice
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 11 - 700
Tablice rejestracyjne NNMR
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Bagienice
Bagienice
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Bagienice
Bagienice
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Bagienice (Stare Bagienice, Stare Bagnowo, Bagnowo, niem. Althöfen, do 1938 r. Alt Bagnowen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo. W latach 1975 - 1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.



Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).

Dzieje miejscowości

Wieś powstała na obszarze 96 łanów darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszemu starosty ełckiemu. Na tym terenie w różnym czasie powstawały takie osady jak: Nowe Bagienice, Wólka Bagnowska, i Bagnowski Dwór. Wiadomo, że 1785 r. we wsi było 6 dymów, a w 1821 r. zamieszkiwało tu 114 osób. Zabudowa wsi miała charakter nieregularny. W 1838 r. miejscowość została uwłaszczona. W tym roku było tu 15 dymów i 95 mieszkańców . Mieszkańcy dodatkowo trudnili się wydobyciem torfu. W XVIII w. powstała tutaj szkoła pod patronatem szlacheckim. Uczyły się w niej również dzieci z Nowych Bagienic, Bagienic Małych i z Wólki Bagnowskiej. Dość istotnym zjawiskiem była dwujęzyczność szkoły, w której nauczał Adolf Willner. Placówka ta wpisywała się w rozwój szkolnictwa na terenie dzisiejszego sołectwa Bagienice oraz gminy Mrągowo. Natomiast w 1874 r. zbudowano drogę bitą przez wieś. Był to odcinek traktu Mragowo – Biskupiec. W 1898r. oddano do użytku przystanek kolei żelaznej na linii Czerwonka - Biskupiec - MrągowoMikołajki. W poł. XX w. liczba mieszkańców nieznacznie wzrosła do stuleci ubiegłych. W 1939 r. było tu 148 stałych mieszkańców. Miejscowość polską nazwę Bagienice otrzymała w 1946 r.


Ludzie związani z miejscowością

Na kartach miejscowości zapisał się Wilhelm Milewski (von der Milbe) – starosta ełcki. W 2011 r. sołtysem została Barbara Żornaczuk.


Bibliografia

Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.


Zobacz też

Kinlis (dyskusja) 11:43, 13 wrz 2013 (CEST)