Ranty: Różnice pomiędzy wersjami
(→Dzieje miejscowości) |
|||
Linia 40: | Linia 40: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
[[Plik:Ranty - obraz.jpg|300px|thumb|Ranty,<br/>źródło: [http://rygielpisz.eu/sercemazur/download.php?id=16562 Serce Mazur], dostęp 10 listopada 2013]] | [[Plik:Ranty - obraz.jpg|300px|thumb|Ranty,<br/>źródło: [http://rygielpisz.eu/sercemazur/download.php?id=16562 Serce Mazur], dostęp 10 listopada 2013]] | ||
− | Miejscowość została założona przed 1550 rokiem. Wspólnie z [[Pamry|Pamrami]], [[Rostki|Rostkami]] i [[Malinka|Malinką]] wieś zaliczono do posiadłości barona [[Wolf von Heydeck|Wolfa von Heydeck]]. W połowie XVIII wieku Ranty należały do polskiej rodziny szlacheckiej - Drygalskich. W XIX wieku majątkiem władała rodzina, którego reprezentantem był poseł Thiel-Ranten. Działał on przeciwko germanizacji. Na sejmikach prowincjonalnych stanowczo protestował zgermanizowaniu obszarów, gdzie posługiwano się językiem polskim lub litewskim. Kolejnym właścicielem Rant był Karol Ehlers, który dodatkowo posiadał cegielnię. Karol Ehlers swoim zarządcą mianował Hellbuscha. | + | Miejscowość została założona przed 1550 rokiem. Wspólnie z [[Pamry|Pamrami]], [[Rostki (gmina Wydminy)|Rostkami]] i [[Malinka|Malinką]] wieś zaliczono do posiadłości barona [[Wolf von Heydeck|Wolfa von Heydeck]]. W połowie XVIII wieku Ranty należały do polskiej rodziny szlacheckiej - Drygalskich. W XIX wieku majątkiem władała rodzina, którego reprezentantem był poseł Thiel-Ranten. Działał on przeciwko germanizacji. Na sejmikach prowincjonalnych stanowczo protestował zgermanizowaniu obszarów, gdzie posługiwano się językiem polskim lub litewskim. Kolejnym właścicielem Rant był Karol Ehlers, który dodatkowo posiadał cegielnię. Karol Ehlers swoim zarządcą mianował Hellbuscha. |
<br/> | <br/> | ||
+ | |||
=== Zabytki === | === Zabytki === | ||
Kolumnada dawnego Dworu w Rantach. | Kolumnada dawnego Dworu w Rantach. |
Wersja z 09:52, 20 sie 2014
Ranty | |
| |
Mogiła żołnierska. Miejsce spoczynku 1 żołnierza armii niemieckiej,
źródło: Dzedzej, dostęp 9 listopada 2013 | |
Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | giżycki |
Gmina | Wydminy |
Strefa numeracyjna | (+48)87 |
Kod pocztowy | 11-510 |
Tablice rejestracyjne | NGI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Ranty (niem. Ranten) – wieś sołecka, położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Wydminy. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa suwalskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Jolanta Hanc.
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś położona w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Od Rudzisk w kierunku Rynu przebiega linia moren. Tworzy ona na wschód od Talek kilka kulminacji, wznoszących się na 180 metrów n.p.m. Zewnętrzna linia moren tej fazy biegnie w kierunku Prażmowa dalej nad Jezioro Jagodne. Wewnętrzna linia moren biegnie równolegle do szosy Ryn–Giżycko. Pomiędzy Szczybałami Giżyckimi i Wilkasami skręca na południowy wschód w kierunku Bogaczewa. Następnie łuki morenowe przecinają rynnę jeziorną, biegną dalej na Paprotki, Jezioro Buwełno, aż znajdą przedłużenie we wzgórzach koło Rant. W okolicy Rant występują niewielkie lasy, w strefie moren czołowych oraz na południowy wschód od Wydmin. Okolice Niegocina posiadały dużą liczbę grodzisk.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona przed 1550 rokiem. Wspólnie z Pamrami, Rostkami i Malinką wieś zaliczono do posiadłości barona Wolfa von Heydeck. W połowie XVIII wieku Ranty należały do polskiej rodziny szlacheckiej - Drygalskich. W XIX wieku majątkiem władała rodzina, którego reprezentantem był poseł Thiel-Ranten. Działał on przeciwko germanizacji. Na sejmikach prowincjonalnych stanowczo protestował zgermanizowaniu obszarów, gdzie posługiwano się językiem polskim lub litewskim. Kolejnym właścicielem Rant był Karol Ehlers, który dodatkowo posiadał cegielnię. Karol Ehlers swoim zarządcą mianował Hellbuscha.
Zabytki
Kolumnada dawnego Dworu w Rantach.
Bibliografia
Ranty, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.