Mioduńskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
Aktualna wersja na dzień 13:01, 18 lut 2015
| Mioduńskie | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | giżycki |
| Gmina | Ryn |
| Liczba ludności (2010) | 53 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Mioduńskie | |
| Położenie na mapie Polski  Mioduńskie | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Mioduńskie (niem. Gut Mniodunsken, od 1929 r. Immenhagen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Ryn. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1945–1950 wieś wchodziła w skład i|powiatu mrągowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 53 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Mioduńskie i Zielony Lasek. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Małgorzata Jabłońska[1].
Położenie
Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, 25 km na południowy zachód od Giżycka i 9 km na południowy wschód od Rynu, między drogą wojewódzką nr 642 a jeziorem Szymon, w pobliżu granicy z powiatem mrągowskim. Na południe od wsi przebiega Kanał Mioduński, łączący jezioro Szymon i jezioro Kotek Wielki.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji wschodnich terenów Prus Książęcych. Dokładna data jej założenia nie jest znana. W drugiej połowie XVI wieku tutejsze dobra należały do komornika ryńskiego Matysa. W 1582 roku zostały one sprzedane Wawrzyńcowi Reckowi przez starostę Krispina von Blumsteina, co dwa lata później potwierdził margrabia brandenburski Jerzy Fryderyk Hohenzollern. Mioduńskie należały do parafii ewangelickiej w Szymonce.
Szkoła we wsi istniała już przed II wojną światową. W 1935 roku zatrudniała ona jednego nauczyciela, a uczęszczało do niej 25 uczniów. Po wojnie uruchomiono ją ponownie 1 września 1947 roku, ale z powodu malejącej liczby uczniów została zlikwidowana już w 1957 roku. Raz jeszcze otwarto ją w 1964 roku, a zlikwidowano dziesięć lat później w ramach reorganizacji sieci szkolnej.
W 1970 roku Mioduńskie składały się z 15 budynków mieszkalnych; wieś była zelektryfikowana, posiadała świetlicę, punkt biblioteczny i boisko sportowe; działało tu kółko rolnicze i spółka wodnomelioracyjna. W latach 1954–1972 wieś należała do gromady Ryn.
Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:
- 1857 – 55 osób
- 1939 – 105 osób
- 1970 – 79 osób
Zabytki
- dwór w Mioduńskich
- cmentarz ewangelicki z przełomu XIX i XX wieku
Przypisy
Bibliografia
Białuński Grzegorz, Osadnictwo regionu Wielkich Jezior Mazurskich od XIV do początku XVIII wieku - starostwo leckie (giżyckie) i ryńskie, Olsztyn 1996.
Giżycko. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1983.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Gminna ewidencja zabytków, w: Miasto i gmina Ryn. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, Część A, Ryn 2009/2010 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
