Julian Żołnierkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 
{{Biogram infobox
 
{{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = ks. Julian Żołnierkiewicz
+
  |imię i nazwisko      = Julian Żołnierkiewicz
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 
+
'''Julian Żołnierkiewicz''' (ur. 23 maja 1931 r., zm. 23 października 2013 r.) – duchowny katolicki, były proboszcz [[Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa]] w [[Olsztyn|Olsztynie]].
'''Ks. Julian Żołnierkiewicz''' (ur. 23 maja 1931 r., zm. 23 października 2013 r.) – duchowny katolicki, były proboszcz [[Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa]] w [[Olsztyn|Olsztynie]].
 
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
 +
W latach 1943-1944 był współpracownikiem AK. Dostarczał żywność, przekazywał informacje oddziałom AK w okręgu stołpeckim. W sierpniu 1946 r. wraz z rodziną został repatriowany do Polski.
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
UW 1951 r. zdał maturę w ramach kursu wstępnego do [[Wyższe Seminarium Duchowne Metropolii Warmińskiej Hosianum w Olsztynie| WSD "Hosianum" w Olsztynie]]. Absolwent WSD "Hosianum". Święcenia kapłańskie przyjął w 1956 roku z rąk bp. Mariana Jankowskiego. W latach 1974-1978 kontynuował studia w zakresie socjologii religii na Akademii Teologii Katolickiej, gdzie uzyskał tytuł magistra. W 1978 r. uzyskał również tytuł doktora.<br/>
+
UW 1951 r. zdał maturę w ramach kursu wstępnego do [[Wyższe Seminarium Duchowne Metropolii Warmińskiej Hosianum w Olsztynie| WSD "Hosianum" w Olsztynie]]. Po ukończeniu seminarium  przyjął święcenia kapłańskie (1956 r.) z rąk bp. [[Marian Jankowski|Mariana Jankowskiego]]. W latach 1974-1978 kontynuował studia w zakresie socjologii religii na Akademii Teologii Katolickiej, gdzie uzyskał tytuł magistra. W 1978 r. uzyskał również tytuł doktora.
 +
 
 
===Praca===
 
===Praca===
W latach 1943-1944 współpracownik AK - dostarczał żywność, przekazywał informacje oddziałom AK w okręgu stołpeckim. W sierpniu 1946 r. wraz z rodziną repatriowany do Polski. Po święceniach kapłańskich wikariusz w [[Ełk|Ełku]], następnie w [[Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie|parafii NSPJ w Olsztynie]]. Od 31 sierpnia 1972 r. (do 2006 r.) proboszcz [[Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa]] w [[Olsztyn|Olsztynie]].<br/>
+
Po święceniach kapłańskich został wikariuszem w [[Ełk|Ełku]], następnie w [[Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie|parafii NSPJ w Olsztynie]]. Od 31 sierpnia 1972 r. do 2006 r. był proboszczem [[Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa]] w [[Olsztyn|Olsztynie]].
W 1963 organizator Duszpasterstwa Akademickiego w Olsztynie. W latach 1977-1997 wykładowca w Instytucie Teologiczno-Historycznym w Olsztynie, filii Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. 1980-1989 kapelan NSZZ Solidarność. Współzałożyciel Klubu Inteligencji Katolickiej w Olsztynie. <br/>
+
 
W 1985 organizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy, opiekun spotkań podziemnych struktur Solidarności, organizator pomocy dla internowanych i więźniów. Duchowy opiekun kolporterów, kolporter wydawnictw podziemnych, w tym ulotek, organizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej.<br/>
+
W 1963 organizował Duszpasterstwo Akademickie w Olsztynie. W latach 1977-1997 był wykładowcą w Instytucie Teologiczno-Historycznym w Olsztynie, filii Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1980-1989 był kapelanem NSZZ Solidarność.  
10 kwietnia 2010 r., tuż po katastrofie samolotu prezydenckiego w Smoleńsku, w zastępstwie za bp. polowego WP Tadeusza Płoskiego, który zginął w tej katastrofie, odprawiał na cmentarzu wojskowym w Katyniu Mszę św. w intencji żołnierzy – ofiar zbrodni, a także ofiar katastrofy.<br/>
+
 
 +
Współzałożyciel Klubu Inteligencji Katolickiej w Olsztynie. <br/>
 +
W 1985 organizował Duszpasterstwa Ludzi Pracy, był opiekunem spotkań podziemnych struktur Solidarności, organizatorem pomocy dla internowanych i więźniów, duchowym opiekunem kolporterów. Sam również był kolporterem wydawnictw podziemnych, w tym ulotek, i organizatorem Tygodni Kultury Chrześcijańskiej.
 +
 
 +
10 kwietnia 2010 r., tuż po katastrofie samolotu prezydenckiego w Smoleńsku, w zastępstwie za bp. polowego WP Tadeusza Płoskiego, który zginął w tej katastrofie, odprawiał na cmentarzu wojskowym w Katyniu mszę św. w intencji ofiar zbrodni katyńskiej, a także ofiar katastrofy.
 +
 
 
W 1958 r. odznaczony godnością  kapelana honorowego Jego Świątobliwości. W 1985 r. kanonika rzeczywistego warmińskiej kapituły katedralnej, a w 1992 r. pronotariusza apostolskiego.<br/>
 
W 1958 r. odznaczony godnością  kapelana honorowego Jego Świątobliwości. W 1985 r. kanonika rzeczywistego warmińskiej kapituły katedralnej, a w 1992 r. pronotariusza apostolskiego.<br/>
Zmarł 23 października 2013 r. w Olsztynie.<br/>
+
Zmarł 23 października 2013 r. w Olsztynie.
  
 +
===Odznaczenia===
 
Nagrody i wyróżnienia:
 
Nagrody i wyróżnienia:
* Jury Nagrody Regionalnej im. Michała Lengowskiego (ufundowanej przez Stowarzyszenie „Civitas Christiana”) przyznało mu nagrodę za „pracę duszpasterską na wielu polach oraz wspieranie katolików świeckich w ich służbie Ojczyźnie i społeczności lokalnej”.<br/>
+
* Jury Nagrody Regionalnej im. Michała Lengowskiego (ufundowanej przez Stowarzyszenie „Civitas Christiana”) przyznało mu nagrodę za "pracę duszpasterską na wielu polach oraz wspieranie katolików świeckich w ich służbie Ojczyźnie i społeczności lokalnej".<br/>
* Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” nadał mu tytuł Honorowego Członka NSZZ „Solidarność” (2000 r.)
+
* Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ Solidarność nadał mu tytuł Honorowego Członka NSZZ Solidarność (2000 r.)
* Minister kultury i dziedzictwa narodowego, jako osobie zaangażowanej w funkcjonowanie niezależnych wydawnictw, przyznał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” (2000 r.).<br/>
+
* Minister kultury i dziedzictwa narodowego jako osobie zaangażowanej w funkcjonowanie niezależnych wydawnictw przyznał ks. Żołnierkiewiczowi odznakę "Zasłużony Działacz Kultury" (2000 r.).<br/>
* Kapituła medalu „Znak Solidarności” w 2001 r., w 20. rocznicę stanu wojennego, przyznała mu „Znak Solidarności” za pomoc okazywaną represjonowanym w okresie stanu wojennego, m.in. umożliwienie schronienia represjonowanym na plebanii oraz organizowanie pomocy materialnej.<br/>
+
* Kapituła medalu "Znak Solidarności" przyznała mu w 2001 r., w 20. rocznicę stanu wojennego, "Znak Solidarności" za pomoc okazywaną represjonowanym w okresie stanu wojennego, m.in. umożliwienie schronienia represjonowanym na plebanii oraz organizowanie pomocy materialnej.<br/>
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==

Wersja z 14:33, 27 sty 2015

Julian Żołnierkiewicz

ks. Julian Żołnierkiewicz
ks. Julian Żołnierkiewicz
Data i miejsce urodzenia 23 maja 1931 r.
Odceda
Data i miejsce śmierci 23 października 2013 r.
Olsztyn
Miejsce spoczynku Olsztyn
Zawód duchowny katolicki, proboszcz

Julian Żołnierkiewicz (ur. 23 maja 1931 r., zm. 23 października 2013 r.) – duchowny katolicki, były proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie.

Życiorys

W latach 1943-1944 był współpracownikiem AK. Dostarczał żywność, przekazywał informacje oddziałom AK w okręgu stołpeckim. W sierpniu 1946 r. wraz z rodziną został repatriowany do Polski.

Szkoła i wykształcenie

UW 1951 r. zdał maturę w ramach kursu wstępnego do WSD "Hosianum" w Olsztynie. Po ukończeniu seminarium przyjął święcenia kapłańskie (1956 r.) z rąk bp. Mariana Jankowskiego. W latach 1974-1978 kontynuował studia w zakresie socjologii religii na Akademii Teologii Katolickiej, gdzie uzyskał tytuł magistra. W 1978 r. uzyskał również tytuł doktora.

Praca

Po święceniach kapłańskich został wikariuszem w Ełku, następnie w parafii NSPJ w Olsztynie. Od 31 sierpnia 1972 r. do 2006 r. był proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie.

W 1963 organizował Duszpasterstwo Akademickie w Olsztynie. W latach 1977-1997 był wykładowcą w Instytucie Teologiczno-Historycznym w Olsztynie, filii Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1980-1989 był kapelanem NSZZ Solidarność.

Współzałożyciel Klubu Inteligencji Katolickiej w Olsztynie.
W 1985 organizował Duszpasterstwa Ludzi Pracy, był opiekunem spotkań podziemnych struktur Solidarności, organizatorem pomocy dla internowanych i więźniów, duchowym opiekunem kolporterów. Sam również był kolporterem wydawnictw podziemnych, w tym ulotek, i organizatorem Tygodni Kultury Chrześcijańskiej.

10 kwietnia 2010 r., tuż po katastrofie samolotu prezydenckiego w Smoleńsku, w zastępstwie za bp. polowego WP Tadeusza Płoskiego, który zginął w tej katastrofie, odprawiał na cmentarzu wojskowym w Katyniu mszę św. w intencji ofiar zbrodni katyńskiej, a także ofiar katastrofy.

W 1958 r. odznaczony godnością kapelana honorowego Jego Świątobliwości. W 1985 r. kanonika rzeczywistego warmińskiej kapituły katedralnej, a w 1992 r. pronotariusza apostolskiego.
Zmarł 23 października 2013 r. w Olsztynie.

Odznaczenia

Nagrody i wyróżnienia:

  • Jury Nagrody Regionalnej im. Michała Lengowskiego (ufundowanej przez Stowarzyszenie „Civitas Christiana”) przyznało mu nagrodę za "pracę duszpasterską na wielu polach oraz wspieranie katolików świeckich w ich służbie Ojczyźnie i społeczności lokalnej".
  • Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ Solidarność nadał mu tytuł Honorowego Członka NSZZ Solidarność (2000 r.)
  • Minister kultury i dziedzictwa narodowego jako osobie zaangażowanej w funkcjonowanie niezależnych wydawnictw przyznał ks. Żołnierkiewiczowi odznakę "Zasłużony Działacz Kultury" (2000 r.).
  • Kapituła medalu "Znak Solidarności" przyznała mu w 2001 r., w 20. rocznicę stanu wojennego, "Znak Solidarności" za pomoc okazywaną represjonowanym w okresie stanu wojennego, m.in. umożliwienie schronienia represjonowanym na plebanii oraz organizowanie pomocy materialnej.

Bibliografia

A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie w Diecezji Warmińskiej w latach 1945-1992, cz.2, Olsztyn 2007.
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]