Arthur Kather: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Praca)
Linia 29: Linia 29:
  
 
===Praca===
 
===Praca===
Święcenia kapłańskie przyjął 11 lutego 1906 r. w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze we Fromborku]]. Następnie pełnił funkcję wikarego w [[Piotrowiec |Piotrowcu]], Nowym Stawie (województwo pomorskie, powiat malborski) i Braniewie. W czasie I wojny światowej był kapelanem wojskowym. W latach 1919-1924 pełnił obowiązki kapelana domu zakonnego sióstr katarzynek w Braniewie, był również opiekunem diecezjalnym Caritasu i wykonywał zadania związane z diecezjalnym duszpasterstwem młodzieży. W 1924 r. został proboszczem [[Parafia pw. św. Mikołaja w Elblągu |parafii pw. św. Mikołaja w Elblągu]]. We wrześniu 1940 r. gestapo nakazało mu opuszczenie [[Elbląg |Elbląga]]. Stało się to z powodu udzielania posługi religijnej Polakom, skierowanym tu do przymusowej pracy. Został wówczas przeniesiony do Wrocławia. W okresie od stycznia 1945 r. do maja 1946 r. pracował jako wikary w Sębocinie koło Wałbrzycha. Następnie wyjechał do Rulle w diecezji Osnabrück. W dniu 11 lipca 1947 r. został wybrany przez przebywających w Niemczech kanoników kapituły warmińskiej na wikariusza kapitulnego ds. opieki duszpasterskiej Warmiaków wysiedlonych do Niemiec. W 1949 r. otrzymał godność prałata, a w 1953 r. infułata. Do końca swojego życia w oficjalnych rocznikach watykańskich figurował jako rządca diecezji warmińskiej.  
+
Święcenia kapłańskie przyjął 11 lutego 1906 r. w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedrze we Fromborku]]. Następnie pełnił funkcję wikarego w [[Piotrowiec |Piotrowcu]], Nowym Stawie (województwo pomorskie, powiat malborski) i Braniewie. W czasie I wojny światowej był kapelanem wojskowym. W latach 1919–1924 pełnił obowiązki kapelana domu zakonnego sióstr katarzynek w Braniewie, był również opiekunem diecezjalnym "Caritasu" i wykonywał zadania związane z diecezjalnym duszpasterstwem młodzieży.  
 +
 
 +
W 1924 r. został proboszczem [[Parafia pw. św. Mikołaja w Elblągu |parafii pw. św. Mikołaja w Elblągu]]. We wrześniu 1940 r. gestapo nakazało mu opuszczenie [[Elbląg |Elbląga]]. Stało się to z powodu udzielania posługi religijnej Polakom, skierowanym tu do przymusowej pracy. Został wówczas przeniesiony do Wrocławia. W okresie od stycznia 1945 r. do maja 1946 r. pracował jako wikary w Sębocinie koło Wałbrzycha. Następnie wyjechał do Rulle w diecezji Osnabrück. W dniu 11 lipca 1947 r. został wybrany przez przebywających w Niemczech kanoników kapituły warmińskiej na wikariusza kapitulnego ds. opieki duszpasterskiej Warmiaków wysiedlonych do Niemiec. W 1949 r. otrzymał godność prałata, a w 1953 r. infułata. Do końca swojego życia w oficjalnych rocznikach watykańskich figurował jako rządca diecezji warmińskiej.
  
 
===Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna===
 
===Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna===

Wersja z 13:44, 26 sty 2015

Arthur Kather

Arthur Kather.Źródło: www.ermlandfamilie.de
Arthur Kather.
Źródło: www.ermlandfamilie.de
Data i miejsce urodzenia 7 grudnia 1883 r.
Prosity
Data i miejsce śmierci 25 lipca 1957 r.
Osnabriick

Arthur Kather (ur. 7 grudnia 1883 r. w Prositach koło Bisztynka, zm. 25 lipca 1957 r. w Osnabriick) – niemiecki duchowny katolicki, wikariusz kapitulny diecezji warmińskiej, opiekun duszpasterski Warmiaków w Niemczech po II wojnie światowej.

Życiorys

Był synem nauczyciela Leona i Teresy z domu Prothmann.

Szkoła i wykształcenie

W 1902 r. ukończył gimnazjum w Braniewie, a następnie podjął tam studia teologiczne w Liceum Hosianum.

Praca

Święcenia kapłańskie przyjął 11 lutego 1906 r. w katedrze we Fromborku. Następnie pełnił funkcję wikarego w Piotrowcu, Nowym Stawie (województwo pomorskie, powiat malborski) i Braniewie. W czasie I wojny światowej był kapelanem wojskowym. W latach 1919–1924 pełnił obowiązki kapelana domu zakonnego sióstr katarzynek w Braniewie, był również opiekunem diecezjalnym "Caritasu" i wykonywał zadania związane z diecezjalnym duszpasterstwem młodzieży.

W 1924 r. został proboszczem parafii pw. św. Mikołaja w Elblągu. We wrześniu 1940 r. gestapo nakazało mu opuszczenie Elbląga. Stało się to z powodu udzielania posługi religijnej Polakom, skierowanym tu do przymusowej pracy. Został wówczas przeniesiony do Wrocławia. W okresie od stycznia 1945 r. do maja 1946 r. pracował jako wikary w Sębocinie koło Wałbrzycha. Następnie wyjechał do Rulle w diecezji Osnabrück. W dniu 11 lipca 1947 r. został wybrany przez przebywających w Niemczech kanoników kapituły warmińskiej na wikariusza kapitulnego ds. opieki duszpasterskiej Warmiaków wysiedlonych do Niemiec. W 1949 r. otrzymał godność prałata, a w 1953 r. infułata. Do końca swojego życia w oficjalnych rocznikach watykańskich figurował jako rządca diecezji warmińskiej.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

W trakcie pobytu w Elblągu wydawał czasopismo „Elbinger Kirchenblatt” (do 1936 r.). Spełniał szczególną rolę w integrowaniu niemieckich katolików, wysiedlonych z Polski, niósł posługę duchową i w miarę możliwości materialną, wydawał czasopisma i urządzał zjazdy oraz pielgrzymki Warmiaków do Werl. Napisał wiele artykułów okazjonalnych, drukowanych w „Ermlandbriefe” oraz „Ermlandischer Hauskalender”.

Zobacz też

Arthur Kather, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.ermlandhaus.de [14.01.2015]

Bibliografia

Chłosta Jan, Biografie Niemców z Prus Wschodnich: leksykon, Olsztyn 2010, s. 92-94.
Józefczyk Mieczysław, Historia Elbląga, t. IV, Gdańsk 2002, s. 125, 175.
Kopiczko Andrzej, Duchowieństwo katolickie Diecezji Warmińskiej w latach 1821–1945. Cz. 2, Słownik, Olsztyn 2003, s. 129.