Mroczek z Łopuchowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 24: | Linia 24: | ||
Od żony otrzymał Posadowo na zachód od Poznania. Z małżeństwa miał syna i kilka córek. | Od żony otrzymał Posadowo na zachód od Poznania. Z małżeństwa miał syna i kilka córek. | ||
| − | Mroczek z Łopuchowa na wezwanie króla Jagiełły udał się do Prus. W piątym dniu po bitwie pod [[Grunwald|Grunwaldem]] wojsko królewskie stanęło obozem w pobliżu Przezmarka. Rycerze krzyżaccy wyszli naprzeciw królowi polskiemu, by przekazać mu zamek, co też według Długosza uczynili. Król przekazał zamek Przezmark | + | Mroczek z Łopuchowa na wezwanie króla Jagiełły udał się do Prus. W piątym dniu po bitwie pod [[Grunwald|Grunwaldem]] wojsko królewskie stanęło obozem w pobliżu Przezmarka. Rycerze krzyżaccy wyszli naprzeciw królowi polskiemu, by przekazać mu zamek, co też według Długosza uczynili. Król przekazał zamek Przezmark pod zarząd Mroczkowi z Łopuchowa, jednocześnie nakazał iść do zamku razem z rycerzem Mroczkiem swojemu pisarzowi Janowi Socha herbu Nałęcz. Miał on sporządzić spis wszystkiego, co znajdzie w zamku. Pisarz po wykonaniu zadania ruszył w drogę powrotną, jednak w jej trakcie został zamordowany. O morderstwo posądzono Mroczka – oskarżali go bracia i krewni zabitego. Król w tym czasie oblegał Malbork. Gdy strony stanęły przed sądem, wystarczyło złożenie przysięgi rycerskiej o własnej niewinności, aby Mroczka uwolniono od zarzutów. |
Król obdarzył Mroczka starostwem powidzkim w 1416 roku, a w 1420 roku dodatkowo babimojskim. | Król obdarzył Mroczka starostwem powidzkim w 1416 roku, a w 1420 roku dodatkowo babimojskim. | ||
| − | Mroczek udał się do Jagiełły do Raciborza w 1421 roku. Przetrzymywano go na wieży. W 1425 roku był również blisko króla w Brześciu Kujawskim i w Kaliszu. Ostatnią podróż Mroczek | + | Mroczek udał się do Jagiełły do Raciborza w 1421 roku. Przetrzymywano go na wieży. W 1425 roku był również blisko króla w Brześciu Kujawskim i w Kaliszu. Ostatnią podróż Mroczek odbył w 1426 roku, wyruszył od Jagiełły do księcia Witolda na Litwę. W następnym roku prawdopodobnie zmarł. |
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | ||
<br/> | <br/> | ||
[[Kategoria: Osoba|Mroczek z Łopuchowa]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim| Mroczek z Łopuchowa]][[Kategoria: 1401-1500| Mroczek z Łopuchowa]] | [[Kategoria: Osoba|Mroczek z Łopuchowa]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim| Mroczek z Łopuchowa]][[Kategoria: 1401-1500| Mroczek z Łopuchowa]] | ||
Wersja z 10:51, 15 sty 2015
| Mroczek z Łopuchowa | |
| |
Mroczek z Łopuchowa – rycerz, uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
Życiorys
Od żony otrzymał Posadowo na zachód od Poznania. Z małżeństwa miał syna i kilka córek.
Mroczek z Łopuchowa na wezwanie króla Jagiełły udał się do Prus. W piątym dniu po bitwie pod Grunwaldem wojsko królewskie stanęło obozem w pobliżu Przezmarka. Rycerze krzyżaccy wyszli naprzeciw królowi polskiemu, by przekazać mu zamek, co też według Długosza uczynili. Król przekazał zamek Przezmark pod zarząd Mroczkowi z Łopuchowa, jednocześnie nakazał iść do zamku razem z rycerzem Mroczkiem swojemu pisarzowi Janowi Socha herbu Nałęcz. Miał on sporządzić spis wszystkiego, co znajdzie w zamku. Pisarz po wykonaniu zadania ruszył w drogę powrotną, jednak w jej trakcie został zamordowany. O morderstwo posądzono Mroczka – oskarżali go bracia i krewni zabitego. Król w tym czasie oblegał Malbork. Gdy strony stanęły przed sądem, wystarczyło złożenie przysięgi rycerskiej o własnej niewinności, aby Mroczka uwolniono od zarzutów.
Król obdarzył Mroczka starostwem powidzkim w 1416 roku, a w 1420 roku dodatkowo babimojskim.
Mroczek udał się do Jagiełły do Raciborza w 1421 roku. Przetrzymywano go na wieży. W 1425 roku był również blisko króla w Brześciu Kujawskim i w Kaliszu. Ostatnią podróż Mroczek odbył w 1426 roku, wyruszył od Jagiełły do księcia Witolda na Litwę. W następnym roku prawdopodobnie zmarł.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
