Kruszczyk błotny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
Linia 18: Linia 18:
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Synonimy = Synonimy
 
  |Lista synonimów = ''Amesia palustris'' (L.) A.Nelson & J.F.Macbr., ''Helleborine palustris'' (L.) Hill,  ''Limodorum palustre'' (L.) Kuntze, Serapias palustris (L.) Mill}}
 
  |Lista synonimów = ''Amesia palustris'' (L.) A.Nelson & J.F.Macbr., ''Helleborine palustris'' (L.) Hill,  ''Limodorum palustre'' (L.) Kuntze, Serapias palustris (L.) Mill}}
<br/>
 
 
 
 
'''Kruszczyk błotny''' (''Epipactis palustris'' (L.) Crantz.) – gatunek rośliny należący do rodziny storczykowatych (''Orchidaceae''), rzędu szparagowców (''Asparagales'').
 
'''Kruszczyk błotny''' (''Epipactis palustris'' (L.) Crantz.) – gatunek rośliny należący do rodziny storczykowatych (''Orchidaceae''), rzędu szparagowców (''Asparagales'').
 
+
<br/><br/>
 
=== Morfologia ===
 
=== Morfologia ===
 
Kruszczyk błotny jest byliną z długim podziemnym kłączem o długich międzywęźlach. Łodyga o wysokości 15-50(70) cm, wzniesiona, nierozgałęziona, miękko i gęsto owłosiona, górą zwykle fioletowo nabiegła, w dolnej części zielona. Liście dolne w postaci 2 do 4 pochwiastych łuskolistków, liście asymilacyjne siedzące w liczbie 4-10, podługowato lancetowate, na brzegu owłosione, w dotyku szorstkie, 7-18 cm długości i do 4 cm szerokości. Wyrastają spiralnie na łodydze i mają czerwonawe unerwienie.
 
Kruszczyk błotny jest byliną z długim podziemnym kłączem o długich międzywęźlach. Łodyga o wysokości 15-50(70) cm, wzniesiona, nierozgałęziona, miękko i gęsto owłosiona, górą zwykle fioletowo nabiegła, w dolnej części zielona. Liście dolne w postaci 2 do 4 pochwiastych łuskolistków, liście asymilacyjne siedzące w liczbie 4-10, podługowato lancetowate, na brzegu owłosione, w dotyku szorstkie, 7-18 cm długości i do 4 cm szerokości. Wyrastają spiralnie na łodydze i mają czerwonawe unerwienie.
  
Kruszczyk błotny kwitnie od czerwca do lipca. Kwiaty grzbieciste, duże, bez zapachu. Zebrane są na szczycie w luźne grono, o długości 6-10 cm, zawierające 8–15 kwiatów z drobnymi przysadkami na górnej części bezlistnej łodygi. Okwiat o 6 działkach (po 3 działki w dwóch okółkach), brunatno- lub purpurowo-zielonkawe, wewnątrz białawe lub zaróżowione. Warżka biała z czerwonymi żyłkami, bez ostrogi, dwuczłonowa (przedni człon okrągławy, ruchomy, oddzielony głębokim wcięciem, człon nasadowy węższy, z dwoma trójkątnymi łatkami), działki okwiatu rozpostarte, kwiaty nieco zwisające, krótkoszypułkowe, wyrastające w kątach przysadek, zebrane w luźne, 8-15-kwiatowe, jednostronne grono. Zalążnia prosta, na skręconej silnie owłosionej szypułce kwiatowej. Owocem jest torebka, do 20 mm długości.
+
Kruszczyk błotny kwitnie od czerwca do lipca. Kwiaty grzbieciste, duże, bez zapachu. Zebrane są na szczycie w luźne grono o długości 6-10 cm, zawierające 8–15 kwiatów z drobnymi przysadkami na górnej części bezlistnej łodygi. Okwiat o 6 działkach (po 3 działki w dwóch okółkach), brunatno- lub purpurowo-zielonkawe, wewnątrz białawe lub zaróżowione. Warżka biała z czerwonymi żyłkami, bez ostrogi, dwuczłonowa (przedni człon okrągławy, ruchomy, oddzielony głębokim wcięciem, człon nasadowy węższy, z dwoma trójkątnymi łatkami), działki okwiatu rozpostarte, kwiaty nieco zwisające, krótkoszypułkowe, wyrastające w kątach przysadek, zebrane w luźne, 8-15-kwiatowe, jednostronne grono. Zalążnia prosta, na skręconej silnie owłosionej szypułce kwiatowej. Owocem jest torebka, do 20 mm długości.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
 
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
Gatunek jest rozpowszechniony w Europie, od północnej Hiszpanii i Francji po południową część Skandynawii. Na wschodzie sięga do Iranu, a nawet Japonii. Napotykano go do wysokości 2000 m n.p.m. W Polsce występuje na całym obszarze, choć miejscami rzadko. Kruszczyk błotny jest gatunkiem charakterystycznym dla torfowisk niskich i źródliskowych, występuje również w lasach łęgowych i na mokrych łąkach trzęślicowych, w dolinach wydmowych. Preferuje gleby zawierające węglan wapnia od odczynu lekko kwaśnego do obojętnego. Występuje na niżu i w niższych położeniach górskich. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla ''O/All. Caricetaliadavallianae''. Populacje liczą zazwyczaj od kilkunastu do kilkudziesięciu, bardzo rzadko kilkuset osobników.
+
Gatunek jest rozpowszechniony w Europie, od północnej Hiszpanii i Francji po południową część Skandynawii. Na wschodzie sięga do Iranu, a nawet Japonii. Napotykano go do wysokości 2000 m n.p.m. W Polsce występuje na całym obszarze, choć miejscami rzadko.  
<br/>
+
 
Na Warmii i Mazurach występuje w [[Rezerwat Jeziorko koło Drozdowa|Rezerwacie Jeziorko koło Drozdowa]] oraz w [[Rezerwat Jezioro Karaś|Rezerwacie Jezioro Karaś]].
+
Kruszczyk błotny jest gatunkiem charakterystycznym dla torfowisk niskich i źródliskowych, występuje również w lasach łęgowych i na mokrych łąkach trzęślicowych, w dolinach wydmowych. Preferuje gleby zawierające węglan wapnia od odczynu lekko kwaśnego do obojętnego. Występuje na niżu i w niższych położeniach górskich. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla ''O/All. Caricetaliadavallianae''. Populacje liczą zazwyczaj od kilkunastu do kilkudziesięciu, bardzo rzadko kilkuset osobników.
 +
 
 +
Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] występuje w [[Rezerwat Jeziorko koło Drozdowa|Rezerwacie Jeziorko koło Drozdowa]] oraz w [[Rezerwat Jezioro Karaś|Rezerwacie Jezioro Karaś]].
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 41: Linia 40:
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
 
Kwiaty nie produkują nektaru, są jednak odwiedzane przez owady, które zbierają pyłkowiny. Odbywa się to w ten sposób, że owad siadając na warżce odgina swoim ciężarem jej część szczytową, a pyłkowina przykleja mu się do głowy. W niesprzyjających warunkach (np. podczas długotrwałych opadów), gdy owady nie odwiedzają kwiatów, dochodzi do samozapylenia.  
 
Kwiaty nie produkują nektaru, są jednak odwiedzane przez owady, które zbierają pyłkowiny. Odbywa się to w ten sposób, że owad siadając na warżce odgina swoim ciężarem jej część szczytową, a pyłkowina przykleja mu się do głowy. W niesprzyjających warunkach (np. podczas długotrwałych opadów), gdy owady nie odwiedzają kwiatów, dochodzi do samozapylenia.  
<br/>
+
 
 
Tworzy mieszańce z kruszczykiem rdzawoczerwonym (''Epipactis atrorubens''). Jest gatunkiem mało zmiennym morfologicznie. Niewielka zmienność dotyczy tylko ubarwienia kwiatów, które mogą mieć kolor od ciemnoczerwonego po prawie zielony.
 
Tworzy mieszańce z kruszczykiem rdzawoczerwonym (''Epipactis atrorubens''). Jest gatunkiem mało zmiennym morfologicznie. Niewielka zmienność dotyczy tylko ubarwienia kwiatów, które mogą mieć kolor od ciemnoczerwonego po prawie zielony.
<br/>
+
== Zobacz też ==
 
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Kruszczyk_błotny pl.wikipedia.org] [16.02.2015] <br/>
 +
[http://www.kul.pl/kruszczyk-blotny-epipactis-palustris-l-crantz,art_26088.html Katolicki Uniwersytet Lubelski] [15.02.2015]<br/>
 +
[http://jezioro.com.pl/flora/okaz.html?id=933 jezioro.com.pl] [15.02.2015]<br/>
 +
[http://www.up.poznan.pl/kb/wp-content/uploads/2013/02/stec_4_gol_bedn.pdf Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu] [15.02.2015]<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Rutkowski L., ''Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej'', Wyd. Naukowe PWN, 2006.
 
Rutkowski L., ''Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej'', Wyd. Naukowe PWN, 2006.
Linia 53: Linia 55:
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
 
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Kruszczyk_błotny]
 
<br/>
 
[http://www.kul.pl/kruszczyk-blotny-epipactis-palustris-l-crantz,art_26088.html]
 
<br/>
 
[http://jezioro.com.pl/flora/okaz.html?id=933]
 
<br/>
 
[http://www.up.poznan.pl/kb/wp-content/uploads/2013/02/stec_4_gol_bedn.pdf]
 
<br/>
 
  
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]]
+
 
 +
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Orzysz (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Biskupiec (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Iława (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]]

Aktualna wersja na dzień 11:41, 16 lut 2015

Kruszczyk błotny

Epipactis palustris
(L.) Crantz
Kruszczyk błotnyFot. Kristian Peters. Źródło: Commons Wikimedia
Kruszczyk błotny
Fot. Kristian Peters. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa jednoliścienne
Rząd szparagowce
Rodzina storczykowate
Rodzaj kruszczyk
Gatunek kruszczyk błotny
Synonimy
Amesia palustris (L.) A.Nelson & J.F.Macbr., Helleborine palustris (L.) Hill, Limodorum palustre (L.) Kuntze, Serapias palustris (L.) Mill

Kruszczyk błotny (Epipactis palustris (L.) Crantz.) – gatunek rośliny należący do rodziny storczykowatych (Orchidaceae), rzędu szparagowców (Asparagales).

Morfologia

Kruszczyk błotny jest byliną z długim podziemnym kłączem o długich międzywęźlach. Łodyga o wysokości 15-50(70) cm, wzniesiona, nierozgałęziona, miękko i gęsto owłosiona, górą zwykle fioletowo nabiegła, w dolnej części zielona. Liście dolne w postaci 2 do 4 pochwiastych łuskolistków, liście asymilacyjne siedzące w liczbie 4-10, podługowato lancetowate, na brzegu owłosione, w dotyku szorstkie, 7-18 cm długości i do 4 cm szerokości. Wyrastają spiralnie na łodydze i mają czerwonawe unerwienie.

Kruszczyk błotny kwitnie od czerwca do lipca. Kwiaty grzbieciste, duże, bez zapachu. Zebrane są na szczycie w luźne grono o długości 6-10 cm, zawierające 8–15 kwiatów z drobnymi przysadkami na górnej części bezlistnej łodygi. Okwiat o 6 działkach (po 3 działki w dwóch okółkach), brunatno- lub purpurowo-zielonkawe, wewnątrz białawe lub zaróżowione. Warżka biała z czerwonymi żyłkami, bez ostrogi, dwuczłonowa (przedni człon okrągławy, ruchomy, oddzielony głębokim wcięciem, człon nasadowy węższy, z dwoma trójkątnymi łatkami), działki okwiatu rozpostarte, kwiaty nieco zwisające, krótkoszypułkowe, wyrastające w kątach przysadek, zebrane w luźne, 8-15-kwiatowe, jednostronne grono. Zalążnia prosta, na skręconej silnie owłosionej szypułce kwiatowej. Owocem jest torebka, do 20 mm długości.

Rozmieszczenie i ekologia

Gatunek jest rozpowszechniony w Europie, od północnej Hiszpanii i Francji po południową część Skandynawii. Na wschodzie sięga do Iranu, a nawet Japonii. Napotykano go do wysokości 2000 m n.p.m. W Polsce występuje na całym obszarze, choć miejscami rzadko.

Kruszczyk błotny jest gatunkiem charakterystycznym dla torfowisk niskich i źródliskowych, występuje również w lasach łęgowych i na mokrych łąkach trzęślicowych, w dolinach wydmowych. Preferuje gleby zawierające węglan wapnia od odczynu lekko kwaśnego do obojętnego. Występuje na niżu i w niższych położeniach górskich. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O/All. Caricetaliadavallianae. Populacje liczą zazwyczaj od kilkunastu do kilkudziesięciu, bardzo rzadko kilkuset osobników.

Na Warmii i Mazurach występuje w Rezerwacie Jeziorko koło Drozdowa oraz w Rezerwacie Jezioro Karaś.

Wartość użytkowa

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową, umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w kategorii zagrożenia V (grupa gatunków narażonych na wymarcie). Główne zagrożenie dla gatunku stanowi osuszanie terenów podmokłych oraz ich zarastanie przez gatunki drzewiaste i trzcinę.

Ciekawostki

Kwiaty nie produkują nektaru, są jednak odwiedzane przez owady, które zbierają pyłkowiny. Odbywa się to w ten sposób, że owad siadając na warżce odgina swoim ciężarem jej część szczytową, a pyłkowina przykleja mu się do głowy. W niesprzyjających warunkach (np. podczas długotrwałych opadów), gdy owady nie odwiedzają kwiatów, dochodzi do samozapylenia.

Tworzy mieszańce z kruszczykiem rdzawoczerwonym (Epipactis atrorubens). Jest gatunkiem mało zmiennym morfologicznie. Niewielka zmienność dotyczy tylko ubarwienia kwiatów, które mogą mieć kolor od ciemnoczerwonego po prawie zielony.

Zobacz też

pl.wikipedia.org [16.02.2015]
Katolicki Uniwersytet Lubelski [15.02.2015]
jezioro.com.pl [15.02.2015]
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu [15.02.2015]

Bibliografia

Rutkowski L., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, Wyd. Naukowe PWN, 2006.
Piękoś-Mirkowa Halina, Mirek Zbigniew, Rośliny chronione, Warszawa, Multico Oficyna Wyd., 2006.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006.