Bagienice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś powstała na obszarze 96 łanów darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszemu | + | Wieś powstała na obszarze 96 łanów darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszemu staroście ełckiemu. Na tym terenie w różnym czasie powstawały takie osady jak: Nowe Bagienice, Wólka Bagnowska, i Bagnowski Dwór. Wiadomo, że w 1785 r. we wsi było 6 [[dym |dymów]], a w 1821 r. zamieszkiwało tu 114 osób. Zabudowa wsi miała charakter nieregularny. W 1838 r. miejscowość została uwłaszczona. W tym roku było tu 15 [[dym |dymów]] i 95 mieszkańców. Mieszkańcy dodatkowo trudnili się wydobyciem torfu. W XVIII w. powstała tutaj szkoła pod patronatem szlacheckim. Uczyły się w niej również dzieci z Nowych Bagienic, [[Bagienice Małe| Bagienic Małych]] i z Wólki Bagnowskiej. Dość istotnym zjawiskiem była dwujęzyczność szkoły, w której nauczał Adolf Willner. Zajęcia szkolne odbywały się w języku polskim i niemieckim. W XVIII w. na terenie [[Mazury |Mazur]] utworzono szkoły ludowe a później elementarne. Szkoły utrzymywane były przez gminy, urzędy dominialne, chłopów i miejscową szlachtę. Nauczanie zatem dostosowane było do potrzeb okolicznych mieszkańców. Należy przypuszczać, że w XVIII w. i XIX w. wieś zamieszkiwała ludność pochodzenia niemieckiego i polskiego, skoro prowadzono w języku polskim i niemieckim. Obowiązek nauczania języka niemieckiego wprowadzono w 1873 r. Placówka ta wpisywała się w rozwój [[ szkolnictwo| szkolnictwa]] na terenie dzisiejszego sołectwa Bagienice oraz [[gmina Mrągowo|gminy Mrągowo]]. Natomiast w 1874 r. zbudowano drogę bitą przez wieś. Był to odcinek traktu [[Mrągowo]] – [[Biskupiec]]. W 1898 r. oddano do użytku przystanek kolei żelaznej na linii [[Czerwonka]] - [[Biskupiec]] - [[Mrągowo]] – [[Mikołajki]]. W poł. XX w. liczba mieszkańców nieznacznie wzrosła do stuleci ubiegłych. W 1939 r. było tu 148 stałych mieszkańców. Miejscowość polską nazwę Bagienice otrzymała w 1946 r. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 17:44, 6 lis 2013
| Bagienice | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | mrągowski |
| Gmina | Mrągowo |
| Sołectwo | Bagienice |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Kod pocztowy | 11 - 700 |
| Tablice rejestracyjne | NNMR |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Bagienice | |
| Położenie na mapie Polski  Bagienice | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Bagienice (Stare Bagienice, Stare Bagnowo, Bagnowo, niem. Althöfen, do 1938 r. Alt Bagnowen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo. W latach 1975 - 1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).
Dzieje miejscowości
Wieś powstała na obszarze 96 łanów darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszemu staroście ełckiemu. Na tym terenie w różnym czasie powstawały takie osady jak: Nowe Bagienice, Wólka Bagnowska, i Bagnowski Dwór. Wiadomo, że w 1785 r. we wsi było 6 dymów, a w 1821 r. zamieszkiwało tu 114 osób. Zabudowa wsi miała charakter nieregularny. W 1838 r. miejscowość została uwłaszczona. W tym roku było tu 15 dymów i 95 mieszkańców. Mieszkańcy dodatkowo trudnili się wydobyciem torfu. W XVIII w. powstała tutaj szkoła pod patronatem szlacheckim. Uczyły się w niej również dzieci z Nowych Bagienic, Bagienic Małych i z Wólki Bagnowskiej. Dość istotnym zjawiskiem była dwujęzyczność szkoły, w której nauczał Adolf Willner. Zajęcia szkolne odbywały się w języku polskim i niemieckim. W XVIII w. na terenie Mazur utworzono szkoły ludowe a później elementarne. Szkoły utrzymywane były przez gminy, urzędy dominialne, chłopów i miejscową szlachtę. Nauczanie zatem dostosowane było do potrzeb okolicznych mieszkańców. Należy przypuszczać, że w XVIII w. i XIX w. wieś zamieszkiwała ludność pochodzenia niemieckiego i polskiego, skoro prowadzono w języku polskim i niemieckim. Obowiązek nauczania języka niemieckiego wprowadzono w 1873 r. Placówka ta wpisywała się w rozwój szkolnictwa na terenie dzisiejszego sołectwa Bagienice oraz gminy Mrągowo. Natomiast w 1874 r. zbudowano drogę bitą przez wieś. Był to odcinek traktu Mrągowo – Biskupiec. W 1898 r. oddano do użytku przystanek kolei żelaznej na linii Czerwonka - Biskupiec - Mrągowo – Mikołajki. W poł. XX w. liczba mieszkańców nieznacznie wzrosła do stuleci ubiegłych. W 1939 r. było tu 148 stałych mieszkańców. Miejscowość polską nazwę Bagienice otrzymała w 1946 r.
Ludzie związani z miejscowością
Na kartach miejscowości zapisał się Wilhelm Milewski (von der Milbe) – starosta ełcki. W 2011 r. sołtysem została Barbara Żornaczuk.
Bibliografia
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.
