Grzegorz Niemcewicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia biograficzna) |
|||
Linia 37: | Linia 37: | ||
== Bibliografia biograficzna == | == Bibliografia biograficzna == | ||
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 114-115.<br/> | Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 114-115.<br/> | ||
− | [[Kategoria: Zdrowie|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Elbląg|Niemcewicz, Grzegorz]] | + | [[Kategoria: Zdrowie|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Ochrona zdrowia|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Lekarze i pielęgniarki|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Elbląg|Niemcewicz, Grzegorz]] |
[[Kategoria: Powiat lidzbarski|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Powiat olsztyński|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: 1945-1989|Niemcewicz, Grzegorz]] | [[Kategoria: Powiat lidzbarski|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: Powiat olsztyński|Niemcewicz, Grzegorz]][[Kategoria: 1945-1989|Niemcewicz, Grzegorz]] |
Wersja z 13:02, 6 sty 2015
Grzegorz Niemcewicz | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1911r. Radoszkowice |
Zawód | lekarz |
Grzegorz Niemcewicz (ur. 5 sierpnia 1911 r. w Radoszkowicach, pow. Mołodeczno) – lekarz, specjalista II st. z ftyzjatrii.
Życiorys
Syn Kazimierza i Anny z d. Wolskiej.
Szkoła i wykształcenie
W 1933 r. ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Nieświeżu. Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 77 pułku piechoty w Lidzie. Był zwolniony z wojska z powodu stanu zdrowia.
Zdał egzamin konkursowy na Wydział Lekarski USB w Wilnie. Studia przerwała mu II wojna światowa. Końcowe egzaminy złożył na Wydziale Lekarskim UMCS w Lublinie. 9 listopada 1946 r. otrzymał dyplom lekarza.
Praca
Otrzymał przydział do punktu opatrunkowego Kobryńskiego Batalionu Zapasowego Strzelców Poleskich. Ranny w czasie działań wojennych dostał się do niewoli. Uciekł i w październiku 1939 r. powrócił do Wilna, gdzie tuż przed zamknięciem przez Litwinów USB uzyskał absolutorium.
Od kwietnia 1941 r. pracował w WOZ w Dangieliszkach. Należał do AK. Dwukrotnie groziło mu rozstrzelanie przez Niemców. We wrześniu 1945 r. zamieszkał w Lidzbarku Warmińskim, gdzie 25 września został lekarzem powiatowym. Pracował również w miejscowym szpitalu, ośrodku zdrowia, Ubezpieczalni Społecznej i ambulatorium PUBP. Otworzył WOZ i izby porodowe w Dobrym Mieście, Świątkach i Blaszkach.
1 grudnia 1954 r. wyjechał do Elbląga, gdzie początkowo pracował jako ordynator oddziału gruźlicy płuc w miejscowym szpitalu, później jako lekarz Poradni Przeciwgruźliczej. Po likwidacji oddziału został kierownikiem Poradni Chorób Płuc. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii.
Bibliografia biograficzna
Bednarski Z., "Rocznik Medyczny" 1997, tom V, vol. I, s. 114-115.