Malinowo (gmina Pasłęk): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Poprawki w opisie) |
|||
Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | '''Malinowo''' (niem. ''Amalienhof'') - dawny majątek | + | '''Malinowo''' (niem. ''Amalienhof'') - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce, położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pasłęk]]. |
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
− | Nie są znane prawie żadne szczegóły dotyczące historii wioski. | + | Nie są znane prawie żadne szczegóły dotyczące historii wioski. Był tu majątek, należący do Kwitajn. Majątek ten w XIX w. zaczęli dzierżawić Liedtkowie - Friedrich Liedtke, który w 1849 poślubił Charlotte Daniel z [[Rogajny (gmina Pasłęk)|Rogajn]], otrzymał Malinowo (niem. ''Amalienhof'') od rodziny Dönhoff z [[Kwitajny|Kwitajn]] jako długoterminową dzierżawę. Malinowo musiało zmagać się z różnymi trudnościami, ale sytuacja gospodarcza pozostawała tam stabilna. W latach 80. XIX w. Friedrich Liedtke otrzymał możliwość przejęcia dwóch kolejnych gospodarstw jako długoterminowej dzierżawy dla swoich dzieci - były to [[Leżnica]] (niem. ''Lägs''), którą otrzymała druga córka, oraz [[Kudyny]] (niem. ''Komthurhof''), które otrzymał syn Gustav. Najstarsza córka dalej zarządzała Malinowem gdy Friedrich przeszedł na emeryturę. Zmarł on w wieku 75 lat w 1894. |
− | + | W 1910 mieszkało tu 32 osób. | |
− | + | Malinowo jest wymienione w spisie majątków i folwarków podległym Kwitajnom z lat 1922-1939 - dzierżawcą miał być Johannes Foth, który przez pewien czas dzierżawił również majątek w [[Maciejowizna|Maciejowiznie]]. | |
− | Nie | + | Nie są znane nazwiska osób które osiedliły się tu po wojnie, ani data kiedy ostatnia osoba opuściła miejscowość. Na starych zdjęciach satelitarnych, pomiędzy 2005 a 2011, widać jeszcze jakby ostatnie zabudowania miejscowości - jeden, prawdopodobnie nie zachowany w całości, domek. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | Helga Tödt, ''Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika'', 2013 | + | Helga Tödt, ''Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika'', 2013 (informacja o majątku)<br>Czesław Dziemidowicz, ''Kwitajny. Quittainen. Moja Ojczyzna'' (spis majątków) |
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie nieistniejące]] [[Kategoria: Wsie niesołeckie]] | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat elbląski]] [[Kategoria: Pasłęk (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie nieistniejące]] [[Kategoria: Wsie niesołeckie]] |
Wersja z 15:00, 26 mar 2023
Malinowo | |
| |
Zdjęcie satelitarne z 2005 roku - Malinowo.
Źródło: Google Earth Pro | |
Rodzaj miejscowości | wieś niesołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | elbląski |
Gmina | Pasłęk |
Liczba ludności (2023) | 0 |
SIMC | 1045134 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Malinowo (niem. Amalienhof) - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk.
Dzieje miejscowości
Nie są znane prawie żadne szczegóły dotyczące historii wioski. Był tu majątek, należący do Kwitajn. Majątek ten w XIX w. zaczęli dzierżawić Liedtkowie - Friedrich Liedtke, który w 1849 poślubił Charlotte Daniel z Rogajn, otrzymał Malinowo (niem. Amalienhof) od rodziny Dönhoff z Kwitajn jako długoterminową dzierżawę. Malinowo musiało zmagać się z różnymi trudnościami, ale sytuacja gospodarcza pozostawała tam stabilna. W latach 80. XIX w. Friedrich Liedtke otrzymał możliwość przejęcia dwóch kolejnych gospodarstw jako długoterminowej dzierżawy dla swoich dzieci - były to Leżnica (niem. Lägs), którą otrzymała druga córka, oraz Kudyny (niem. Komthurhof), które otrzymał syn Gustav. Najstarsza córka dalej zarządzała Malinowem gdy Friedrich przeszedł na emeryturę. Zmarł on w wieku 75 lat w 1894.
W 1910 mieszkało tu 32 osób.
Malinowo jest wymienione w spisie majątków i folwarków podległym Kwitajnom z lat 1922-1939 - dzierżawcą miał być Johannes Foth, który przez pewien czas dzierżawił również majątek w Maciejowiznie.
Nie są znane nazwiska osób które osiedliły się tu po wojnie, ani data kiedy ostatnia osoba opuściła miejscowość. Na starych zdjęciach satelitarnych, pomiędzy 2005 a 2011, widać jeszcze jakby ostatnie zabudowania miejscowości - jeden, prawdopodobnie nie zachowany w całości, domek.
Bibliografia
Helga Tödt, Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika, 2013 (informacja o majątku)
Czesław Dziemidowicz, Kwitajny. Quittainen. Moja Ojczyzna (spis majątków)
Galeria zdjęć
<gallery mode=packed widths=200px heights=200px class="left">
File:Malinowo_1.jpg|File:Malinowo_2.jpg|<center>Główna droga w Malinowie, w kierunku rozejścia się dróg do Maciejowizny i Leżnicy. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, lipiec 2022.
File:Malinowo_3.jpg|<center>Miejsce, gdzie była droga. Widok w kierunku Maciejowizny. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, lipiec 2022.