Bornice: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie |
Wersja z 14:12, 7 lut 2015
Bornice | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | iławski |
Gmina | Susz |
Liczba ludności (2010) | 137 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Bornice (niem. Bornitz) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Susz. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 r. liczyła 137 mieszkańców. W 2011 r. sołtysem wsi został Tadeusz Karolewski[1]. Po jego śmierci, w wyborach przedterminowych w marcu 2014 r. sołtysem został Andrzej Karolewski[2].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, 33 km na północny zachód od Iławy i 11 km na północ od Susza, między drogami wojewódzkimi nr 515 i 520, w pobliżu granicy z województwem pomorskim.
Dzieje miejscowości
Miejscowość powstała na obszarze staropruskiej osady po 1249 r. W 1315 r. komtur dzierzgoński narzucił na osadników obowiązek sprawowania opieki nad leśną zwierzyną oraz pasiekami.
Od 1400 r. wieś funkcjonowała w oparciu o prawo chełmińskie. W 1414 roku została doszczętnie zniszczona, a opuszczone grunty włączono do domeny lennej zakonu krzyżackiego.
W XVIII stuleciu Bornice wraz z okolicami stały się własnością rodu Finck von Finckenstein z Kamieńca. W 1789 r. były wsią szlachecką, w której działała karczma. Liczyła 18 budynków mieszkalnych.
W 1944 r. wieś była zamieszkana przez 41 osób. Byli wśród nich zarówno chłopi, jaki i rzemieślnicy oraz robotnicy leśni. W tym okresie w Bornicach działała szkoła wiejska oraz gospoda.
Miejscowość ma charakter wsi rolniczej. W zabudowie przeważają domki jednorodzinne; większa część budynków mieszkalnych pochodzi z okresu przedwojennego.
Liczba mieszkańców i gospodarstw w następujących latach wynosiła:
- 1817 – 153 osoby,17 domów
- 1831 – 185 osób, 19 domów
- 1864 – 271 osób, 27 domów
- 1871 – 330 osoby, 35 domów
- 1885 – 307 osób, 37 domów
- 1895 – 320 osób, 39 domów
- 1905 – 296 osób, 36 domów
- 1933 – 358 osób
- 1939 – 339 osób
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Matki Bożej Królowej Świata w Kamieńcu.
Przypisy
- ↑ bip.susz.sisco.info [5.03.2014]
- ↑ susz.pl [27.03.2014]
Bibliografia
Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wyd. II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
bip.susz.sisco.info, Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Susz, [05.03.2014]
bip.susz.sisco.info Plan odnowy miejscowości Bornice] [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]