Biskupiec (powiat nowomiejski): Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Kultura)
Linia 7: Linia 7:
 
  |dopełniacz wsi        = Biskupca   
 
  |dopełniacz wsi        = Biskupca   
 
  |zdjęcie              = Herb Biskupca.jpg  
 
  |zdjęcie              = Herb Biskupca.jpg  
  |opis zdjęcia          = Herb Biskupca Pomorskiego, źródło: www.wikipedia.pl, 12.09.2013.
+
  |opis zdjęcia          = Herb Biskupca Pomorskiego, źródło: http://www.wikipedia.pl, 12.09.2013.
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś gminna
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś gminna
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = nowomiejski  
 
  |powiat                = nowomiejski  
 
  |gmina                = Biskupiec Pomorski
 
  |gmina                = Biskupiec Pomorski
Linia 30: Linia 30:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Biskupiec Pomorski'''</big> (potocznie Biskupiec Pomorski, niem. Bischofswerder) – wieś gminna w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Biskupiec Pomorski |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1331-1946 Biskupiec posiadał prawa miejskie. Obecnie siedziba [[gmina Biskupiec |gminy Biskupiec]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa toruńskiego.
+
<big>'''Biskupiec Pomorski'''</big> (potocznie Biskupiec Pomorski, niem. Bischofswerder) – [[wieś gminna]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Biskupiec Pomorski |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1331-1946 Biskupiec posiadał prawa miejskie. Obecnie siedziba [[gmina Biskupiec |gminy Biskupiec]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa toruńskiego.
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
We wsi odnajdziemy [[pomnik przyrody w postaci 3 dębów szypułkowych z 1993 r.]] Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec | gminy Biskupiec]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż| Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
+
We wsi gminnej znajduje się [[pomnik przyrody]] - 3 dęby szypułkowe z 1993 r. Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski | gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy, a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe, sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od [[Tymawa Wielka| Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż| Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
  
  
Linia 41: Linia 41:
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Miejscowość lokowano w 1325 r. jako Bischofswerder – Ostrów Biskupi. Obecna nazwa zaś ukształtowała się od jej lokatorów, darczyńców i właścicieli - biskupów. Założenia dokonał biskup pomezański Rudolf. W 1339 r. Biskupiec otrzymał prawa miejskie, kościół i mury obronne, które posiadały trzy bramy wjazdowe: Prabucką, zwaną tez Kisielicką lub Piotrowską, Lipnikowską i Słupnikowską (żadna nie zachowała się do czasów współczesnych). Miasto w początkowych wiekach funkcjonowania należało do biskupów pomezańskich. Rynek biskupiecki miał kształt prostokąta o wymiarach 80 na 60 metrów. Dwie główne ulice wychodziły z jego rogów, trzecia z boku. W 1540 r. wprowadzono tutaj reformację ale jeszcze w połowie XVII w. połowę ludności uznawano za katolicką. Ok 1730 r. miasto musiało zostać dotknięte ogniem, gdyż podaje się, że w I poł. XVIII w. zostało odbudowane. W tym czasie nie istniał w Biskupcu kościół katolicki. W XVIII w. odbywały się w mieście ok. 8 jarmarków rocznie. W okolicy ceniono biskupieckie wyroby szewskie, sukiennicze i garbarskie. W II poł. XIX w. było tutaj 2082 mieszkańców w tym, 200 katolików a resztę stanowili izraelici i ewangelicy. Pod koniec XIX w. powstała w Biskupcu stacja kolejowa. Po [[Traktat Wersalski |Traktacie Wersalskim]] było to miasto graniczne między Polską a Niemcami. W wyniku plebiscytów miasto pozostało w granicach Niemiec. Wojna zniszczyła Biskupiec. Ludność wysiedlono do Niemiec i zastąpiono polskimi przesiedleńcami. Centrum miasta nie odbudowano uznając je za wieś.  
+
Miejscowość lokowano w 1325 r. jako Bischofswerder – Ostrów Biskupi. Obecna nazwa wsi pochodzi od jej lokatorów, darczyńców i właścicieli - biskupów. Biskupiec Pomorski założył biskup pomezański Rudolf. W 1339 r. Biskupiec Pomorski otrzymał prawa miejskie, kościół i mury obronne, które posiadały trzy bramy wjazdowe: Prabucką, zwaną też Kisielicką lub Piotrowską, Lipnikowską i Słupnikowską (żadna nie zachowała się do czasów współczesnych). Miasto, w początkowym okresie funkcjonowania, należało do biskupów pomezańskich. Rynek biskupiecki miał kształt prostokąta o wymiarach 80 na 60 metrów. Dwie główne ulice wychodziły z jego rogów, trzecia z boku. W 1540 r. wprowadzono tutaj reformację, ale jeszcze w poł. XVII w. połowę ludności uznawano za katolicką. W XVIII w. w mieście odbywało się rocznie ok. 8 jarmarków. W okolicy ceniono biskupieckie wyroby szewskie, sukiennicze i garbarskie. W II poł. XIX w. było tutaj 2082 mieszkańców, w tym 200 katolików, a resztę stanowili izraelici i ewangelicy. Pod koniec XIX w. powstała w Biskupcu Pomorskim stacja kolejowa. Po [[Traktat Wersalski |Traktacie Wersalskim]] było to miasto graniczne między Polską a Niemcami. W wyniku plebiscytów miasto pozostało w granicach Niemiec. Biskupiec Pomorski został zniszczony, w wyniku II wojny światowej. Ludność wysiedlono do Niemiec i zastąpiono polskimi przesiedleńcami. Centrum miasta nie odbudowano, a Biskupiec Pomorski uznano za wieś.  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
===Gospodarka===
 
===Gospodarka===
  
W obrębie miejscowości funkcjonują: Hotelik Atelier, Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Usługowo – Handlowe Pomarol, Seticomp, Mazuria: Usługi porządkowe Błysk, Trakt – Met Zakład Produkcji Maszyn Tartacznych.
+
W obrębie miejscowości funkcjonują: Hotelik Atelier, Przedsiębiorstwo produkcyjno–usługowo–handlowe Pomarol, Seticomp, Mazuria: Usługi porządkowe Błysk, Trakt – Met Zakład Produkcji Maszyn Tartacznych.
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 53: Linia 53:
 
<br/>
 
<br/>
  
===Ludzie związani z miejscowością:===
+
===Ludzie związani z miejscowością===
  
 
Od 1991 r. wójtem[[gmina Biskupiec Pomorski | gminy Biskupiec Pomorski]] jest [[Kazimierz Tomaszewski]]. Pełni on także funkcję Prezesa Zarządu Ochotniczych Straży Pożarnych w Biskupcu Pomorskim.  
 
Od 1991 r. wójtem[[gmina Biskupiec Pomorski | gminy Biskupiec Pomorski]] jest [[Kazimierz Tomaszewski]]. Pełni on także funkcję Prezesa Zarządu Ochotniczych Straży Pożarnych w Biskupcu Pomorskim.  
Linia 59: Linia 59:
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Zabytki: ===
+
=== Zabytki===
W Biskupcu znajdują się następujące zabytki: XIX-wieczna kamienica; [[kościół katolicki z lat 1331-1340]] (przebudowany w XVI, XVIII i XIX w.); [[neogotycki kościół katolicki z XIX w.]]; pozostałości murów obronnych.  
+
W Biskupcu znajdują się następujące zabytki: kamienica z XIX w.; [[kościół katolicki z lat 1331-1340]], który został(przebudowany w XVI w., XVIII i XIX w.); [[neogotycki kościół katolicki z XIX w.]]; pozostałości murów obronnych.  
  
 
[[File:Kościół św. Jana Nepomucena i Matki Boskiej Różańcowej.jpg|300 px | thumb|Kościół św. Jana Nepomucena i Matki Boskiej Różańcowej, źródło: www.globtroter.pl, 12.09.2013.]]
 
[[File:Kościół św. Jana Nepomucena i Matki Boskiej Różańcowej.jpg|300 px | thumb|Kościół św. Jana Nepomucena i Matki Boskiej Różańcowej, źródło: www.globtroter.pl, 12.09.2013.]]
Linia 66: Linia 66:
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Bibliografia: ===
+
=== Bibliografia===
  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. I, pod red. Bronisława Chelbowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, Warszawa 1880, 960 ss.
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. I, pod red. Bronisława Chelbowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, Warszawa 1880, 960 ss.
Linia 75: Linia 75:
  
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
www.gminabiskupiec.pl
+
http://www.gminabiskupiec.pl
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 13:26, 7 lis 2013

Biskupiec Pomorski

Herb Biskupca Pomorskiego, źródło: http://www.wikipedia.pl, 12.09.2013.
Herb Biskupca Pomorskiego, źródło: http://www.wikipedia.pl, 12.09.2013.
Rodzaj miejscowości wieś gminna
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Biskupiec Pomorski
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 56
Kod pocztowy 13 - 340
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Biskupiec Pomorski
Biskupiec Pomorski
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Biskupiec Pomorski
Biskupiec Pomorski
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Biskupiec Pomorski (potocznie Biskupiec Pomorski, niem. Bischofswerder) – wieś gminna w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1331-1946 Biskupiec posiadał prawa miejskie. Obecnie siedziba gminy Biskupiec. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa toruńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

We wsi gminnej znajduje się pomnik przyrody - 3 dęby szypułkowe z 1993 r. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy, a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe, sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od [[Tymawa Wielka| Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.



Dzieje miejscowości

Miejscowość lokowano w 1325 r. jako Bischofswerder – Ostrów Biskupi. Obecna nazwa wsi pochodzi od jej lokatorów, darczyńców i właścicieli - biskupów. Biskupiec Pomorski założył biskup pomezański Rudolf. W 1339 r. Biskupiec Pomorski otrzymał prawa miejskie, kościół i mury obronne, które posiadały trzy bramy wjazdowe: Prabucką, zwaną też Kisielicką lub Piotrowską, Lipnikowską i Słupnikowską (żadna nie zachowała się do czasów współczesnych). Miasto, w początkowym okresie funkcjonowania, należało do biskupów pomezańskich. Rynek biskupiecki miał kształt prostokąta o wymiarach 80 na 60 metrów. Dwie główne ulice wychodziły z jego rogów, trzecia z boku. W 1540 r. wprowadzono tutaj reformację, ale jeszcze w poł. XVII w. połowę ludności uznawano za katolicką. W XVIII w. w mieście odbywało się rocznie ok. 8 jarmarków. W okolicy ceniono biskupieckie wyroby szewskie, sukiennicze i garbarskie. W II poł. XIX w. było tutaj 2082 mieszkańców, w tym 200 katolików, a resztę stanowili izraelici i ewangelicy. Pod koniec XIX w. powstała w Biskupcu Pomorskim stacja kolejowa. Po Traktacie Wersalskim było to miasto graniczne między Polską a Niemcami. W wyniku plebiscytów miasto pozostało w granicach Niemiec. Biskupiec Pomorski został zniszczony, w wyniku II wojny światowej. Ludność wysiedlono do Niemiec i zastąpiono polskimi przesiedleńcami. Centrum miasta nie odbudowano, a Biskupiec Pomorski uznano za wieś.

Gospodarka

W obrębie miejscowości funkcjonują: Hotelik Atelier, Przedsiębiorstwo produkcyjno–usługowo–handlowe Pomarol, Seticomp, Mazuria: Usługi porządkowe Błysk, Trakt – Met Zakład Produkcji Maszyn Tartacznych.

Kultura

W Biskupcu działa Szkoła Podstawowa im. Mikołaja Kopernika, Ochotnicza Straż Pożarna, GKS OSSA, Gminny Ośrodek Kultury i Zespół "Byle babki". We wsi od 2001 r. odbywa się Wojewódzki Konkurs Zespołów Teatralnych „O Laur Złotej Rybki”.

Ludzie związani z miejscowością

Od 1991 r. wójtem gminy Biskupiec Pomorski jest Kazimierz Tomaszewski. Pełni on także funkcję Prezesa Zarządu Ochotniczych Straży Pożarnych w Biskupcu Pomorskim.


Zabytki

W Biskupcu znajdują się następujące zabytki: kamienica z XIX w.; kościół katolicki z lat 1331-1340, który został(przebudowany w XVI w., XVIII i XIX w.); neogotycki kościół katolicki z XIX w.; pozostałości murów obronnych.

Kościół św. Jana Nepomucena i Matki Boskiej Różańcowej, źródło: www.globtroter.pl, 12.09.2013.


Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, pod red. Bronisława Chelbowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, Warszawa 1880, 960 ss.

http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=6&subsub=25&menu=115&strona=1, 12.09.2013.


Zobacz też

http://www.gminabiskupiec.pl
Kinlis (dyskusja) 09:18, 11 wrz 2013 (CEST)