Bronowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 54: | Linia 54: | ||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
*Przykłady budownictwa z końca XIX i początku XX w. (domy mieszkalne i zabudowania gospodarcze) | *Przykłady budownictwa z końca XIX i początku XX w. (domy mieszkalne i zabudowania gospodarcze) | ||
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | <references/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
''Iława. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.<br/> | ''Iława. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.<br/> | ||
Wersja z 15:03, 7 sie 2014
| Bronowo | |
| | |
 Bronowo
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Susz |
| Liczba ludności (2010) | 241 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Bronowo | |
| Położenie na mapie Polski  Bronowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Bronowo (niem. Gross Brunau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Susz. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 r. liczyła 241 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Regina Szpindler[1].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, 23 km na północny zachód od Iławy i 2,5 km na północny zachód od Susza, przy drodze wojewódzkiej nr 521, w pobliżu granicy z województwem pomorskim.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona w 1333 r. Proboszcz kapituły pomezańskiej nadał wówczas 42 łany na prawie chełmińskim sołtysowi oraz przyszłym mieszkańcom wsi. Przywilej zezwalał również na wybudowanie karczmy. Wieś wchodziła w skład parafii w Suszu.
W połowie XIV w. w Bronowie wybudowano młyn, który w 1375 r. został sprzedany przez kapitułę pomezańską. Miejscowość została zniszczona w czasie wojny trzynastoletniej.
W 1789 r. Bronowo było wsią szlachecką z folwarkiem i młynem. Wieś składała się wówczas z 28 budynków mieszkalnych. W 1885 r. majątek obejmujący powierzchnię 993,3 ha stanowił własność hrabiny zu Dohna.
Liczba mieszkańców i gospodarstw
- 1817 – 216 osób, 20 domów
- 1831 – 226 osób, 38 domów
- 1864 – 277 osób, 17 domów
- 1871 – 250 osób, 16 domów
- 1885 – 238 osób, 15 domów
- 1895 – 192 osoby, 22 domy
- 1905 – 239 osób, 14 domów
Zabytki
- Przykłady budownictwa z końca XIX i początku XX w. (domy mieszkalne i zabudowania gospodarcze)
Przypisy
- ↑ bip.susz.sisco.info [05.03.2014]
Bibliografia
Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Susz, bip.susz.sisco.info [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
