Ludwika Stramkowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 25 sierpnia 1889 | + | |data urodzenia = 25 sierpnia 1889 r. |
|miejsce urodzenia = Radoszki koło Brodnicy | |miejsce urodzenia = Radoszki koło Brodnicy | ||
| − | |data śmierci = 8 stycznia 1974 | + | |data śmierci = 8 stycznia 1974 r. |
|miejsce śmierci = Olsztyn | |miejsce śmierci = Olsztyn | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
| − | |zawód = | + | |zawód = |
|odznaczenia = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | |odznaczenia = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||
|commons = | |commons = | ||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| + | ''' Ludwika Stramkowska''' (ur. 25 sierpnia 1889 roku w Radoszkach koło Brodnicy, zm. 8 stycznia 1974 roku w Olsztynie) – działaczka ruchu polskiego.<br/><br/> | ||
| + | ==Życiorys== | ||
| + | Ludwika Sramkowska matką sześciorga dzieci. Po śmierci męża w 1925 roku wychowywała je samotnie. Była działaczką ruchu polskiego. | ||
| + | |||
| + | W 1914 roku po ślubie z murarzem Kazimierzem Stramkowskim z Ostrowia Wielkopolskiego przeniosła się do [[Olsztyn|Olsztyna]]. Włączyła się w działania ruchu polskiego. Jej dzieci uczęszczały do szkoły polskiej i uczestniczyły w zajęciach Uniwersytetu Ludowego w Dalkach pod Gnieznem. Jej córka Pelagia pracowała w księgarni "[[Gazeta Olsztyńska|Gazety Olsztyńskiej]]". Irena ukończyła szkołę handlową w Poznaniu i pracowała, tak jak i Maria, w biurze IV Dzielnicy [[Związek Polaków w Niemczech| Związku Polaków w Niemczech]]. | ||
| + | |||
| + | Za pomoc jeńcom polskim zatrudniony w Olsztynie Ludwika Stramkowska wraz z córkami: Ireną, Pelagią i Anną, oraz [[Wanda Pieniężna|Wandą Pieniężną]], [[Anna Romańska|Anną Romańską]], ks. [[Wacław Osiński|Wacławem Osińskim]] i [[Marianna Klein|Marianną Klein]] została aresztowana. Ich proces odbył się 21 lutego 1940 roku i miał charakter rozprawy pokazowej. Ludwika Stramkowska otrzymała karę półtora roku więzienia. Inni otrzymali wyrok od 2,5 do 9 miesięcy więzienia. | ||
| − | + | W 1960 roku Ludwika Stramkowska została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. | |
| − | + | Zmarła 8 stycznia 1974 roku w Olsztynie. | |
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | Jan | + | Chłosta Jan, ''Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic'', Olsztyn 1997. |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Osoba|Stramkowska, Ludwika]][[Kategoria: Działacze społeczni|Stramkowska, Ludwika]] [[kategoria: 1801-1918|Stramkowska, Ludwika]] [[kategoria:1919-1944|Stramkowska, Ludwika]] [[Kategoria: 1945-1989|Stramkowska, Ludwika]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Osoba]] | ||
Wersja z 21:52, 28 sty 2015
| Ludwika Stramkowska | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 sierpnia 1889 r. Radoszki koło Brodnicy |
| Data i miejsce śmierci | 8 stycznia 1974 r. Olsztyn |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | |
Ludwika Stramkowska (ur. 25 sierpnia 1889 roku w Radoszkach koło Brodnicy, zm. 8 stycznia 1974 roku w Olsztynie) – działaczka ruchu polskiego.
Życiorys
Ludwika Sramkowska matką sześciorga dzieci. Po śmierci męża w 1925 roku wychowywała je samotnie. Była działaczką ruchu polskiego.
W 1914 roku po ślubie z murarzem Kazimierzem Stramkowskim z Ostrowia Wielkopolskiego przeniosła się do Olsztyna. Włączyła się w działania ruchu polskiego. Jej dzieci uczęszczały do szkoły polskiej i uczestniczyły w zajęciach Uniwersytetu Ludowego w Dalkach pod Gnieznem. Jej córka Pelagia pracowała w księgarni "Gazety Olsztyńskiej". Irena ukończyła szkołę handlową w Poznaniu i pracowała, tak jak i Maria, w biurze IV Dzielnicy Związku Polaków w Niemczech.
Za pomoc jeńcom polskim zatrudniony w Olsztynie Ludwika Stramkowska wraz z córkami: Ireną, Pelagią i Anną, oraz Wandą Pieniężną, Anną Romańską, ks. Wacławem Osińskim i Marianną Klein została aresztowana. Ich proces odbył się 21 lutego 1940 roku i miał charakter rozprawy pokazowej. Ludwika Stramkowska otrzymała karę półtora roku więzienia. Inni otrzymali wyrok od 2,5 do 9 miesięcy więzienia.
W 1960 roku Ludwika Stramkowska została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarła 8 stycznia 1974 roku w Olsztynie.
Bibliografia
Chłosta Jan, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.
