Zimnochy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Nazwa wsi na przestrzeni wieków ulegała licznym przekształceniom: ''Wayskenyten'', ''Wayskenyken'', ''Weiskenite'', ''Weyskenitten'', ''Weessgenitt''. Zimnochy były początkowo [[wieś czynszowa|wsią czynszową]] o pruskim charakterze. Pierwsza wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1378 roku. W 1380 roku komtur elbląski [[Ulrich Fricke]] zapisał dwóm braciom z Zimnoch 2 dziedziczne łany. W 1508 roku dobra obejmujące około 302 ha otrzymał na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] Gothardt Raenbigk - kierujący urzędem komorniczym w [[Miłakowo|Miłakowie]]. W 1539 roku Zimnochy należały już do [[von Reppichau|Ecka von Reppichaua]], którego następcy gospodarzyli tutaj przez ponad sto lat. W 1820 roku w Zimnochach znajdował się folwark szlachecki, 5 budynków mieszkalnych. W tym czasie wieś miała liczyć 92 mieszkańców. W 1875 roku w [[Gilginy|Gilginach]] i [[Zimnochy|Zimnochach]] żyło łącznie 130 osób. W 1913 roku miejscowy folwark wchodził w skład dóbr rodu [[zu Dohna]] z [[Ławki|Ławek]] i [[Markowo|Markowa]]. Osiem lat wcześniej odnotowano, że w Zimnochach żyło 50 ewangelików i 11 katolików. | + | Nazwa wsi na przestrzeni wieków ulegała licznym przekształceniom: ''Wayskenyten'', ''Wayskenyken'', ''Weiskenite'', ''Weyskenitten'', ''Weessgenitt''. Zimnochy były początkowo [[wieś czynszowa|wsią czynszową]] o pruskim charakterze. Pierwsza wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1378 roku. W 1380 roku komtur elbląski [[Ulrich Fricke]] zapisał dwóm braciom z Zimnoch 2 dziedziczne łany. W 1508 roku dobra obejmujące około 302 ha otrzymał na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]] Gothardt Raenbigk - kierujący urzędem komorniczym w [[Miłakowo|Miłakowie]]. W 1539 roku Zimnochy należały już do [[von Reppichau|Ecka von Reppichaua]], którego następcy gospodarzyli tutaj przez ponad sto lat. W 1820 roku w Zimnochach znajdował się folwark szlachecki, 5 budynków mieszkalnych. W tym czasie wieś miała liczyć 92 mieszkańców. W 1875 roku w [[Gilginy|Gilginach]] i [[Zimnochy|Zimnochach]] żyło łącznie 130 osób. W 1913 roku miejscowy folwark wchodził w skład dóbr rodu [[zu Dohna]] z [[Ławki (gmina Wilczęta)|Ławek]] i [[Markowo|Markowa]]. Osiem lat wcześniej odnotowano, że w Zimnochach żyło 50 ewangelików i 11 katolików. |
Miejscowy klasycystyczny dwór został wybudowany przez Dohnów z Markowa w drugiej połowie XVIII wieku. Początkowo pełnił rolę siedziby seniorów rodu, później służył jako dom dzierżawcy dóbr. W 1907 roku majątek ziemski obejmował obszar 225 ha. W 1932 roku prowadzono tu hodowlę 300 owiec, 150 świń, 33 koni i 44 sztuk rogacizny. Do 1938 roku dzierżawcą był Franz Albrecht, a po nim do 1939 roku zarządzał dobrami inspektor Gustaw Schönsee. W 1939 roku Gilginy i Zimnochy były zamieszkane przez 130 osób. Przed [[II Wojna Światowa|II wojną światową]] nad jeziorem działała plaża, a w pobliżu funkcjonowała gospoda i plac kempingowy. | Miejscowy klasycystyczny dwór został wybudowany przez Dohnów z Markowa w drugiej połowie XVIII wieku. Początkowo pełnił rolę siedziby seniorów rodu, później służył jako dom dzierżawcy dóbr. W 1907 roku majątek ziemski obejmował obszar 225 ha. W 1932 roku prowadzono tu hodowlę 300 owiec, 150 świń, 33 koni i 44 sztuk rogacizny. Do 1938 roku dzierżawcą był Franz Albrecht, a po nim do 1939 roku zarządzał dobrami inspektor Gustaw Schönsee. W 1939 roku Gilginy i Zimnochy były zamieszkane przez 130 osób. Przed [[II Wojna Światowa|II wojną światową]] nad jeziorem działała plaża, a w pobliżu funkcjonowała gospoda i plac kempingowy. | ||
Wersja z 07:36, 27 sie 2014
| Zimnochy | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Godkowo |
| Liczba ludności (2010) | brak danych |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Zimnochy | |
| Położenie na mapie Polski  Zimnochy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Zimnochy (niem. Weeskenitt) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Godkowo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, nad jeziorem Zimnochy, 8 km na południowy wschód od Godkowa, przy granicy z powiatem ostródzkim.
Dzieje miejscowości
Nazwa wsi na przestrzeni wieków ulegała licznym przekształceniom: Wayskenyten, Wayskenyken, Weiskenite, Weyskenitten, Weessgenitt. Zimnochy były początkowo wsią czynszową o pruskim charakterze. Pierwsza wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1378 roku. W 1380 roku komtur elbląski Ulrich Fricke zapisał dwóm braciom z Zimnoch 2 dziedziczne łany. W 1508 roku dobra obejmujące około 302 ha otrzymał na prawie magdeburskim Gothardt Raenbigk - kierujący urzędem komorniczym w Miłakowie. W 1539 roku Zimnochy należały już do Ecka von Reppichaua, którego następcy gospodarzyli tutaj przez ponad sto lat. W 1820 roku w Zimnochach znajdował się folwark szlachecki, 5 budynków mieszkalnych. W tym czasie wieś miała liczyć 92 mieszkańców. W 1875 roku w Gilginach i Zimnochach żyło łącznie 130 osób. W 1913 roku miejscowy folwark wchodził w skład dóbr rodu zu Dohna z Ławek i Markowa. Osiem lat wcześniej odnotowano, że w Zimnochach żyło 50 ewangelików i 11 katolików.
Miejscowy klasycystyczny dwór został wybudowany przez Dohnów z Markowa w drugiej połowie XVIII wieku. Początkowo pełnił rolę siedziby seniorów rodu, później służył jako dom dzierżawcy dóbr. W 1907 roku majątek ziemski obejmował obszar 225 ha. W 1932 roku prowadzono tu hodowlę 300 owiec, 150 świń, 33 koni i 44 sztuk rogacizny. Do 1938 roku dzierżawcą był Franz Albrecht, a po nim do 1939 roku zarządzał dobrami inspektor Gustaw Schönsee. W 1939 roku Gilginy i Zimnochy były zamieszkane przez 130 osób. Przed II wojną światową nad jeziorem działała plaża, a w pobliżu funkcjonowała gospoda i plac kempingowy.
23 stycznia 1945 roku żołnierze Armii Czerwonej zajęli bez walki wieś. Po zakończeniu wojny Zimnochy przez dłuższy czas były opuszczone. Pierwsi przymusowi przesiedleńcy w ramach Akcji "Wisła" pojawili się tutaj latem 1947 roku. W latach 60. i 70 całkowitemu zniszczeniu uległ dworek, w którym przed 1945 roku mieszkał zarządca folwarku. Obecnie Zimnochy mają charakter miejscowości letniskowej - po obu stronach jeziora znajduje się kilkanaście działek z prywatnymi domkami.
Zabytki
- Zabytkowe domy podcieniowe
Bibliografia
- Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
- Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
- Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020 [data dostępu: 5.05.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.05.2014]
- Lech Słodownik, Zimnochy [data dostępu: 5.05.2014]
- Domy podcieniowe na Żuławach Elbląskich i Wysoczyźnie Elbląskiej [data dostępu: 5.05.2014]
Przypisy
