Żaba moczarowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 5: | Linia 5: | ||
|zoolog = Nillson, 1842 | |zoolog = Nillson, 1842 | ||
|okres istnienia = | |okres istnienia = | ||
− | |grafika = Żaba moczarowa.jpg|300px|thumb|left|Żaba moczarowa (zdj.H. Oloffson) | + | |grafika = Żaba moczarowa.jpg|300px|thumb|left|Żaba moczarowa (zdj.H.Oloffson/flickr.com) |
|opis grafiki = Żaba moczarowa (zdj.H. Oloffson) | |opis grafiki = Żaba moczarowa (zdj.H. Oloffson) | ||
|typ = [[strunowce]] | |typ = [[strunowce]] |
Wersja z 17:27, 16 lut 2014
Żaba moczarowa | |
| |
Rana arvalis` | |
Nillson, 1842 | |
Rana arvalis Nillson, 1842 | |
Żaba moczarowa (zdj.H. Oloffson) | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | płazy |
Rząd | płazy bezogonowe |
Rodzina | żabowate |
Rodzaj | Rana |
Żaby
To rodzina płazów bezogonowych. Blisko spokrewnione z ropuchami. Różnią się od nich wielkością (żaby są mniejsze) i zazwyczaj skóra żab jest wilgotna i gładka (u ropuch: chropowata i sucha oraz pokryta gruczołami jadowymi). Poza tym żaby dużo swobodniej się poruszają skacząc. Gatunki żab występujących na Warmii i Mazurach: żaba jeziorkowa, żaba moczarowa, żaba śmieszka, żaba trawna, żaba wodna.
Żaba moczarowa
Niewielkie zwierzą z grupy żab brunatnych: długość ciała do 8 cm, często spotykana na Pojezierzu Mazurskim. Ubarwienie brązowe w różnych odcieniach, ciało pokryte ciemniejszymi plamkami. Podobna do żaby trawnej. Na grzbiecie widoczne jasne fałdy grzbietowe. Wzdłuż ciała przebiega jasna pręga. Spodnia część ciała jaśniejsza od grzbietowej. Po bokach charakterystyczne ciemne, niemal okrągłe plamy.
Wytrzymała na brak wody, występuje na łąkach, w lasach świerkowych, liściastych, polanach śródleśnych, a nawet w suchych terenach o podłożu wapiennym. Nie stroni od słońca. Ze snu zimowego budzi się w marcu, niemal od razu poszukuje zbiorników wodnych i odbywa gody. W tym czasie (warto o tym pamiętać wędrując po bezdrożach warmińsko-mazurskich) ubarwienie samców przybiera intensywnie niebieski odcień.
Bibliografia
- Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 12 str.
- WikiMedia