Regina Protmann: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 
{{Biogram infobox
 
{{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = Regina Protmann
+
  |imię i nazwisko      = Regina Protmann CSC
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              =  
+
  |grafika              = protmann.jpg
  |opis grafiki        = Regina Protmann
+
  |opis grafiki        = bł. Regina Protmann
 
  |podpis              =  
 
  |podpis              =  
  |data urodzenia      = 8 sierpnia1976 r.
+
  |data urodzenia      = 1552 r
 
  |miejsce urodzenia    = Braniewo
 
  |miejsce urodzenia    = Braniewo
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        =  
+
  |data śmierci        = 18 stycznia 1613 r.
  |miejsce śmierci      =  
+
  |miejsce śmierci      = Braniewo
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |miejsce spoczynku    =  
 
  |miejsce spoczynku    =  
  |zawód                = duchowny katolicki, proboszcz
+
  |data beatyfikacji    = 13 czerwca 1999 r.
  |odznaczenia          =
+
  |przez                = Jan Paweł II
 
  |commons              =  
 
  |commons              =  
 
  |wikiźródła          =  
 
  |wikiźródła          =  
Linia 21: Linia 21:
 
}}
 
}}
  
'''Regina Protmann''' (ur. 1976 r.) – duchowny katolicki, proboszcz [[Parafia pw. św. Walentego w Klewkach| parafii pw. św. Walentego w Klewkach]].
+
'''Regina Protmann CSC''' (ur. w 1552 w Braniewie, zm. 18 stycznia 1613) – błogosławiona katolicka, założycielka [[Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy|Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy]] (katarzynek).  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
=== Szkoła i wykształcenie ===
+
===Działalność===
Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Morągu. Maturę zdał w 1983 roku. Jest absolwentem [[Wyższe Seminarium Duchowne Metropolii Warmińskiej Hosianum w Olsztynie| WSD "Hosianum" w Olsztynie]]. Święcenia kapłańskie przyjął z 2002 roku z rąk [[Edmund Piszcz| bp Edmunda Piszcza]]. W tym samym roku uzyskał magisterium z teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.<br/>
+
Urodziła się w Braniewie w 1552 roku. Jej dziadek sprawował urząd burmistrza miasta, stryjowie zasiadali w radzie miejskiej, a ojciec był bogatym kupcem. Rodzinę Protmannów stać było na to, aby swoje dzieci kształcić wszechstronnie przez prywatnych nauczycieli. Pomimo fali protestantyzmu zalewającej kraj i Warmię, rodzina ta pozostała wierna wierze katolickiej, dlatego Regina od dziecka wychowywana była w ufności do Boga i przywiązaniu do Kościoła. Z natury wesoła, bystra, roztropna i towarzyska, przez co otoczona przyjaciółmi, wyróżniała się na balach i przyjęciach. Lubiła być zauważana i podziwiana. Cieszyła się beztroskim życiem wypełnionym zabawą, nauką i bezpieczeństwem domowego ogniska. Taki był obraz dorastającej Reginy Protmann.<br/>
===Praca===
+
19-letnia Regina pozostawiła wszystkie zabezpieczenia, rodziców, siostrę i braci. Czterysta lat temu młode dziewczyny na dobre opuszczały dom rodzinny tylko w dwóch przypadkach: wychodząc za mąż albo wstępując do zamkniętego klasztoru. Trzeciej drogi nie było - ona ją znalazła. Zasłuchana na modlitwie odczytała to, o co Panu Bogu chodziło.<br/>
Po święceniach kapłańskich pracował jako wikariusz w parafii w [[Korsze| Korszach]], następnie w [[Reszel | Reszlu]]. Przez ponad dwa lata pełnił funkcję sekretarza abp. [[Wojciech Ziemba | Wojciecha Ziemby]]. Od 2009 roku jest proboszczem [[Parafia pw. św. Walentego w Klewkach| parafii pw. św. Walentego i św. Rocha w Klewkach]]. Jest kapelanem leśników i myśliwych.<br/>
+
Razem z dwiema dziewczętami zamieszkała w pustym i starym domu, gdzie bez wystarczających środków do życia, w biedzie i zimnie, powoli powstawało coś, co na tamten czas było zupełną nowością w Kościele powszechnym. Tworzyła się wspólnota kobiet, żyjących w ślubach zakonnych, we wspólnej modlitwie i pracy, ale nie w zamknięciu od społeczeństwa, lecz wychodząca do ludzi chorych i potrzebujących pomocy.<br/>
Ks. Andrzej Midura bierze czynny udział w życiu społeczności lokalnej swojej parafii oraz miasta. Jest inicjatorem wielu przedsięwzięć mających na celu rozwój nie tylko duchowy dzieci, młodzieży i dorosłych, np.: jesiennych spotkań ze sztuką, Biegu Pamięci św. Jana Pawła II, akcji "Zapal światło tam gdzie go nie ma", koncertów muzycznych i wieczornic. Współpracuje z [[Nidzicki Ośrodek Kultury | Nidzickim Ośrodkiem Kultury]].<br>
+
Stopniowo droga, którą wybrała Regina, zaczęła pociągać inne dziewczęta i mała wspólnota systematycznie się powiększała. Siostry utrzymywały się z pracy rąk własnych. Całkowicie zawierzając Bogu poprzez modlitwę, post, pokorę i uczynki miłosierdzia, Jego postawiły na pierwszym miejscu i Jemy zaufały bez reszty, zgodnie z powtarzanymi często przez Reginę słowami: „Jak Bóg chce”.<br/>
Jako członek [[Grupa Inicjatywna Wspierania Wartości Regionalnych przy Zespole Szkół Nr 2 w Nidzicy| Grupy Inicjatywnej Wspierania Wartości Regionalnych]] realizuje projekty edukacyjne, jest organizatorem i fundatorem wycieczek szkolnych, biwaków i spotkań integracyjnych. Jest również inicjatorem powstania trzech wydawnictw, które zostały wydane przez ZS nr 2: "Obiekty Religijne i Historyczne Ziemi Nidzickiej", "Nidzica Dawniej i Dziś", "Przyroda Ziemi Nidzickiej".<br>
+
Regina wraz z siostrami, na wzór Jezusa Miłosiernego Sługi poszła służyć tym najmniejszym. Odwiedzała chorych w ich domach, opatrywała rany, przygotowywała lekarstwa, niosła nadzieję. Dzieliła się z biednymi, dostarczała im posiłki, wspomagała materialnie, opieką objęła sieroty. Wobec ogólnego analfabetyzmu i upadku moralnego, w szczególny sposób zajęła się dziewczętami. Otworzyła dla nich szkołę, ucząc czytania, pisania, prac ręcznych a przede wszystkim wychowując w chrześcijańskich wartościach. Z wielką gorliwością troszczyła się o dom Boży, dbała o wystrój i piękno kościołów, szyjąc obrusy i wykonując świece. Modlitwą i postem ogarniała rzeczywistość Braniewa, Warmii i całego Kościoła, prosząc gorliwie w obliczu wojen, epidemii i innych nieszczęść.<br/>
W 2013 roku został wybrany Człowiekiem Integracji Społecznej.
+
Dla swojej wspólnoty Regina napisała reguły, czyli plan, zasady życia, a całe dzieło i grupę sióstr powierzyła św. Katarzynie Aleksandryjskiej, patronce kościoła w Braniewie. Po 12 latach Reguły te zostały zatwierdzone przez biskupa diecezji. Stało się to na zamku w Lidzbarku Warmińskim w 1583 roku. Potem zatwierdził je nuncjusz papieski. Tak powstało Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy, które istnieje do dziś. Regina będąc najwyższą przełożoną, traktowała to zadanie jako najwyższą służbę. Odznaczała się miłością do każdego człowieka, bez względu na pochodzenie. Nigdy się nie wywyższała, starała się dobrze czynić tym, którzy traktowali ją wrogo. Jednak najbardziej widoczna była jej miłość do Boga. Godzinami klęczała przed Najświętszym Sakramentem. Z tego źródła czerpała siłę, mądrość i odwagę na każdy następny dzień.<br/>
 +
Kierowana potrzebą pomocy innym, założyła domy sióstr katarzynek w [[Orneta|Ornecie]], [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]] i [[Reszel|Reszlu]]. Gdy tylko mogła odwiedzała tam swoje siostry, troszcząc się jak matka o atmosferę jedności i miłości, dając rady i wskazówki. Po jednej z takich wizyt, odbywanych pieszo lub wozem, w deszczu i chłodzie, powróciła do Braniewa bardzo przeziębiona. Po 8 tygodniach choroby zmarła w opinii świętości. Nikt z jej współczesnych nie miał co do tego wątpliwości. Było to 18 stycznia 1613.<br/>
 +
W dniu 13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II ogłosił Reginę Protmann błogosławioną.
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
A. Kopiczko, ''Duchowieństwo katolickie w Diecezji Warmińskiej w latach 1945-1992'',cz.2, Olsztyn 2007.<br/>
+
Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy<br/>
 
[http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/>
 
[http://olsztyn.gosc.pl/ olsztyn.gosc.pl] [15.11.2014]<br/>
  
[[Kategoria: Osoba|Rybicki,Mariusz]]  
+
[[Kategoria: Osoba|Protmann, Regina]]  
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Rybicki,Mariusz]]
+
[[Kategoria: Braniewo|Protmann, Regina]]
[[Kategoria: Powiat olsztyński|Rybicki,Mariusz]]
 
[[Kategoria: Purda (gmina wiejska)|Rybicki,Mariusz]]
 
[[Kategoria: Dekanat Olsztyn V - Kormoran| Rybicki,Mariusz]]
 
[[Kategoria:1945-1989|Rybicki,Mariusz]]
 
[[Kategoria:1990-| Kaniowski, Robert]]
 

Wersja z 04:06, 29 sty 2015

Regina Protmann CSC

bł. Regina Protmann
bł. Regina Protmann
Data i miejsce urodzenia 1552 r
Braniewo
Data i miejsce śmierci 18 stycznia 1613 r.
Braniewo
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}

Regina Protmann CSC (ur. w 1552 w Braniewie, zm. 18 stycznia 1613) – błogosławiona katolicka, założycielka Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy (katarzynek).

Życiorys

Działalność

Urodziła się w Braniewie w 1552 roku. Jej dziadek sprawował urząd burmistrza miasta, stryjowie zasiadali w radzie miejskiej, a ojciec był bogatym kupcem. Rodzinę Protmannów stać było na to, aby swoje dzieci kształcić wszechstronnie przez prywatnych nauczycieli. Pomimo fali protestantyzmu zalewającej kraj i Warmię, rodzina ta pozostała wierna wierze katolickiej, dlatego Regina od dziecka wychowywana była w ufności do Boga i przywiązaniu do Kościoła. Z natury wesoła, bystra, roztropna i towarzyska, przez co otoczona przyjaciółmi, wyróżniała się na balach i przyjęciach. Lubiła być zauważana i podziwiana. Cieszyła się beztroskim życiem wypełnionym zabawą, nauką i bezpieczeństwem domowego ogniska. Taki był obraz dorastającej Reginy Protmann.
19-letnia Regina pozostawiła wszystkie zabezpieczenia, rodziców, siostrę i braci. Czterysta lat temu młode dziewczyny na dobre opuszczały dom rodzinny tylko w dwóch przypadkach: wychodząc za mąż albo wstępując do zamkniętego klasztoru. Trzeciej drogi nie było - ona ją znalazła. Zasłuchana na modlitwie odczytała to, o co Panu Bogu chodziło.
Razem z dwiema dziewczętami zamieszkała w pustym i starym domu, gdzie bez wystarczających środków do życia, w biedzie i zimnie, powoli powstawało coś, co na tamten czas było zupełną nowością w Kościele powszechnym. Tworzyła się wspólnota kobiet, żyjących w ślubach zakonnych, we wspólnej modlitwie i pracy, ale nie w zamknięciu od społeczeństwa, lecz wychodząca do ludzi chorych i potrzebujących pomocy.
Stopniowo droga, którą wybrała Regina, zaczęła pociągać inne dziewczęta i mała wspólnota systematycznie się powiększała. Siostry utrzymywały się z pracy rąk własnych. Całkowicie zawierzając Bogu poprzez modlitwę, post, pokorę i uczynki miłosierdzia, Jego postawiły na pierwszym miejscu i Jemy zaufały bez reszty, zgodnie z powtarzanymi często przez Reginę słowami: „Jak Bóg chce”.
Regina wraz z siostrami, na wzór Jezusa Miłosiernego Sługi poszła służyć tym najmniejszym. Odwiedzała chorych w ich domach, opatrywała rany, przygotowywała lekarstwa, niosła nadzieję. Dzieliła się z biednymi, dostarczała im posiłki, wspomagała materialnie, opieką objęła sieroty. Wobec ogólnego analfabetyzmu i upadku moralnego, w szczególny sposób zajęła się dziewczętami. Otworzyła dla nich szkołę, ucząc czytania, pisania, prac ręcznych a przede wszystkim wychowując w chrześcijańskich wartościach. Z wielką gorliwością troszczyła się o dom Boży, dbała o wystrój i piękno kościołów, szyjąc obrusy i wykonując świece. Modlitwą i postem ogarniała rzeczywistość Braniewa, Warmii i całego Kościoła, prosząc gorliwie w obliczu wojen, epidemii i innych nieszczęść.
Dla swojej wspólnoty Regina napisała reguły, czyli plan, zasady życia, a całe dzieło i grupę sióstr powierzyła św. Katarzynie Aleksandryjskiej, patronce kościoła w Braniewie. Po 12 latach Reguły te zostały zatwierdzone przez biskupa diecezji. Stało się to na zamku w Lidzbarku Warmińskim w 1583 roku. Potem zatwierdził je nuncjusz papieski. Tak powstało Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy, które istnieje do dziś. Regina będąc najwyższą przełożoną, traktowała to zadanie jako najwyższą służbę. Odznaczała się miłością do każdego człowieka, bez względu na pochodzenie. Nigdy się nie wywyższała, starała się dobrze czynić tym, którzy traktowali ją wrogo. Jednak najbardziej widoczna była jej miłość do Boga. Godzinami klęczała przed Najświętszym Sakramentem. Z tego źródła czerpała siłę, mądrość i odwagę na każdy następny dzień.
Kierowana potrzebą pomocy innym, założyła domy sióstr katarzynek w Ornecie, Lidzbarku Warmińskim i Reszlu. Gdy tylko mogła odwiedzała tam swoje siostry, troszcząc się jak matka o atmosferę jedności i miłości, dając rady i wskazówki. Po jednej z takich wizyt, odbywanych pieszo lub wozem, w deszczu i chłodzie, powróciła do Braniewa bardzo przeziębiona. Po 8 tygodniach choroby zmarła w opinii świętości. Nikt z jej współczesnych nie miał co do tego wątpliwości. Było to 18 stycznia 1613.
W dniu 13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II ogłosił Reginę Protmann błogosławioną.

Bibliografia

Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]