Lechowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Zobacz też)
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}<br/>
 
}}<br/>
''' Lechowo ''' (niem. ''Lichtenau'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat braniewski|powiecie braniewskim]], w [[gmina Pieniężno|gminie Pieniężno]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo elbląskie|województwa elbląskiego]].
+
''' Lechowo ''' (niem. ''Lichtenau'') – [[wieś sołecka]] położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat braniewski|powiecie braniewskim]], w [[Pieniężno (gmina miejsko-wiejska)|gminie Pieniężno]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo elbląskie|województwa elbląskiego]].
  
 
Miejscowość w 2010 roku liczyła 268 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Bogdan Ponichtera]]<ref>http://bip.pieniezno.pl/?cid=91</ref>.
 
Miejscowość w 2010 roku liczyła 268 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Bogdan Ponichtera]]<ref>http://bip.pieniezno.pl/?cid=91</ref>.
Linia 36: Linia 36:
  
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, w południowo-zachodniej części [[Wzniesienia Górowskie|Wzniesień Górowskich]], 10 km na południowy wschód od [[Pieniężno|Pieniężna]] i 18 km na północny wschód od [[Orneta|Ornety]], w pobliżu granicy z [[powiat lidzbarski|powiatem lidzbarskim]].  
+
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, w południowo-zachodniej części [[Wzniesienia Górowskie|Wzniesień Górowskich]], 10 km na południowy wschód od [[Pieniężno|Pieniężna]] i 18 km na północny wschód od [[Orneta|Ornety]], w pobliżu granicy z [[Powiat lidzbarski|powiatem lidzbarskim]].  
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Wieś została założona na starym pruskim polu osadniczym zwanym ''Colkstitien''. Przywilej lokacyjny otrzymała 23 października 1326 roku. Obejmowała wówczas 70 łanów, z których cztery przeznaczono dla kościoła, a siedem dla sołtysa; osadnikom przyznano jedenastoletnią [[wolnizna|wolniznę]]. W 1330 roku wieś otrzymała zgodę na założenie karczmy. Wieś znacznie ucierpiała podczas ostatniej [[wojna polsko-krzyżacka 1519-1521|wojny polsko-krzyżackiej]] - odłogiem leżało wówczas 41 spośród 59 łanów ziemi. Ponowne zasiedlenie szło bardzo powoli; wieś w pełni zagospodarowana została dopiero u schyłku XVI wieku. W 1656 roku było w Lechowie 20 gospodarzy (w tym dwóch sołtysów) oraz karczmarz. W 1783 roku była to wieś królewska. Kościół wybudowano już w XIV wieku, a w następnym stuleciu został on rozbudowany i podwyższony. Nie zachowały się źródła dotyczące istnienia ewentualnej szkoły parafialnej.
+
Wieś została założona na starym pruskim polu osadniczym zwanym ''Colkstitien''. Przywilej lokacyjny otrzymała 23 października 1326 roku. Obejmowała wówczas 70 łanów, z których cztery przeznaczono dla kościoła, a siedem dla sołtysa; osadnikom przyznano jedenastoletnią [[wolnizna|wolniznę]]. W 1330 roku wieś otrzymała zgodę na założenie karczmy. Wieś znacznie ucierpiała podczas ostatniej [[Wojna polsko-krzyżacka 1519-1521|wojny polsko-krzyżackiej]] - odłogiem leżało wówczas 41 spośród 59 łanów ziemi. Ponowne zasiedlenie szło bardzo powoli; wieś w pełni zagospodarowana została dopiero u schyłku XVI wieku. W 1656 roku było w Lechowie 20 gospodarzy (w tym dwóch sołtysów) oraz karczmarz. W 1783 roku była to wieś królewska. [[Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Lechowie |Kościół]] wybudowano już w XIV wieku, a w następnym stuleciu został on rozbudowany i podwyższony. Nie zachowały się źródła dotyczące istnienia ewentualnej szkoły parafialnej.
  
Przed wybuchem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 83 osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle, a 22 w handlu i komunikacji.
+
Przed wybuchem [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojny światowej]] większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 83 osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle, a 22 w handlu i komunikacji.
  
  
Linia 59: Linia 59:
  
 
1939 - 590 osób, 133 gospodarstwa domowe
 
1939 - 590 osób, 133 gospodarstwa domowe
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Edukacja ==
 
== Edukacja ==
 
[[Szkoła Podstawowa w Lechowie]]
 
[[Szkoła Podstawowa w Lechowie]]
 +
<br/>
 +
 +
== Kultura ==
 +
W miejscowości działa [[Stowarzyszenie Przyjaciół Lechowa "Lechowianie"]].
 +
<br/>
  
 +
== Religia ==
 +
W Lechowie znajduje się siedziba [[Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Lechowie |parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jana Chrzciciela]].
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
 +
*[[Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Lechowie |Kościół pw. św. Jana Chrzciciela]]
 +
*Cmentarz przykościelny
 
*Częściowo zachowany średniowieczny układ ruralistyczny
 
*Częściowo zachowany średniowieczny układ ruralistyczny
*Cmentarz przykościelny
 
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 86: Linia 93:
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
[[Kategoria: Powiat braniewski]]  
 
+
[[Kategoria: Pieniężno (gmina miejsko-wiejska)]]  
[[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat braniewski]] [[Kategoria: Gmina Pieniężno]] [[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1301-1400]]

Wersja z 07:54, 18 lip 2014

Lechowo

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat braniewski
Gmina Pieniężno
Liczba ludności (2010) 268[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Lechowo
Lechowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Lechowo
Lechowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Lechowo (niem. Lichtenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Pieniężno. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 268 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bogdan Ponichtera[2].


Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, w południowo-zachodniej części Wzniesień Górowskich, 10 km na południowy wschód od Pieniężna i 18 km na północny wschód od Ornety, w pobliżu granicy z powiatem lidzbarskim.


Dzieje miejscowości

Wieś została założona na starym pruskim polu osadniczym zwanym Colkstitien. Przywilej lokacyjny otrzymała 23 października 1326 roku. Obejmowała wówczas 70 łanów, z których cztery przeznaczono dla kościoła, a siedem dla sołtysa; osadnikom przyznano jedenastoletnią wolniznę. W 1330 roku wieś otrzymała zgodę na założenie karczmy. Wieś znacznie ucierpiała podczas ostatniej wojny polsko-krzyżackiej - odłogiem leżało wówczas 41 spośród 59 łanów ziemi. Ponowne zasiedlenie szło bardzo powoli; wieś w pełni zagospodarowana została dopiero u schyłku XVI wieku. W 1656 roku było w Lechowie 20 gospodarzy (w tym dwóch sołtysów) oraz karczmarz. W 1783 roku była to wieś królewska. Kościół wybudowano już w XIV wieku, a w następnym stuleciu został on rozbudowany i podwyższony. Nie zachowały się źródła dotyczące istnienia ewentualnej szkoły parafialnej.

Przed wybuchem II wojny światowej większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 83 osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle, a 22 w handlu i komunikacji.


Liczba mieszkańców i gospodarstw

1783 - 35 gospodarstw rolnych

1820 - 320 osób, 53 gospodarstwa rolne

1857 - 510 osób

1905 - 622 osoby

1933 - 573 osoby

1939 - 590 osób, 133 gospodarstwa domowe

Edukacja

Szkoła Podstawowa w Lechowie

Kultura

W miejscowości działa Stowarzyszenie Przyjaciół Lechowa "Lechowianie".

Religia

W Lechowie znajduje się siedziba parafii rzymskokatolickiej pw. św. Jana Chrzciciela.

Zabytki


Bibliografia

  1. Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  3. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  4. Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Gminna ewidencja zabytków w: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Pieniężno, załącznik nr 1 [data dostępu: 12.11.2013]
  6. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  7. Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy