Bagienice: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
Wieś powstała na obszarze 96 [[łan| łanów]] darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszemu staroście ełckiemu. Na tym terenie w różnym czasie powstawały takie osady jak: Nowe Bagienice, Wólka Bagnowska, i Bagnowski Dwór. Wiadomo, że w 1785 r. we wsi było 6 [[dym |dymów]], a w 1821 r. zamieszkiwało tu 114 osób. Zabudowa wsi miała charakter nieregularny. W 1838 r. miejscowość została uwłaszczona. W tym roku było tu 15 [[dym |dymów]] i 95 mieszkańców. Mieszkańcy dodatkowo trudnili się wydobyciem torfu. | Wieś powstała na obszarze 96 [[łan| łanów]] darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszemu staroście ełckiemu. Na tym terenie w różnym czasie powstawały takie osady jak: Nowe Bagienice, Wólka Bagnowska, i Bagnowski Dwór. Wiadomo, że w 1785 r. we wsi było 6 [[dym |dymów]], a w 1821 r. zamieszkiwało tu 114 osób. Zabudowa wsi miała charakter nieregularny. W 1838 r. miejscowość została uwłaszczona. W tym roku było tu 15 [[dym |dymów]] i 95 mieszkańców. Mieszkańcy dodatkowo trudnili się wydobyciem torfu. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | W XVIII w. powstała we wsi szkoła pod patronatem szlacheckim. Uczyły się w niej również dzieci z Nowych Bagienic, [[Bagienice Małe| Bagienic Małych]] i z Wólki Bagnowskiej. Dość istotnym zjawiskiem była dwujęzyczność szkoły, w której nauczał Adolf Willner. Zajęcia szkolne odbywały się w języku polskim i niemieckim. W XVIII w. na terenie [[Mazury |Mazur]] utworzono szkoły ludowe, a następnie elementarne. Szkoły utrzymywane były przez gminy, urzędy dominialne, chłopów i miejscową szlachtę. Nauczanie zatem dostosowane było do potrzeb okolicznych mieszkańców. Należy przypuszczać, że w XVIII i XIX w. wieś zamieszkiwana była przez ludność pochodzenia niemieckiego i polskiego, skoro zajęcia prowadzono w języku polskim i niemieckim. Obowiązek nauczania języka niemieckiego wprowadzono w 1873 r. Placówka szkolna w Bagnienicach wpisywała się w rozwój [[ szkolnictwo| szkolnictwa]] na terenie dzisiejszego sołectwa Bagienice oraz [[gmina Mrągowo|gminy Mrągowo]]. | |
<br/> | <br/> | ||
Przez wieś, w 1874 r., poprowadzono drogę bitą. Był to odcinek traktu [[Mrągowo]] – [[Biskupiec]]. W 1898 r. oddano do użytku przystanek kolei żelaznej na linii [[Czerwonka]] - [[Biskupiec]] - [[Mrągowo]] – [[Mikołajki]]. W 1939 r. było tu 148 stałych mieszkańców. W 1946 r. miejscowość otrzymała polską nazwę Bagienice. | Przez wieś, w 1874 r., poprowadzono drogę bitą. Był to odcinek traktu [[Mrągowo]] – [[Biskupiec]]. W 1898 r. oddano do użytku przystanek kolei żelaznej na linii [[Czerwonka]] - [[Biskupiec]] - [[Mrągowo]] – [[Mikołajki]]. W 1939 r. było tu 148 stałych mieszkańców. W 1946 r. miejscowość otrzymała polską nazwę Bagienice. |
Wersja z 17:52, 6 lis 2013
Bagienice | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | mrągowski |
Gmina | Mrągowo |
Sołectwo | Bagienice |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 11 - 700 |
Tablice rejestracyjne | NNMR |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Bagienice (Stare Bagienice, Stare Bagnowo, Bagnowo, niem. Althöfen, do 1938 r. Alt Bagnowen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo. W latach 1975 - 1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: część zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni).
Dzieje miejscowości
Wieś powstała na obszarze 96 łanów darowanych w 1566 r. przez księcia Albrechta Wilhelmowi Milewskiemu (von der Milbe) – późniejszemu staroście ełckiemu. Na tym terenie w różnym czasie powstawały takie osady jak: Nowe Bagienice, Wólka Bagnowska, i Bagnowski Dwór. Wiadomo, że w 1785 r. we wsi było 6 dymów, a w 1821 r. zamieszkiwało tu 114 osób. Zabudowa wsi miała charakter nieregularny. W 1838 r. miejscowość została uwłaszczona. W tym roku było tu 15 dymów i 95 mieszkańców. Mieszkańcy dodatkowo trudnili się wydobyciem torfu.
W XVIII w. powstała we wsi szkoła pod patronatem szlacheckim. Uczyły się w niej również dzieci z Nowych Bagienic, Bagienic Małych i z Wólki Bagnowskiej. Dość istotnym zjawiskiem była dwujęzyczność szkoły, w której nauczał Adolf Willner. Zajęcia szkolne odbywały się w języku polskim i niemieckim. W XVIII w. na terenie Mazur utworzono szkoły ludowe, a następnie elementarne. Szkoły utrzymywane były przez gminy, urzędy dominialne, chłopów i miejscową szlachtę. Nauczanie zatem dostosowane było do potrzeb okolicznych mieszkańców. Należy przypuszczać, że w XVIII i XIX w. wieś zamieszkiwana była przez ludność pochodzenia niemieckiego i polskiego, skoro zajęcia prowadzono w języku polskim i niemieckim. Obowiązek nauczania języka niemieckiego wprowadzono w 1873 r. Placówka szkolna w Bagnienicach wpisywała się w rozwój szkolnictwa na terenie dzisiejszego sołectwa Bagienice oraz gminy Mrągowo.
Przez wieś, w 1874 r., poprowadzono drogę bitą. Był to odcinek traktu Mrągowo – Biskupiec. W 1898 r. oddano do użytku przystanek kolei żelaznej na linii Czerwonka - Biskupiec - Mrągowo – Mikołajki. W 1939 r. było tu 148 stałych mieszkańców. W 1946 r. miejscowość otrzymała polską nazwę Bagienice.
Ludzie związani z miejscowością
Na kartach miejscowości zapisał się Wilhelm Milewski (von der Milbe) – starosta ełcki. W 2011 r. sołtysem została Barbara Żornaczuk.
Bibliografia
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.